شناسایی نیمی از مبتلایان به ایدز در ایران/ درمان قطعی ایدز در راه است

اول دسامبر (۱۰ آذرماه) به‌عنوان روز جهانی ایدز معرفی شده تا فرصتی برای اهمیت آگاهی، همبستگی و نوآوری در پاسخ به ویروس HIV باشد. 

مینو محرز، متخصص بیماری‌های عفونی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران به مناسبت روز جهانی ایدز در گفت‌و‌گو با میزان بیان کرد: هنگامی که این بیماری به دنیا معرفی شد و پس از اینکه آن را شناختند و از سال ۱۹۸۵ که کیت تشخیصش در دسترس قرار گرفت، سازمان جهانی بهداشت به همه کشور‌ها تعدادی کیت داد و تا کشور‌ها به وسیله این کیت‌ها افرادی که فرآورده‌های خونی یا خون دریافت کرده‌اند، معتادان تزریقی و افرادی که روابط جنسی پرخطر دارند را مورد آزمایش قرار دهند. در آن زمان در کشور ما تنها حدود شش درصد از مبتلایان به هموفیلی HIV مثبت بودند آن هم به این دلیل که فاکتور ۸ را از خارج وارد می‌کردیم ولی بعداً ناگهان این بیماری به اپیدمی تبدیل شد که خوشبختانه کنترل شد.

تعداد مبتلایان به ایدز در ایران

وی ادامه داد: در حال حاضر حدود ۲۴ هزار فرد مبتلا به HIV مثبت را در کشور شناسایی کردیم که ۹۰ درصدشان تحت درمان هستند و درمان و تمام خدمات کاملاً رایگان توسط وزارت بهداشت ارائه می‌شود. بیش از ۲۰۰ مرکز مشاوره بیماری‌های رفتاری داریم که پزشکان آنها آموزش دیده‌اند، این مراکز بیماران مشکوک را کاملاً رایگان تست و مشاوره می‌کنند و اگر نتیجه مثبت باشد، تحت درمان قرار می‌گیرند. وضعیت درمان و مشاوره در این مراکز بسیار خوب و رایگان است، اما به سبب آگاهی کم مردم و اینکه این بیماری انگ محسوب می‌شود، افراد برای تست مراجعه نمی‌کنند و از این رو به نظر می‌رسد ما حدود نیمی از مبتلایان را شناسایی کردیم و تخمین زدیم که حدود ۴۰ هزار فرد HIV مثبت داشته باشیم.

نقش اعتیاد در ابتلا به HIV

این پزشک متخصص در رابطه با نقش اعتیاد در ابتلا به این بیماری توضیح داد: پیش از این نقش اعتیاد تزریقی در ابتلا به این بیماری مطرح بود. اعتیاد معمولی در رابطه با ابتلا به HIV خطری ندارد. در حال حاضر اعتیاد تزریقی تقریباً جای خود را به مصرف خوراکی، استنشاقی و مواد روان‌افزا داده است و از این رو آمار ابتلا به HIV از طریق مواد مخدر بسیار کاهش یافته و در حال حاضر تقریباً تمام موارد جدید از راه تماس جنسی مبتلا می‌شوند.

آخرین اخبار از واکسن ایدز

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در رابطه با واکسن این بیماری بیان کرد: از ابتدای شیوع ایدز واکسن‌های زیادی امتحان شد، اما هیچ‌کدام موفق نبود ولی درمان از سال ۱۹۹۶ میلادی وجود دارد و از ۳ دارو برای درمان استفاده می‌شود و مبتلایانی که این دارو‌ها را مصرف می‌کنند، زندگی کاملاً عادی دارند. بیمارانی داریم که بیش از ۳۰ سال است دارو مصرف می‌کنند و زندگی کاملاً طبیعی دارند؛ بنابراین اگر بیماری به‌موقع تشخیص داده شود، به‌جای اینکه وارد مرحله ایدز شود فرد مبتلا می‌تواند با همین دارو‌های موجود زندگی عادی داشته باشد تا زمانی که داروی درمان قطعی تولید شود.

درمان قطعی HIV

وی افزود: از بین ویروس‌هایی که ابتلا به آنها بیشتر است برای هپاتیت C درمان قطعی داریم و ریشه‌کن می‌شود. در حال حاضر در ایران نیز در حال درمان بیماران هپاتیت C هستیم تا کاملاً از بین برود، اما برای بقیه ویروس‌ها هنوز درمان قطعی وجود ندارد. قبل از پاندمی کووید برای درمان ایدز در آمریکا و اروپا بر روی دارو‌هایی کار می‌کردند که مطالعات بالینی آنها بسیار امیدوار کننده بود و نشان می‌داد درمان قطعی در راه است، اما با آمدن کووید، بخشی از بودجه‌ها جابه‌جا شد. در حال حاضر به صورت مجدد در حال کار بر روی این دارو‌ها هستند و صحبت‌هایی وجود دارد که به زودی درمان قطعی این بیماری عرضه خواهد شد.

این متخصص بیماری‌های عفونی گفت: بعضی‌ها می‌گویند آمپولی که در حال حاضر موجود است درمان قطعی است در حالی که اینگونه نیست و آن آمپول نیز درمان نگهدارنده است و فقط اینکه ماهی یک بار تزریق می‌شود و راحت‌تر است ولی درمان قطعی به شکل خوراکی خواهد بود که هنوز وارد بازار نشده، اما امیدواری زیادی وجود دارد که به‌زودی عرضه شود.

محرز توضیح داد: قبل از شیوع کووید، یک پزشک که سومین کاندید جایزه نوبل برای درمان HIV، استاد دانشگاه سان‌فرانسیسکو آمریکا و سردبیر مجله ایدز است به عنوان توریست به ایران آمده بود و می‌خواست مرکز تحقیقات ایدز را ببیند که این امکان وجود نداشت ولی آنقدر اصرار کرده بود که به او مجوز دادند. آمده بود تنها برای اینکه این سخنرانی را ارائه دهد که روی یک دارو کار کرده که برای درمان قطعی بسیار امیدبخش بوده است. اما کووید که آمد، این کار کمی عقب افتاد و امیدواریم همان دارو‌ها که پایه‌اش آماده بود، به‌زودی وارد بازار شود.

عملکرد ضعیف رسانه‌ها در آشنا کردن مردم با ایدز 

رئیس پیشین مرکز تحقیقات ایدز در رابطه با فعالیت کنونی رسانه‌ها برای آشنا کردن مردم با این بیماری گفت: عملکرد رسانه‌ها در این مورد بسیار ضعیف است و رسانه‌ها باید بسیار بیشتر از این کار کنند. در سال سال ۱۹۹۱ که پاندمی این بیماری شروع شده بود در استرالیا دوره می‌گذراندم، در آنجا تلویزیون یا رادیو را که روشن می‌کردیم بی‌وقفه درباره این بیماری و پیشگیری از آن صحبت می‌کردند و دائماً آگاهی می‌دادند. ولی رسانه‌های ما هیچ‌گاه این‌گونه عمل نکردند و متأسفانه هیچ آموزشی نیز داده نمی‌شود. در نتیجه از این نظر بسیار عقب هستیم و همین امر موجب شده تا هنوز انگ اجتماعی وجود داشته باشد چراکه هنگامی که آگاهی جمعی وجود داشته باشد، انگ برطرف می‌شود.

انتهای پیام/