تداوم کارزار بایکوت دانشگاههای رژیم صهیونیستی؛ تلاش دانشگاههای سراسر جهان برای توقف نسلکشی در غزه
تعداد فزایندهای از دانشگاهها، موسسههای دانشگاهی و نهادهای علمی در سراسر جهان در بحبوحه افشای گزارشها درباره همدستی دانشگاههای رژیم صهیونیستی در اقدامهای کابینه این رژیم علیه فلسطینیها، در حال قطع ارتباط با دانشگاههای یادشده هستند.
به گزارش گاردین، آمارها نشان میدهند که رژیم صهیونیستی بیش از ۶۳ هزار نفر را در غزه قتلعام کرده است، هرچند آمارهای واقعی احتمالا بسیار بیشتر است؛ کارشناسان سازمان ملل تایید کردهاند که بخشهایی از غزه، منطقهای که بخش عمدهای از آن به ویرانه تبدیل شده است، اکنون در قحطی ساخته دست بشر قرار دارد.
تعداد فزایندهای از نهادهای دانشگاهی اکنون در واکنش به این شرایط از دانشگاهها و نهادهای آموزشی رژیم صهیونیستی فاصله میگیرند؛ سال گذشته دانشگاه فدرال سئارا در برزیل، اجلاس نوآوری با یک دانشگاه رژیم صهیونیستی را لغو کرد، در حالی که تعدادی از دانشگاههای نروژ، بلژیک و اسپانیا روابط خود را با دانشگاهها و موسسههای این رژیم قطع کردهاند.
دانشگاههای دیگر، ازجمله کالج ترینیتی دوبلین، تابستان امسال از این اقدام پیروی کردند؛ دانشگاه آمستردام به برنامه تبادل دانشجو با دانشگاه عبری قدس اشغالی پایان داده است و انجمن اروپایی انسانشناسان اجتماعی اعلام کرده است که با موسسههای دانشگاهی رژیم صهیونیستی همکاری نخواهد کرد و اعضای خود را به پیروی از این اقدام تشویق کرده است.
در حالی که همه کسانی که این اقدام را انجام میدهند از تحریم عمومی دانشگاهی حمایت نمیکنند، این کارزار نگرانیهایی را در مورد پیوندهای درون رژیم صهیونیستی بین دانشگاه، ارتش و کابینه منعکس میکند.
استفانی آدام از کارزار فلسطینی برای تحریم دانشگاهی و فرهنگی رژیم صهیونیستی گفت: موسسههای دانشگاهی اسرائیل در رژیم اشغال نظامی چند دههای آن، آپارتاید استعماری شهرکنشینان و اکنون نسلکشی همدست هستند؛ تعهد اخلاقی و قانونی برای دانشگاهها وجود دارد که به روابط خود با دانشگاههای همدست اسرائیلی پایان دهند.
با وجود این، تعداد کمی از موسسههای دانشگاهی در انگلیس، فرانسه و آلمان اعلام کردهاند که ارتباط خود را با دانشگاههای رژیم صهیونیستی قطع میکنند و اتحادیه دانشگاههای انگلیس (UUK) اعلام کرده است که از تحریم دانشگاهی حمایت نمیکند.
سخنگوی اتحادیه دانشگاههای انگلیس در این رابطه ادعا کرد: دانشگاههای انگلیس بهعنوان یک نهاد نماینده، موضع عمومی دیرینهای در تعهد به تبادل آزاد ایدهها، صرفنظر از ملیت یا مکان، دارد؛ به همین ترتیب، ما تحریمهای دانشگاهی فراگیر را تایید نمیکنیم، زیرا این امر نقض آزادی دانشگاهی است.
ونکی راماکریشنان، رئیس سابق انجمن سلطنتی انگلیس در این باره ادعا کرد: احساسات متفاوتی در مورد تحریمها دارد؛ از یک سو، رویکرد اسرائیل به غزه بسیار نامتناسب بوده و به هزاران غیرنظامی، ازجمله کودکان خردسال، آسیب رسانده است؛ از سوی دیگر، بیشتر دانشگاهیان اسرائیلی که من میشناسم، از نتانیاهو و کابینه او متنفرند؛ تحریم دانشگاهها کسانی را که مسئول اقدامهای اسرائیل نیستند و در واقع با مصائب فلسطینیها بسیار همدردی میکنند، مجازات خواهد کرد.
ایلان پاپه، مورخ و دانشمند صهیونیست علوم سیاسی، این موضوع را که بسیاری از دانشگاهیان با مصائب فلسطینیها همدردی میکنند، رد کرد؛ او گفت: اگر چنین بود، من آنها را در میان چند صد اسرائیلی شجاعی میدیدم که علیه جنگ تظاهرات میکنند، زیرا این یک نسلکشی است؛ بیشتر دانشگاهیان اسرائیلی از خدمت در ارتش امتناع نمیکنند.
پاپه در ادامه گفت: آنها دورهها و مدارکی را برای سرویس مخفی، پلیس و سازمانهای سراسری که روزانه فلسطینیها را سرکوب میکنند، ارائه میدهند.
او در مورد تحریم دانشگاهی گفت: این یک گفتمان بسیار سخت و شدید البته ضروری در رابطه با موسسههای دانشگاهی اسرائیل است که مسئولیت آنها را و اینکه بخشی ارگانیک از یک سیستم سرکوبگر هستند، برای آنها روشن میکند؛ واقعیتی که ۷۷ سال است ادامه دارد و اکنون به دانشگاهیان اسرائیلی گفته میشود که چنین رفتاری بهایی دارد.
غسان ابوسته، جراح انگلیسی-فلسطینی و رئیس دانشگاه گلاسکو اعلام کرد: دانشجویان و دانشگاهیان در سراسر انگلیس برای تحریم دانشگاهی اسرائیل تلاش کردهاند، اما توسط نهادهای حاکم بر دانشگاهها مسدود شدهاند.
وی گفت: خشم اخلاقی نسبت به آنچه اسرائیلیها انجام میدهند، دانشگاهیان بیشتری را به سمت تصمیمگیریهای شخصی و به نداشتن پروژههای مشترک با اسرائیلیها سوق میدهد.
اینکه آیا قطع روابط دانشگاهی تاثیری بر محققان در اراضی اشغالی یا کابینه نتانیاهو داشته است، موضوع بحث است و برخی منابع در دانشگاههای رژیم صهیونیستی اظهار داشتهاند که این امر بر تحقیقات یا ارتباط آنها با همکاران قدیمی تاثیری ندارد.
با وجود این، اگر این جنبش همچنان گسترش یابد، این وضعیت میتواند تغییر کند، زیرا کارشناسان به اهمیت همکاری بین موسسههای دانشگاهی رژیم صهیونیستی و دانشگاههای آیوی لیگ (مجموعه متشکل از معروفترین گروه دانشگاههای خصوصی کشور آمریکا) و اروپای غربی اشاره میکنند.
علاوه بر این، با توجه به اینکه اقتصاد رژیم صهیونیستی بهشدت مبتنی بر علم و فناوری است، مسدود کردن بودجه تحقیقاتی میتواند هم برای دانشگاههای این رژیم و هم برای سراسر اراضی اشغالی بسیار مشکلساز باشد.
چنین ترسهایی بسیار واقعی هستند: رژیم صهیونیستی از سال ۲۰۲۱، مبلغ خالص ۸۷۵.۹ میلیون یورو (۷۴۰.۴ میلیون پوند) از برنامه Horizon Europe اتحادیه اروپا برای تحقیقات علمی دریافت کرده است؛ کمیسیون اروپا در ماه جولای سال جاری پیشنهاد تعلیق جزئی رژیم صهیونیستی از Horizon Europe را داد.
توماس رگنیر، سخنگوی کمیسیون اتحادیه اروپا، گفت: این پیشنهاد بر نهادهای اسرائیلی شرکتکننده در شتابدهنده EIC تاثیر میگذارد و استارتآپها و شرکتهای کوچک و متوسط را با نوآوریهای مخرب و فناوریهای نوظهور که کاربرد دوگانه بالقوه دارند، بهعنوان مثال در امنیت سایبری، پهپادها و هوش مصنوعی، هدف قرار میدهد.
در حال حاضر، تعلیق این همکاری بعید به نظر میرسد، زیرا ۱۰ کشور عضو استدلال میکنند که بهتر است مسیر گفتوگو با رژیم صهیونیستی باز بماند، اما نگرانیهایی وجود دارد مبنی بر اینکه این رژیم ممکن است از برنامه جانشین Horizon Europe که قرار است در سال ۲۰۲۸ آغاز شود، محروم شود.
با وجود این، نشانههایی از کاهش همکاریهای دانشگاهی وجود دارد؛ رژیم صهیونیستی در سال گذشته،۲۲ میلیون یورو (۱۹ میلیون پوند) را بهطور خاص برای مقابله با بایکوت دانشگاهی اختصاص داد، در حالی که سهم این رژیم از بودجه تحقیقاتی اتحادیه اروپا کاهش یافته است.
پنجشنبه گذشته مشخص شد که از ۴۷۸ محقق تازهکار که توسط شورای تحقیقات اروپا برای دریافت کمکهای مالی اولیه ۲۰۲۵ به عنوان بخشی از برنامه Horizon Europe انتخاب شدهاند، تنها ۱۰ نفر در اراضی اشغالی هستند، در حالی که این تعداد در سال قبل از آن ۳۰ نفر از ۴۹۴ دریافتکننده کمک هزینه بود.
اگر جریان پول و همکاریهای معتبر متوقف شود، این نگرانی نیز وجود دارد که محققان اراضی اشغالی را ترک کنند، احتمالا هرگز برنگردند و به فرار مغزها دامن بزنند که در حال حاضر یک نگرانی در پزشکی رژیم صهیونیستی است.
ابوسیته گفت: تهدید به تحریم دانشگاهی برای وادار کردن اسرائیل به پایان دادن به این نسلکشی کافی است.
انتهای پیام/

