ضرورت نگاه راهبردی ایران به بازار آفریقا در نقشه جدید تجارت خارجی
مسعود برهمن، رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و آفریقا در نشست خبری با اشاره به چالشهای مزمن صادرات کشور اظهار کرد: سالها است تولید در کشور انجام میشود، اما پاسخ روشنی برای این پرسش وجود ندارد که چه کالایی، به چه بازاری و با چه سازوکاری باید فروخته شود.
وی ادامه داد: اطلس تجارت ایران و مجموعههایی مانند اندیشکده حکمرانی هوشمند، حرکتی را آغاز کردهاند که میتواند این شکاف اساسی را پوشش دهد.
وی با اشاره به ضعف رصد بازارهای هدف توسط صادرکنندگان افزود: در بسیاری از سفرهای تجاری، فعالان اقتصادی بدون دستاورد مشخص بازمیگردند، در حالی که در بازارهای هدف کالاهایی مشاهده میشود که مشابه آنها در داخل کشور قابلیت تولید دارد، اما به دلیل نبود برنامه صادراتی، میلیاردها تومان ارز صرف واردات همان محصولات میشود.
رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و آفریقا با اشاره به کاهش قدرت خرید خانوارها و تغییر الگوی مصرف تصریح کرد: شرایط معیشتی باعث شده سبد هزینه خانوارها دگرگون شود؛ امروز به جای تعویض کالاها، تعمیر در اولویت قرار گرفته است. این وضعیت باید به فرصتی برای بازتعریف تولید و صادرات تبدیل شود، نه تهدید.
برهمن با اشاره به سابقه فعالیت خود در قاره آفریقا از دهه ۷۰ بیان کرد: آفریقا با جمعیتی بالغ بر یک میلیارد و ۴۵۰ میلیون نفر و حجم واردات بیش از ۲۵۰۰ میلیارد دلار، بازاری بسیار بزرگ برای کالا، خدمات فنی و مهندسی ایران به شمار میرود. با این حال، مشکلات ساختاری و نبود راهبرد منسجم، مانع حضور مؤثر ایران در این بازار شده است.
وی ادامه داد: با وجود تأکیدات صورتگرفته در دولت سیزدهم بر توسعه روابط با سه منطقه هدف شامل کشورهای همسایه، آفریقا و آمریکای لاتین، حجم تجارت ایران با ۱۵ کشور همسایه با جمعیتی حدود ۶۰۰ میلیون نفر، تنها ۳۹ میلیارد دلار در سال ۱۴۰۳ بوده که رقمی ناچیز و کمتر از یکهزارم ظرفیت واقعی این بازارهاست.
رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و آفریقا با مقایسه رویکرد ایران و رقبای منطقهای اظهار کرد: ترکیه در ۴۴ کشور آفریقایی رایزن تجاری دارد، در حالی که ایران تنها در چند کشور حضور محدود دارد. چین نیز با حمایت کامل دولت از تجار و شرکتها، راهبردی بلندمدت برای تسلط بر بازار آفریقا طراحی کرده است.
برهمن با تاکید بر توسعه صادرات گفت: بدون نقشه راه روشن، امکان طی مسیر در بازارهای بینالمللی وجود ندارد. اگر قرار است سهمی واقعی از بازارهای بزرگ منطقهای و فرامنطقهای داشته باشیم، باید با سیاستگذاری راهبردی، حمایت عملی از بخش خصوصی و حضور هدفمند در بازارهایی مانند آفریقا وارد عمل شویم.
انتهای پیام/

