سرقت منابع آبی فلسطین؛ رژیم صهیونیستی ناقض حق دسترسی به آب

پس از چند دهه اشغال و حدود ۲ دهه محاصره، نوار غزه اکنون در معرض چیزی است که وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در آغاز جنگ آن را «محاصره کامل» توصیف کرد و آب، غذا، انرژی و سوخت به روی ساکنان غزه قطع شد.

حدود ۲.۳ میلیون شهروند غزه به‌سختی زندگی می‌کنند در حالی که حتی پیش از جنگ، ۷۰ درصد از خانوار‌های غزه به عنوان «ناامن غذایی» طبقه‌بندی شده بودند و قادر به تأمین نیاز‌های روزانه خود نبودند.

وضعیت آب و کشاورزی مدت‌هاست که به دلیل حملات هوایی مکرر، اشغال و محاصره، پیچیده شده است.

سرقت منابع آبی فلسطین از طرف رژیم صهیونیستی

به گزارش کانورسیشن، رژیم صهیونیستی تمام منابع آبی سراسر فلسطین را کنترل می‌کند.

شرکت سراسری آب رژیم صهیونیستی، آب را از سفره آب ساحلی که در زیر سنگ بستر ساحل غزه قرار دارد، استخراج می‌کند تا کشاورزی گسترده و متمرکز اراضی اشغالی را آبیاری کند، سپس آب را از طریق لوله‌کشی به نوار غزه منتقل کرده و می‌فروشد و در حال حاضر حتی  این منبع آب آشامیدنی نیز اکنون قطع شده است.

آنچه باقی می‌ماند از سفره آب یا آب‌های زیرزمینی آلوده به فاضلاب تصفیه نشده و نیترات است؛ بهره‌برداری بیش از حد از سفره آب به دلیل استخراج بیش از حد و آبیاری رژیم صهیونیستی، منجر به نفوذ آب دریا و سطح شوری به‌شدت بالا شده است که اکنون برای مصرف انسان نامناسب تلقی می‌شود.

بدون سوخت برای پمپ‌ها، استخراج آب امکان‌پذیر نیست و کارخانه آب شیرین‌کن شهری که ۱۵ درصد از آب غزه را تأمین می‌کرد، از کار افتاده است.

مردم غزه حتی پیش از بحران فعلی نیز برای دسترسی به آب سالم کافی تلاش می‌کردند؛ حدود ۹۰ درصد از آب غزه از حوضه آبخیز ساحلی تأمین می‌شود که در امتداد ساحل شرقی مدیترانه از مصر از طریق غزه و به اراضی اشغالی امتداد دارد.

 با این حال، آب به دلیل نفوذ آب دریا، استخراج بیش از حد و نفوذ فاضلاب و مواد شیمیایی، شور و آلوده است، در نتیجه مردم غزه به واحد‌های کوچک نمک‌زدایی و تانکر‌های آب خصوصی متکی هستند که می‌توانند پرهزینه باشند و خطرات سلامتی بیشتری را به همراه داشته باشند.

آب در فلسطین، نه یک کمبود، بلکه یک مشکل توزیع است؛ رژیم صهیونیستی کنترل مستقیم بر تمام منابع آب در کرانه باختری و کنترل غیرمستقیم قابل‌توجهی بر منابع آب غزه دارد.

مقام‌های رژیم صهیونیستی تا ۸۶ درصد از بازده بالقوه آب از سفره آب کوهستانی را که عمدتا در زیر کرانه باختری قرار دارد و به چند حوضه آب زیرزمینی تقسیم می‌شود، استخراج می‌کنند.

در سال ۱۹۶۷، رژیم صهیونیستی چندین دستور نظامی با هدف کنترل منابع آب کرانه باختری و جلوگیری از حفر چاه‌های جدید از طرف فلسطینیان و ساخت زیرساخت‌های آب بدون مجوز این رژیم صادر کرد و این سیاست‌ها منجر به توسعه‌زدایی از بخش آب فلسطین شده است.

حق دسترسی به آب یک حق اساسی بشر است که در چندین معاهده و کنوانسیون بین‌المللی و منطقه‌ای به آن پرداخته شده است.

رژیم صهیونیستی، به‎عنوان یک رژیم اشغالگر در سرزمین‌های اشغالی فلسطین، طبق مقررات لاهه ۱۹۰۷ و کنوانسیون چهارم ژنو ۱۹۴۹، تعهدات خاصی تحت قانون بین‌المللی بشردوستانه (IHL) دارد.

مقررات لاهه، یک رژیم اشغالگر را از استفاده از منابع سرزمین اشغالی به نفع جمعیت غیرنظامی خود منع می‌کند؛ قوانین کنوانسیون ژنو، رژیم صهیونیستی را ملزم می‌کند که مسئولیت رفاه جمعیت فلسطینی تحت کنترل خود را بر عهده بگیرد و اطمینان حاصل کند که غیرنظامیان نیاز‌های اولیه خود را برای بقا، از جمله دسترسی به آب، تأمین می‌کنند یا اجازه دارند آن را تأمین کنند.

• بیشتر بخوانید:
• تشنگی در غزه؛ بحران جدی زیر بمباران
• مردم غزه در محاصره تشنگی و گرسنگی 

انتهای پیام/