پیامدهای همهگیری مصونیت از مجازات؛ ثبت ۱۱۹ حمله مستقیم به مراکز درمانی در غزه و سودان
درگیریهای نظامی در سالهای اخیر با تشدید حملهها به بیمارستانها و مراکز درمانی، زنان و نوزادان را به شکل قابل توجهی تحت تاثیر قرار دادهاند.
خبرگزاری میزان -
بررسیها نشان میدهند که از ۳ سال گذشته تاکنون در جریان درگیریهای نظامی در سراسر جهان، دستکم ۱۱۹ حمله مستقیم به بیمارستانها و بخشهای زایمان ثبت شده است.
گاردین در گزارشی به گفتوگو با مادرانی پرداخته که در جریان جنگ سودان و غزه فرزندانی را به دنیا آوردهاند.
قتلعام الفاشر سودان در ۲۸ اکتبر (۶ آبان) در حالی آغاز شد که ۳۰ زن در زایشگاه الفاشر پناه گرفته بودند؛ برخی تازه زایمان کرده بودند و برخی دیگر در حال زایمان بودند.
تکنسین ۲۸ ساله آزمایشگاه این زایشگاه که آن شب در بیمارستان کار میکرد، یکی از معدود بازماندگان قتلعام است؛ وی گفت: من صدای جیغ زنان و کودکان را میشنیدم؛ آنها داشتند همه را در داخل بیمارستان میکشتند؛ آنهایی از ما که میتوانستیم فرار کنیم، فرار کردیم و زنده ماندیم.
در یکی از وحشتناکترین حادثههای جنگ داخلی ۲ ساله این کشور شمال آفریقا، سربازان مسلح نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) که با ارتش سودان میجنگیدند، به بیمارستان حمله کردند و طبق گزارشها بیش از ۴۶۰ بیمار و همراهانشان را کشتند.
گروههای حقوق بشری میگویند این یک قساوت غیرقابل توصیف بود و یکی از بدترین نمونههای اخیر فروپاشی حمایت از صدها میلیون غیرنظامی گرفتار در مناطق درگیری در غزه، میانمار، جمهوری دموکراتیک کنگو و سودان است.
همه بازیگران بزرگ جهانی، امضاکنندگان کنوانسیونهای ژنو هستند که آنها را به حفاظت از غیرنظامیان در برابر طرفهای درگیر متعهد میکند؛ با وجود این، در سال گذشته تعداد بیسابقهای از حملهها به سیستمهای مراقبتهای بهداشتی رخ داده است؛ زنانی که در حال زایمان هستند به دلیل نیاز به دسترسی به خدمات محلی، بهویژه آسیبپذیر هستند.
تحقیقات گاردین و دادههای جمعآوریشده توسط سازمان مردمنهاد Insecurity Insight، سطح بیسابقهای از خشونت را نشان میدهد: نزدیک به ۳۰۰ حمله و اختلال در مراکز مراقبتهای زایمان، کارکنان و زنان باردار در طول ۳ سال گذشته و دستکم ۱۱۹ حادثه شامل حملههای مستقیم به بیمارستانها و بخشهای زایمان.
بیشتر این حملهها در غزه و سودان رخ دادهاند، جایی که صدها هزار زن باردار در مناطق جنگی به دام افتادهاند؛ زنان کشته شدهاند، از دسترسی به مراقبتها منع شدهاند یا مجبور به زایمان در شرایط ناامن شدهاند.
دادهها همچنین نشان میدهد که دستکم ۶۸ ماما، متخصص زنان و زایمان کشته، ۱۵ نفر ربوده و ۱۰۱ نفر دستگیر شدهاند؛ شمار قابل توجهی از این اتفاقها در جریان انجام زایمان روی داد.
- بیشتر بخوانید:
- هشدار پزشکان بدون مرز درباره مرگومیر نوزادان و کودکان غزه بر اثر سرما
- تداوم فاجعههای انسانی سودان؛ تصاویر ماهوارهای از صحنه جرم الفاشر منتشر شد
سال گذشته گزارش شد که نیمی از زنانی که در دوران بارداری یا زایمان جان خود را از دست دادهاند، در یک منطقه درگیری بودهاند؛ سیما باهوس، مدیر اجرایی زنان سازمان ملل، میگوید: اینها پیامدهای طبیعی جنگ نیستند، بلکه الگویی از خشونت تولید مثلی را تشکیل میدهند.
این حملهها علاوه بر کشتن زنان و کارکنان متخصص، مراکز مراقبت از مادران و نوزادان را نابود میکنند و تهدیدی برای توانایی کشورها برای بازسازی جمعیت ایجاد میکنند.
یک کمیسیون سازمان ملل، تاثیر بر حق بهداشت باروری را یکی از دلایل اعلام نسلکشی اقدامهای رژیم صهیونیستی در غزه ذکر کرده است.
پزشکان در غزه حتی پس از آتشبس اکتبر، میگویند که زنان و کودکان به دلیل کمبود دارو و تجهیزات، همچنان به دلیل مراقبتهای ناکافی جان خود را از دست میدهند.
یک مقام آژانس سازمان ملل گفته است که گزارشهایی از زنانی در غزه دریافت کرده است که به دلیل عدم دسترسی به بیمارستان، در آوار کنار جادهها زایمان میکنند.
عدنان راضی، رئیس بخشهای زنان و زایمان بیمارستان العوده، گفت: موشکها و گلولههایی مستقیما به بخشها، اتاقهای عمل و زایشگاهها شلیک شدند.
سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی ادعا کرد که عامدانه مراکز مراقبت از زنان و زایمان را هدف قرار نمیدهد و به دنبال تاثیرگذاری بر میزان زاد و ولد جمعیت غیرنظامی غزه نیست.
وکیل حقوق بشر در سازمان مردمنهاد پزشکان حقوق بشر، گفت: فقدان پاسخگویی، فرهنگ مصونیت از مجازات را ایجاد کرده است؛ حملهها به مراقبتهای بهداشتی باروری، مانند بارداری اجباری و عقیمسازی اجباری، میتواند بهعنوان اقدامهای نسلکشی با جلوگیری از تولد یا از بین بردن بقای یک گروه تلقی شود.
براساس اعلام سازمان جهانی بهداشت، الفاشر مدتها قبل از حمله به زایشگاه این شهر از کمکهای بشردوستانه محروم شده بود و سوءتغذیه بهویژه در میان کودکان و زنان باردار بهشدت در حال افزایش بوده است.
در جمهوری دموکراتیک کنگو، دادههای مربوط به حملهها به دلیل کمبود اطلاعات از مناطق تحت اشغال شورشیان و دسترسی غیرقابل اعتماد به اینترنت محدود شده است، اما گلولهباران شهر گوما در ماه ژانویه به بخش نوزادان بیمارستان خیریه اصابت کرد و مادران، نوزادان و پرستاران را کشت.
طبق گزارشها، مراکز نزدیک از تلفاتی که بسیاری از آنها زنان و کودکان بودند، پر شدند.
در میانمار، مراکز درمانی بمباران شدهاند و دهها ماما و بیمار در طول ۲ سال گذشته در طول جنگ داخلی جاری این کشور دستگیر، کشته یا زخمی شدهاند.
به گفته کارشناسان پزشکی، بیشتر مرگومیرهای مادران با استفاده از اقدامهای معمول قابل پیشگیری هستند، اما سیستمهای بهداشتی میتوانند در طول جنگ از هم بپاشند و شرایطی را که زایمان ایمن را ممکن میسازد، از بین ببرند.
گروههای حقوق بشری میگویند ترس همچنین زنان را از مراکزی که زمانی امن تلقی میشدند، دور میکند و آنها را مجبور به پذیرش خطرهایی مانند زایمان در خانه بدون کمک ماهر یا دسترسی به مراقبتهای اورژانسی میکند.
یک وکیل و محقق دانشکده بهداشت و پزشکی گرمسیری لندن، میگوید: اگر زایشگاهها عمدا هدف قرار میگیرند، این نشان دهنده یک روند گستردهتر و نگرانکنندهتر است: استفاده از خشونت علیه بیمارستانها بهعنوان سلاحی برای گسترش ترس و از هم پاشیدن بافت اجتماعی که جوامع را در کنار هم نگه میدارد.
وی تصریح کرد: هیچ گونه حمایت مطلقی برای بیمارستانها در جنگ وجود ندارد؛ طبق کنوانسیونهای ژنو، مراکز درمانی در صورت استفاده برای اقدامهایی که برای دشمن مضر تلقی میشوند، میتوانند وضعیت حمایتشده خود را از دست بدهند که اکنون به یک دفاع استاندارد تبدیل شده است.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *