گزارشگر سازمان ملل: حملههای اسرائیل علیه زنان و دختران ایرانی نوعی خشونت هدفمند و تبعیضآمیز است
ریم السالم، گزارشگر منع خشونت علیه زنان، در نشست جانبی ایران با عنوان نشست بررسی «آثار حقوق بشری ۱۲ روز حمله به ایران از سوی رژیم اسرائیل و آمریکا» در حاشیه شصتمین نشست سالانه شورای حقوق بشر، شرکت و سخنرانی کرد.
وی ضمن تشکر از نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران برای برگزاری رویداد یادشده و دعوت از وی برای حضور در آن، ابعاد و تاثیرهای تجاوزهای اسرائیل به ایران و پیامدهای آن بر زنان و دختران را تشریح کرد.
السالم با بیان اینکه همکاران ایرانی ما که در جلسه حاضر هستند، بیتردید بهتر از من میتوانند آمار و تحلیل درباره ابعاد و تاثیرهای تجاوزهای اسرائیل به سرزمینهای ایران و پیامدهای آن بر زنان و دختران را بیان کنند، گفت: از سوی خودم، مایلم سخنرانیام را مختصر و متمرکز بر چند موضوع ارائه کنم؛ نخست: حملههای اسرائیل علیه غیرنظامیان ایرانی ازجمله زنان و دختران، نوعی خشونت هدفمند و تبعیضآمیز است که به دلیل هویت ایرانی آنها صورت میگیرد؛ این حملهها پیامدهای جدی، بلندمدت و منحصر به فردی داشته است که ناشی از جنسیت آنان است.
این گزارشگر سازمان ملل در ادامه اظهار کرد: دومین مورد این است که خشونتها و جنایتهایی که زنان و دختران ایرانی در جریان حمله اسرائیل متحمل شدهاند، تنها نمونهای از یک روند گستردهتر است؛ از اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون، علاوه بر فلسطین اشغالی، اسرائیل به دستکم پنج کشور دیگر نیز حمله کرده است؛ در چهار مورد از این کشورها، زنان و کودکان ازجمله دختران بهطور غیرقابل قبول و بیتبعیض کشته شدهاند؛ در برخی موارد شمار قربانیان زیاد بوده است.
وی با بیان اینکه در مورد ایران، موضع اعلامی وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در ژوئن ۲۰۲۵ که ادعا کرد «ساکنان تهران بهای این حملههای را خواهند پرداخت»، به وضوح نشاندهنده قصد مجازات غیرنظامیان است، گفت: اطلاعات موثق از لبنان و ایران نشان میدهد که شمار زنان و دختران کشته و زخمی به صدها نفر میرسد؛ برخی از زنان جانباخته باردار بودهاند، مانند حمله به منطقه تجریش در ۱۵ ژوئن ۲۰۲۵؛ زنان و دختران بازمانده، بهویژه زنان باردار و شیرده، آسیبهای ویژهای متحمل شدهاند.
السالم تصریح کرد: این حملهها نقض آشکار حقوق بشردوستانه بینالمللی بوده و مصداق تخلفات شدید براساس کنوانسیونهای ژنو هستند، ازجمله قتل عمدی، حملههای نامتناسب، تخریب اموال غیرنظامی بدون ضرورت نظامی و وارد آوردن رنج عظیم؛ همچنین این اقدامها تعهدات مندرج در قطعنامه ۱۳۲۵ شورای امنیت سازمان ملل را که تاکید بر احترام به حقوق و حفاظت از زنان و دختران در مناطق درگیر دارد، نقض کرده است.
گزارشگر سازمان ملل مورد سوم را اینگونه تشریح کرد: همانگونه که بسیاری از همکارانم هشدار دادهاند، نسلکشی کامل و نظاممند انجامشده توسط اسرائیل در غزه که شامل کشتار عمدی هزاران زن فلسطینی و ارتکاب وحشتناکترین جنایتهای علیه آنان است، به شکل چشمگیری نظم مبتنی بر حقوق بینالملل و قانون را تضعیف کرده است؛ همانطور که گفته شده است، «آنچه در غزه رخ میدهد، در غزه باقی نمیماند.»
وی گفت: تضعیف حمایتهای بینالمللی از غیرنظامیان و بهویژه زنان و کودکان در شرایط درگیری، پیامدهایی فراگیر دارد و زنان را در سراسر جهان متاثر میسازد؛ عادیسازی قتلعام گسترده زنان فلسطینی زمینه را برای اعمال تجاوزهای غیرقانونی و بیرحمانه علیه زنان و دختران در دیگر کشورها، مانند ایران، فراهم کرده است، بدون اینکه واکنش بینالمللی لازم را برانگیزد؛ حقیقت تلخ این است که نسلکشی پخششده در رسانهها در غزه، ازجمله علیه زنان و دختران، قتل آنها را در سراسر جهان عادیسازی کرده است.
السالم در ادامه با طرح این پرسش که «چه باید کرد؟»، گفت: همانطور که من و دیگر همکارانم بارها تاکید کردهایم، پاسخ اصولی مبتنی بر حقوق بشر، مستلزم آن است که جامعه بینالمللی با قاطعیت و بدون ابهام، جنایتهای اسرائیل علیه زنان و دختران ایرانی و دیگر کشورها را محکوم کند؛ باید این حملههای بیتبعیض را بهصراحت بهعنوان اعمال خشونت علیه زنان و دختران به رسمیت بشناسیم؛ مهمتر از همه، باید تضمین کنیم که چنین جنایتهایی تکرار نشوند و روزی برای آنها پاسخگویی و عدالت برقرار شود.
به گفته وی، سازوکارهای کنونی و آینده پاسخگویی و عدالت باید بهصورت ویژه تاثیرهای جنسیتی این جنایتها را در نظر بگیرند؛ متاسفانه روندهای قضایی بینالمللی و منطقهای به اندازه کافی این رویکرد جنسیتی را در رسیدگیها اعمال نمیکنند و این وضعیت باید تغییر یابد.
این گزارشگر سازمان ملل در بخشی دیگر گفت: در پایان، تنها شش هفته تا بیستوپنجمین سالگرد قطعنامه ۱۳۲۵ شورای امنیت سازمان ملل باقی مانده است؛ اگر میخواهیم در ارزیابی و بررسیهای خود صادق و معتبر باشیم، باید خطرهای نادیده گرفتن جنایتهای اسرائیل علیه زنان و دختران در دیگر کشورها را بهطور جدی بپذیریم.
انتهای پیام/

