پشت پرده تهدید و تحریم آلبانیز؛ هراس غرب از برملا شدن همدستی در جنایت‌های رژیم صهیونیستی

فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در سرزمین‌های فلسطینی اشغال‌شده از سال ۱۹۶۷، تهدیدی نظام‌مند و وجودی برای روایت آنچه تمدن غربی خوانده می‌شود و افسانه برتری است که غربی‌ها هر روز آن را ترویج می‌کنند.

به گزارش counterpunch، تهدید، تحریم و اعمال فشار علیه آلبانیز توسط غرب و در راس آن‌ها آمریکا موضوعی تصادفی نیست؛ این یک واکنش وحشت‌بار است؛ چراکه گزارشگر ویژه سازمان ملل سلاح فنی و غیرقابل انکار حقوق بین‌الملل را علیه یک ماشین تبلیغاتی ساخته‌شده براساس دروغ به‌کار می‌گیرد.

ترس از این واقعیت در حمله‌هایی که به هیستری قرون وسطایی تبدیل شده‌اند، نه‌تنها توسط رژیم صهیونیستی، بلکه توسط یک اتحاد غربی از جمله آمریکا و بیشتر کشور‌های عضو اتحادیه اروپا که عمیقا در نسل‌کشی جاری همدست هستند، آشکار شده است.

سفیر رژیم صهیونیستی در سازمان ملل، در نمایشی ظاهرا دیپلماتیک تمام بهانه‌های استدلال حقوقی را کنار گذاشت تا به توهین واقعی بپردازد؛ زمینه این حمله، وسعت توطئه علیه وی را آشکار می‌کند: آلبانیز که به دلیل تحریم‌های ادعایی واشنگتن از ورود به آمریکا منع شده بود، مجبور شد آخرین گزارش خود را با عنوان «نسل‌کشی غزه: یک جنایت جمعی» از راه دور از آفریقای جنوبی، جایی که وی به‌تازگی سخنرانی معتبر سالانه نلسون ماندلا را ایراد کرده بود، ارائه دهد و دقایقی ایستاده و پرشور مورد تشویق حضار قرار بگیرد.

در چنین پس‌زمینه‌ای دانون به تصویر آلبانیز اشاره کرد و بار‌ها فریاد زد: تو یک جادوگری؛ گزارش‌های تو جادوگری محض است.

فریاد‌های عصبی دانون تلاشی عمدی برای انحراف واقعیت بود؛ یک مورخ شناخته‌شده ایتالیایی در یکی از آثار خود با اشاره به اینکه برچسب «جادوگر» هرگز تصادفی نیست، تاکید کرد که این یک ابزار سیاسی است که توسط ساختار‌های قدرت در حال مرگ برای تنبیه زنانی که نظم سرمایه‌داری را به چالش می‌کشند، استفاده می‌شود.

همان‌طور که وی یادآوری می‌کند، شکار جادوگران از نظر تاریخی «جنگی علیه زنان» بود که برای نابودی کسانی که در برابر محاصره زمین‌های مشترک و تحمیل استبداد مقاومت می‌کردند، آغاز شد؛ آلبانیز هدف مدرن این جنگ است، زیرا وی در برابر محاصره فلسطین و استبداد مصونیت از مجازات مقاومت می‌کند.

• بیشتر بخوانید:
• گزارش جدید آلبانیز با عنوان «نسل‌کشی غزه؛ یک جنایت جمعی»
• انتقاد فرانچسکا آلبانیز از بی‌عملی جامعه جهانی در برابر سلاح گرسنگی رژیم صهیونیستی در غزه

همزمان، توپخانه سنگین دولت آمریکا برای ساکت کردن آلبانیز به‌کار گرفته شده است؛ مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا، هدایت این حمله را بر عهده دارد که بی‌وقفه خواستار برکناری وی شده است.

وزیر خارجه آمریکا آشکارا به صداقت گزارشگر ویژه حمله کرده و در نامه‌ای به دبیرکل سازمان ملل مدعی شده است که اظهارات یهودستیزانه و تعصب آشکار آلبانیزی، وی را برای خدمت نامناسب می‌کند و از سازمان ملل خواسته است که فورا وی را اخراج کند.

این حمله‌های سیاسی به کارزاری برای تخریب شخصیت و خفقان اقتصادی آلبانیز تبدیل شده است؛ تحریم‌های پوچ اعمال‌شده علیه آلبانیز، وی را با چالش‌های جدی در زمینه دسترسی به پوشش بیمه و حساب‌های بانکی مواجه کرده است.

فراتر از جنگ مالی، تهدید‌ها برای امنیت جسمی آلبانیز شدید است؛ وی و خانواده‌اش بار‌ها تهدید به مرگ شده‌اند؛ علاوه بر این، گزارشگر ویژه سازمان ملل از ورود به همان سرزمینی که وظیفه نظارت بر آن را دارد یعنی سرزمین‌های اشغالی فلسطین، منع فیزیکی شده و همچنان ورود به آمریکا برایش ممنوع است.

این در حالی است که درپی همه این آزارواذیت‌های بی‌سابقه علیه یک مقام عالی‌رتبه سازمان ملل، دولت ایتالیا و اتحادیه اروپا هیچ اقدامی برای حمایت از آلبانیز یا درخواست لغو این تحریم‌ها انجام نداده‌اند.

دلیل عدم اقدام دولت ایتالیا برای حمایت از مقام بلندپایه سازمان ملل اهل این کشور، در قدرت قرار داشتن جورجیا ملونی، نخست‌وزیر است؛ دولت ملونی در حمایت از جنایت‌های رژیم صهیونیستی انتقاد از جنایت‌های این رژیم را جر‌ انگاری کرد.

روایت رسانه‌ای علیه آلبانیزی در ایتالیا نیز توسط گروه GEDI، متعلق به جان الکان از خانواده آنیلی، کنترل می‌شود؛ الکان، یک صهیونیست و یک شریک تجاری که عمیقا با منافع رژیم صهیونیستی گره خورده است، از امپراتوری رسانه‌ای خود برای محافظت از اشغالگری در برابر بررسی دقیق استفاده می‌کند.

تصادفی نیست که مائوریتزیو مولیناری،در دوران تصدی خود به عنوان مدیر هر ۲ روزنامه لا رپوبلیکا و لا استامپا، خط مشی سرمقاله‌ای سفت و سختی را اعمال کرد که مقاومت فلسطینی‌ها را غیرقانونی جلوه می‌داد و جنایت‌های رژیم صهیونیستی را تطهیر می‌کرد.

این جنگ دیپلماتیک و رسانه‌ای در پس‌زمینه یک جنبش عظیم در ایتالیا در جریان است که الهام‌بخش منتقدان به جنایت‌های رژیم صهیونیستی در سراسر جهان بوده است؛ در حالی که دولت ملونی همچنان صد در صد در نسل‌کشی به هدایت آمریکا و رژیم صهیونیستی همدست است و همچنان از طریق غول دفاعی لئوناردو به ارائه پوشش و سلاح دیپلماتیک ادامه می‌دهد، مردم به مخالفت برخاسته‌اند.

آلبانیز همچنان هدف نهایی کارزار تحریم، تهدید و اعمال فشار است، زیرا وی آینه ریاکاری غربی است؛ گزارشگر ویژه سازمان ملل با داده‌های خود نشان می‌دهد که اتحادیه اروپا و آمریکا حامیان فعال آپارتاید و نسل‌کشی هستند.

ساختارشکنی زبانی آلبانیز، سبب رد شدن واژگان فریبنده رسانه‌های غربی در تطهیر و توجیه رژیم صهیونیستی می‌شود؛ وی با استفاده از اصطلاحاتی مانند استعمار مهاجران، آپارتاید و کوچ اجباری، تبلیغات رسانه‌ای علیه فلسطینی‌ها را بی‌اثر می‌کند.

گزارشگر ویژه سازمان ملل با شکستن اجماع، نظم موجود را بر هم می‌زند؛ اعتصاب‌های عمومی، محاصره بنادر و همبستگی جهانی که توسط اقدام‌هایی مانند ناوگان جهانی صمود در چارچوب قوانین بین‌المللی نشان داده شده‌اند، نشان می‌دهد که این جنبش‌ها در کنار عدالت هستند.

فرانچسکا آلبانیز نماینده حقیقت قوانین بین‌المللی در برابر نیروی بی‌رحم روایت غربی‌ها از رژیم صهیونیستی و اشغالگری آن در فلسطین است؛ وی اقدام‌های نسل‌کشی و اشغالگری رژیم صهیونیستی و همدستی بسیاری از کشور‌های غربی را آشکار می‌کند که نفی نهایی تمدن ادعایی غرب است.

انتهای پیام/