مراسم گرامیداشت قربانیان حمله شیمیایی به سردشت|

امیرعبداللهیان: شواهد معتبری درباره شراکت کشورهای غربی در حمله به سردشت وجود دارد

11:08 - 07 تير 1402
کد خبر: ۴۷۲۰۴۹۴
دسته بندی: حقوق بشر ، عمومی
امیرعبداللهیان: شواهد معتبری درباره شراکت کشورهای غربی در حمله به سردشت وجود دارد
مراسم گرامیداشت قربانیان حمله شیمیائی رژیم صدام به شهر سردشت برگزار شد.

خبرگزاری میزان - مراسم گرامیداشت قربانیان حمله شیمیایی رژیم صدام به شهر سردشت در مرکز مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه برگزار شد.

پیام وزیر امور خارجه

پیام حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه کشورمان در مراسم گرامیداشت قربانیان حمله شیمیائی رژیم صدام به شهر سردشت قرائت شد؛ متن پیام به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

سخن را با صلوات بر پیامبر عظیم‎الشان اسلام(ص) سلام بر امامان معصوم(س) و درود به ارواح طیبه امام خمینی (ره) و شهدای انقلاب اسلامی دفاع مقدس دفاع از حرم امنیت و غیرت آغاز می‌کنم و در سی‎و‎ششمین سالگرد بمباران شیمیایی شهر سردشت ضمن ادای احترام به مقام شامخ همه شهدای شیمیایی کشور یاد و خاطره ایثارگری‌های آنان را گرامی می‌دارم و از خداوند متعال برای همه جانبازان عزیز از جمله جانبازان شیمیایی به ویژه بانوان جانباز شیمیایی سلامتی و بهبودی عاجل طلب می‌کنم.

تاریخ دفاع مقدس مملو از صفحات زرین دفاع قهرمانانه و مقاومت پیروزمندانه ملت ایران در برابر تجاوز و همچنین آثار و صدمات به جامانده از ددمنشی‌ها و ناجوانمردی‌های دشمن است که در این میان زخم‌ها و رنج‌های ناشی از سلاح‌های شیمیایی از همه دردناک‌تر و یادآور جنایتی است که وجدان‌های بیدار بشری هرگز آن را فراموش نخواهد کرد.

شواهد معتبر و مدارک غیرقابل انکاری از شراکت عملی و گسترده برخی دول غربی به ویژه آلمان، انگلیس، فرانسه، هلند و آمریکا در انجام این جنایات از طریق تجهیز رژیم صدام به سلاح‌های شیمیایی و کمک به آن در استفاده از آن‌ها علیه مردم ایران وجود دارد؛ به عنوان مثال تاسیسات تولید سلاح شیمیایی در سامرا و فلوجه عراق با مشارکت وزارت دفاع آلمان ساخته شد؛ با محموله‌های شیمیایی دریافتی از آمریکا به تولید رسید و سلاح‌های شیمیایی تولیدی آن به وسیله جنگ افزار‌های تهاجمی فرانسوی علیه شهروندان ایران استفاده شد.

یکی از ابعاد کمتر دیده شده جنایت استفاده از سلاح شیمیایی علیه ایران کاربرد وسیع آن علیه شهر‌ها و غیرنظامیان به ویژه زنان بی دفاع و کودکان بی‎گناه بود که باعث شهادت هزاران نفر و جانباز شدن ده‌ها هزار نفر شد که گروه کثیری از آن‌ها هنوز نیز با درد و رنج شبانه روزی ناشی از آثار آن به مشقت روزگار می‌گذرانند.

طنز تلخ این است که مدعیان دروغین حقوق بشر در سال ۱۴۰۱ در قالب یک جنگ ترکیبی رذیلانه علیه ایران، مزورانه خود را در جایگاه حامی زنان و دختران ایران نشاندند؛ خدعه‌ای تکراری که سابقه استفاده از سلاح شیمیایی در سردشت و روستا‌های اطراف آن دروغین بودن آن را به اثبات رسانده است.

امروز در حالی یاد و خاطره هزاران قربانی بمباران شیمیایی سردشت را گرامی می‌داریم که علی‌رغم گذشت ۳۶ سال از این جنایت پیگیری‌های حقوقی بین‌المللی دولت جمهوری اسلامی ایران برای استیفای حقوق تضییع شده مادی و معنوی شهدا و جانبازان شیمیایی ایران و محاکمه و مجازات آمران، عاملان، معاونان، مباشران و حامیان استفاده از سلاح شیمیایی علیه ایران از جمله در فاجعه سردشت، به دلیل کارشکنی‌های آشکار دولت‌های غربی مدعی حقوق بشر به نتیجه مورد نظر نرسیده است.

با این وجود مایلم تاکید و تصریح کنم که دولت جمهوری اسلامی ایران عاملان این جنایات و هم‌دستان آن‌ها را نه فراموش خواهد کرد و نه خواهد بخشید؛ این جنایات با نقض آشکار حقوق بین الملل منشور ملل متحد و پروتکل ۱۹۲۵ ژنو درباره ممنوعیت گاز‌های سمی انجام شده و موجب مسئولیت بین‌المللی است و کلیه عوامل و آمران آن‌ها باید پاسخگوی اعمال غیرانسانی خود باشند.

این امر مشمول مرور زمان نمی‌شود و موانع فراروی فرایند پیگیری استیفای حقوق قربانیان شیمیایی نیز نه رافع مسئولیت بین‌المللی دولت‌های ذیربط و مسئولیت فردی جنایات ارتکاب یافته است و نه خللی در عزم ما در پیگیری حقوق‌مان ایجاد خواهد کرد.

یکی از ابعاد جنایات کشور‌های غربی در این زمینه که امروزه نیز ادامه دارد، تحریم دارو‌های مورد نیاز جانبازان شیمیایی است با این اقدام آن‌ها عملا نمک بر زخم جانبازان شیمیایی عزیز ما می‌پاشند؛ این تحریم‌ها یکی از مصادیق بارز غیرانسانی‌ترین جنایات علیه بشر است.

البته با وجود تمام محدودیت‌های ناشی از تحریم‌ها تلاش‌های دولت جمهوری اسلامی ایران برای ارائه خدمات پزشکی به جانبازان معزز شیمیایی با جدیت تمام ادامه داشته و حتی فراتر از آن کشورمان در همکاری با سازمان منع سلاح‌های شیمیایی بدنبال انتقال تجارب بی نظیر و ارزنده جامعه پزشکی ایران در درمان مجروحان شیمیایی با سایر کشور‌ها می‌باشد در این راستا در مهر امسال جمهوری اسلامی ایران برای یازدهمین بار میزبان نشست بین المللی ابعاد پزشکی کمک و حفاظت در برابر کاربرد سلاح‌های شیمیایی» خواهد بود.

جمهوری اسلامی ایران به عنوان بزرگترین قربانی استفاده گسترده و نظام‌مند از سلاح شیمیایی در دوران معاصر، ضمن محکوم کردن کاربرد سلاح شیمیایی در هر جا توسط هر کسی و تحت هر شرایطی یکبار دیگر تعهد خود را به تحقق جهان عاری از سلاح‌های شیمیایی تجدید می‌کند؛ امروزه تحقق کامل اهداف کنوانسیون منع سلاح‌های شیمیایی تا حدود زیادی منوط به انهدام کامل سلاح‌های شیمیایی آمریکا و پیوستن فوری و بدون قید و شرط رژیم صهیونیستی به این کنوانسیون و نیز اجرای کامل موثر و غیر تبعیض‌آمیز آن به ویژه در زمینه توسعه همکاری بین‌المللی در استفاده از مواد شیمیایی برای مقاصد صلح آمیز است.

در سی و ششمین سالگرد بمباران شیمیایی سردشت بار دیگر به روان پاک شهدای عزیز ادای احترام کرده و درود می‌فرستیم و در برابر صبر و مقاومت جانبازان شیمیایی آن روز و همچنین خانوده‌های آن شهدا و جانبازان سر تعظیم فرود می‌آوریم امیدواریم بشر به چنان بلوغی برسد که هیچ وقت از این سلاح‌های غیرانسانی استفاده نکند.

والسلام علیکم

مدیرکل سازمان منع سلاح‌های شیمیایی: جامعه جهانی تعهدات خود را در پابندی به هنجار جهانی منع به کارگیری سلاح‌های نفرت انگیز تجدید کند

«فرناندو آریاس»، مدیرکل سازمان منع سلاح‌های شیمیایی نیز به مناسبت سالگرد بمباران شیمیایی شهر سردشت پیامی ارسال کرد؛ متن این پیام به شرح زیر است:

آقایان و خانم‌ها؛

امروز ما در این جا گردهم آمده‎ایم تا یاد و خاطره‌ رخدادی غمبار و فاجعه‌بار را گرامی بداریم؛ واقعه‌ای که می‌باید آن را تذکاری ناگوار و سترگ از آثار دهشت‎بار جنگ بر زندگی مردمان بی‌گناه قلمداد کرد؛ این واقعه‌ دردناک که آن را با اندوه تمام به یاد می‌آوریم، همان حملات شیمیایی علیه مردمان سردشت در تاریخ بیست و هشتم ژوئن هزار و نهصد و هشتاد و هفت است.

در آن روز، مردان زنان و کودکان بی‌گناه قربانی تهاجم هولناک گازهای شیمیایی مرگباری شدند که جان‌ها را ستاند؛ بی‌تردید طنین درد و رنج و اندوه نجات یافتگان و همه آنانی که از این حملات آسیب دیده و آثار گرانبار آن را به دوش کشند، همواره با ما خواهد بود؛ در اینجا اجازه می‌خواهم تا یاد و خاطره قربانیان این واقعه را گرامی داشته و با کمال احترام اعزاز و تکریم خود را نثار یاد و خاطره آن‌ها کنم.

همچنین در همین جا فرصت را مغتنم شمرده و خواستار آنم تا بار دیگر جامعه جهانی نیز تعهدات خود را در پابندی به هنجار جهانی منع به کارگیری این دسته از سلاح‌های نفرت انگیز تجدید کند؛ برخلاف سال ۱۹۸۷ جهان از نظام جامعی از منع علیه این دسته از سلاح‌های نفرت انگیز بهره‌مند است که در کنوانسیون سلاح‌های شیمیایی تعبیه شده است‌؛ این کنوانسیون معاهده بین‌المللی الزام آور بی‌نظیری است که اهداف اصلی آن از میان بردن کامل هرگونه امکان و احتمال به کارگیری سلاح‌های شیمیایی است.

در اینجا در کنار ابراز دوباره احترام خود به قربانیان حملات شیمیایی عمیقا بر این باورم که با اتکای به کار جمعی می‌توان به تقویت این کنوانسیون کمک کرد؛ در سال ۲۰۲۳ سازمان منع سلاح‌های شیمیایی و دول عضو آن در این مسیر با جدیت گام برداشته است؛ در ماه می این سازمان، مرکز جدید خود مرکز شیمی و فناوری را افتتاح کرده است؛ این مرکز که در نوع خود می‌توان آن را بنایی فوق‌العاده در نظر آورد بی‌تردید در آینده به طور چشمگیری سازوکارهای اجرایی و ظرفیت سازی سازمان را تقویت خواهد کرد و این اطمینان خاطر را پدید خواهد آورد که سازمان منع سلاح‌های شیمیایی کماکان در سال‌های پیش رو نیز توانمندی خود را در زمینه پاسخ به تهدیدات سلاح‌های شیمیایی آینده حفظ خواهد کرد.

همچنین در ماه می سازمان پنجمین کنفرانس بازنگری کنوانسیون را برگزار کرد؛ کار مشترک دول عضو سازمان حین و قبل از کنفرانس راهنمای راهبردی‌ای را برای تقویت اجرای کنوانسیون فراهم آورد؛ در ادامه سال جاری انهدام کلیه ذخایر اظهار شده‌ سلاح‌های شیمیایی رقم خواهد خورد؛ پایان این فرایند رخدادی تاریخی برای خلع سلاح خواهد بود و این دستاورد بزرگی برای سازمان و جامعه‌ جهانی خواهد بود.

در این نقطه عطف تاریخی سازمان منع سلاح‌های شیمیایی به افزایش تمرکز خود برای جلوگیری از ظهور مجدد این سلاح‌ها ادامه خواهد داد؛ استفاده از سلاح‌های شیمیایی در تعدادی از کشورها در دهه‌های گذشته بیانگر این است که پیشرفت‌هایی که در زمینه‌ی ریشه کن کردن سلاح‌های شیمیایی داشته ایم، به آسانی قابل بازگشت خواهند بود؛ حمله شیمیایی به سردشت می‌بایست همواره به مثابه هشداری یادآورنده باشد که ما می‌بایست هیچگونه سازشی در برابر نقض کنوانسیون یا هر اقدامی که کاربرد سلاح شیمیایی عادی جلوه دهد نداشته باشیم.

امیدواریم که این واقعه تعهد ما را نسبت جهانی ایمن و عادلانه تر مستحکم کند؛ جهانی که در آن دیگر جنایت‌هایی نظیر آن‌چه برای مردمان سردشت رخ داد واقعه‌ای متعلق به گذشته باشد.

نجفی: تجاوز رژیم صدام به ایران مظهر یکی از ناجوانمردانه تربن ظلم‌های دهه‌های اخیر است

رضا نجفی، معاون حقوقی و بین‎المللی وزارت امور خارجه در ادامه این نشست، گفت: تجاوز رژیم صدام به ایران مظهر یکی از ناجوانمردانه تربن ظلم‌های دهه‌های اخیر است و استفاده از تسلیحات شیمیایی در مناطق مسکونی اوج این ظلم ناجوانمردانه است.

نجفی، افزود: نهاد‌هایی که برای دفاع از حقوق‎بشر تاسیس شده بودند، با سکوت در برابر این جنایت با آن همراهی کردند.

وی با اشاره به حملات متعدد شیمیایی رژیم صدام، یادآور شد: ۳۰ مورد از این حملات علیه مناطق شهری و مسکونی بوده است؛ در این حملات ده هزار نفر به شهادت رسیده و بیش از صد هزار نفر نیز مصدوم شدند؛ این تسلیحات با کمک آشکار و مجوز‌های رسمی کشور‌هایی مانند انگلیس آلمان فرانسه و هلند فراهم شد.

نجفی در ادامه با اشاره به سکوت مرگبار و طولانی مدت نهاد‌هایی مانند شورای امنیت، تاکید کرد: بازرسان سازمان ملل نیز در بازرسی‌های خود استفاده مکرر رژیم صدام از این تسلیحات را تایید کردند؛ در قطعنامه‌های شورای امنیت درباره استفاده از این تسلیحات تنها ابراز نگرانی شده و فقط در یک مورد این استفاده محکوم شد؛ شورای امنیت تنها یک بار در سال ۱۳۶۷ از این اقدام ابراز ناخرسندی کرد؛ در واقع، اقدامات شورای امنیت مغرضانه بود به نحوی که رژیم صدام را به استفاده بیشتر از این تسلیحات سوق داد.

معاون حقوقی و بین‎المللی وزارت امور خارجه اظهار کرد: در کنار رژیم صدام کشور‌های غربی نیز از منظر حقوقی و کیفری مسئول هستند؛ ایران تاکنون اقدامات متعددی در مبارزه با تسلیحات شیمیایی و دفاع از جانبازان شیمیایی انجام داده است.

سخنان جانبازان حادثه سردشت

در ادامه این مراسم یکی از جانبازان حمله شیمیایی سردشت خاطراتی از این بمباران را بیان کرد.

کریمی که در آن زمان دختری دوازده ساله بود، می‌گوید که مادرش نیز در این بمباران به شهادت رسیده است.

به گفته وی، تنها در محله آن‌ها ۴۰ نفر در پی این حمله به شهادت رسیدند.

همچنین شیخی، یکی دیگر از جانبازان بمباران شیمیایی سردشت در بخشی دیگر از این مراسم خاطرات خود را از این بمباران بیان کرد.

شیخی، عنوان کرد که همچنان مصدومان سردشت با محدودیت‌هایی مواجه هستند و امکانات کافی برای آنها وجود ندارد.

انتهای پیام/


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *