فرماندهان مقاومت؛ تضمینکنندگان مکتب پایداری فلسطین
مسیر مقاومت فلسطین با شهادت فرماندهانی همچون یحیی سنوار نهتنها دچار ضعف نشده بلکه هماره منسجمتر و پایدارتر شده است.
خبرگزاری میزان -
روز پنجشنبه، ۱۶ اکتبر ۲۰۲۵ (۲۴ مهر)، اولین سالگرد شهادت یحیی ابراهیم سنوار، رئیس دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی حماس و یکی از برجستهترین چهرههایی بود که نبرد طوفانالاقصی را برنامهریزی و مدیریت کرد.
این نبرد نقطه عطفی تاریخی در مبارزه برای بازپسگیری حقوق فلسطینیان از اشغالگران صهیونیست بهشمار میرود.
جنبش مقاومت اسلامی حماس، شهادت یحیی سنوار، فرمانده خود و معمار عملیات طوفانالاقصی را گرامی داشت و متعهد شد است که راه مقاومت او علیه رژیم صهیونیستی را تا آزادی فلسطین ادامه دهد.
حماس در بیانیهای که روز پنجشنبه گذشته و به مناسبت اولین سالگرد شهادت یحیی سنوار منتشر شد، تاکید کرد: شعله نبرد طوفانالاقصی خاموش نخواهد شد و این عملیات برجسته در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) نقطه عطفی در مبارزه با اشغالگری صهیونیست است.
جنبش مقاومت اسلامی حماس همچنین تصریح کرد که با افتخار فداکاری مادامالعمر سنوار را به مقاومت به یاد دارد و به پایداری او در طول ۲۳ سال زندان و تلاشهای پس از آزادی در بازسازی و برنامهریزی راهبردی که در عملیات طوفانالاقصی به اوج خود رسید، اشاره میکند.
یک سال پس از شهادت یحیی سنوار و فرماندهان ارشدی همجچون محمد ضیف، نام آنها همچنان در خاطرات فلسطینیان و اعراب بهعنوان نمادی از مقاومت و وفاداری به مقاومت باقی مانده است.
- بیشتر بخوانید:
- یحیی سنوار؛ نمادی ادامهدار از محور مقاومت پویا در برابر ۷۵ سال اشغالگری
- تداوم راه مقاومت باوجود شهادت مقامهای حماس و حزبالله
امروز، رویدادها و راهپیماییهای گسترده در نوار غزه و چندین پایتخت عربی برای بزرگداشت یاد سنوار و تأیید ادامه رویکرد مقاومتی وی تا تحقق رویای بازگشت و آزادی برگزار میشود.
جنگ نابودسازی که اشغالگران صهیونیست علیه نوار غزه به راه انداختند، صرفا یک نبرد نظامی متعارف نبود؛ این جنگی بر سر هستی و اراده بود که هدف آن شکستن روحیه مقاومت و محو غزه از جغرافیا و افکار بود.
با وجود این، مقاومت فلسطین توانست این تجاوز بیسابقه را به مکتبی از پایداری، دفاع و خلاقیت میدانی تبدیل کند.
این مقاومت تاکتیکهای نظامی را با ظرفیت اجتماعی و سیاسی برای تابآوری ترکیب کرد و الگویی بینظیر برای مدیریت جنگ از دل محاصره و مرگ ارائه داد.
فرماندهان مقاومت از اولین ساعات تجاوز یک استراتژی دفاعی مبتنی بر اصل «انعطافپذیری رزمی» به جای موقعیتیابی ثابت، تدوین کردند.
اما مهمترین ستون ادامه مقاومت، پایداری و حمایت مردمی بود؛ علیرغم ویرانی، آوارگی و خونریزی گسترده، جامعه غزه پیرامون گزینه پایداری متحد ماند.
کمیتههای اضطراری مردمی در هر محله برای تأمین غذا، آب و سرپناه تأسیس شدند، مساجد و مدارس به مراکز پشتیبانی جمعی تبدیل شدند، برخی از خانوادهها حتی در نمایشی کم نظیر از انسجام اجتماعی، غذا یا سوخت باقیمانده خود را با همسایگان و مبارزان به اشتراک گذاشتند.
این آگاهی جمعی، هر شهروند را به بخشی از سیستم مقاومت تبدیل کرد و به جلوگیری از فروپاشی داخلی که اشغالگران روی آن شرط بسته بودند، کمک کرد.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *