عبور از سیم‌های خاردار با کمک ابراهیم هادی

0:01 - 07 مهر 1400
کد خبر: ۷۶۱۶۵۵
دسته بندی: سیاست ، دفاعی و مقاومت
کتاب «راز کانال کمیل» به همت گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی در راستای گسترش فرهنگ ایثار و معنویت، گردآوری شده است و پنج روز مقاومت رزمندگان گردان کمیل در کانال دوم فکه را در دوران طلایی هشت سال دفاع مقدس در تاریخ شکوهمند انقلاب اسلامی روایت می‌کند.

- کتاب «راز کانال کمیل» به همت گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی برای گسترش فرهنگ ایثار و معنویت، گردآوری شده است و پنج روز مقاومت رزمندگان گردان کمیل در کانال دوم فکه را در دوران طلایی هشت سال دفاع مقدس در تاریخ شکوهمند انقلاب اسلامی روایت می‌کند.   در سلسله برش‌هایی، به بازخوانی این کتاب می‌پردازد.

فصل ۲۳، کانال سوم
بچه‌ها در زیر آتش سنگین دشمن، پل دیگری را روی کانال دوم انداختند، نیرو‌ها توانستند از کانال دوم هم عبور کنند، بچه‌ها حرکت خودشان را از کانال به سمت پاسگاه الرشید عراق از میان میدان مین و معبر ساخته‌شده توسط بعثی‌ها ادامه دادند.

دشمن طبق اطلاعاتی که از منافقین گرفته بود، می‌دانست که ما از مسیر میدان مین جلو خواهیم رفت، اما فکرش را نمی‌کرد که ما معبر نیرو‌های دشمن را پیدا کرده باشیم و از یک مسیر امن، خودمان را به پاسگاه الرشید برسانیم. فاصله کانال دوم و سوم زیاد نبود، حدود ۲۰۰ الی ۳۰۰ متر بود.

خیلی سریع این مسیر را طی کردیم. نزدیک کانال سوم، دوباره چند ردیف سیم خاردار حلقوی بود. اما با یک تفاوت! این بار هشت ردیف سیم‌های خاردار حلقوی را کنار هم قرار داده بودند و با نبشی‌های فلزی، محکم کرده بودند! فقط یک راه باریک بود که روبه روی سنگر‌های دشمن قرار داشت.

چطور باید از اینجا عبور کنیم؟ دیگر فکر ما به جایی نمی‌رسید. ابراهیم هادی با دو نفر به سمت کانال دوم برگشتند و پل روی آن را آوردند، آن‌ها پل را روی سیم خاردار‌ها انداختند، ولی اندازه آن کافی نبود. در ادامه آن، دو عدد برانکار هم قراردادند.

بچه‌ها با کمک ابراهیم از این سیم‌های خاردار هم به‌سختی عبور کردند. هرچند چند نفر در اثر ترکش انفجار‌ها مجروح و شهید شدند. حالا دیگر به کانال‌های باریک و نفر رویی که به کانال سوم معروف بودند رسیدیم.

کانال‌های سوم به شکل T حفر شده بود و به این نام در دوران دفاع مقدس مشهور شده بود، تعداد کانال‌های تی شکل زیاد بود و در کنار هم قرار داشت. نیرو‌های شناسایی از کم و کیف آن‌ها اطلاعی نداشتند. ارتفاع این کانال‌ها زیاد نبود و حداکثر به سینه انسان می‌رسید.

داخل کانال هم باریک بود و دو نفر به سختی از کنار هم رد می‌شدند. مابین این کانال‌ها به طول چند متر صاف و مسطح بود تا تانک‌ها و خودرو‌های دشمن بتوانند از میان کانال‌ها عبور کرده و کانال دوم و سوم را زیر آتش سنگین خود قرار دهند.

اما پشت کانال سوم، خاکریز‌های (B) شکل قرار داشت! این خاکریز‌ها بسیار دقیق و هدفمند ساخته‌شده بود. نیرو‌های کماندو و زبده دشمن، در برخی از مواقع، از خاکریز (B) شکل خارج‌شده و به درون کانال‌های تی شکل می‌آمدند. آن‌ها بچه‌ها را هدف تیراندازی خود قرار داده و به‌سرعت باز می‌گشتند.

 

 



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *