دوستان کاذب بلای جان سرپرست فدراسیون بوکس/ هاراگیری با طعم رودربایستی!
خبرگزاری میزان - وقتی حسین ثوری، رییس سابق فدراسیون بوکس به اسپانیا سفر کرد و دیگر به ایران بازنگشت، تنها چند روز برای انتخاب سرپرست زمان لازم بود و پس یک فعل و انفعال کار به دست سید روحالله حسینی افتاد.
قهرمان اسبق بوکس ایران و آسیا که در دوران نایب رییسی فدراسیون هم با راه اندازی فستیوال نونهالان و آوردن مربی از اوکراین و کوبا تاثیر مثبتی در روند موفق بوکس از تیمهای پایه تا بزرگسالان داشت پس از دو دوره کاندیداتوری و عدم رسیدن به صندلی ریاست، حالا سرپرست شده و احتمالا رییس آینده فدراسیون بوکس هم خواهد بود.
در این بین حسینی که از استخوان خرد کردههای بوکس ایران است به نظر میرسد در انتخاب برخی نفرات در اطرافش اشتباه کرده و به طور ناخواسته در حال خودزنی است که در نهایت دود این تصمیمات اشتباه به چشم بوکس کشور میرود.
حسینی شاید خود را مدیون حمایت برخی از نفرات در دوران کاندیداتوریاش بداند (البته این موضوع درخصوص تمام حامیانش صدق نمیکند)، اما الان زمان رودربایستی نیست و باید پذیرفت در برخی سمتهای تاثیرگذار فدراسیون، آزموده را آزمودن خطاست! همچنین برخی از نفرات هم تجربه کافی برای سمتی که الان عهدهدار آن هستند را نداشته و بهتر است فعلا در عناوینی مانند عضو هیات رییسه یا مشاور رییس فدراسیون مشغول به کار باشند تا با اشتباهات خود بیشتر از این بر بدنه بوکس ایران لطمه وارد نکنند.
زمانی که اعضای شورای فنی رأی به سرمربیگری حسین نهرودی دادند خبرگزاری میزان اولین رسانهای بود که به این انتخاب نقد وارد کرد، چون نهرودی شرایط قلبی خاصی دارد و پزشک وی هم حضور در مسابقات جهانی را برای این مربی ممنوع کرده بود.
پس حالا این نقد به اعضای شورای فنی هم وارد است که چرا این بزرگ بوکس ایران را در شرایطی قرار دادند که مجبور به قبول سرمربیگری تیم ملی شود و نتیجه کار هم شکست سنگین در رقابتهای جهانی باشد؟
چرا باید کاسه کوزهها سر حسین نهرودی بشکند که بی شک در تاریخ بوکس ایران مربی بزرگ و تکرارنشدنی محسوب میشود و حالا فقط بخاطر تصمیمات اشتباه نفرات دیگری باید پاسخگوی نتایجی باشد که کمترین دخل و تصرفی را در آن داشته؟
بین این همه مربی جوان چرا باید کار در این برهه حساس دست نهرودی میافتاد تا نماد بزرگی و منش در بوکس کشورمان زیر تیغ تیز انتقادات باشد؟ آیا این پیشنهاد یکی از نزدیکان سرپرست فدراسیون بوکس بود؟ امیدواریم که اینطور نباشد!
سوال دیگر اینجاست که چرا حالا نامی از دوستانی که اسمشان در تمام خبرهای مربوط به تیم ملی بود، شنیده نمیشود؟ در زمان اردو و تمرینات همه چیز گل و بلبل است، اما زمان شکست در اخبار مربوط به تیم ملی نام افراد خاصی از متن خبر خارج میشود؟! دلیل این کار عجیب و غیرقابل توجیه چیست؟
اصلا چرا در کار سرمربی تیم ملی دخالت شد و بجای ۴ بوکسوری که کادرفنی انتخاب کرده بودند نام ۷ بوکسور برای جهانی اعلام شد؟ چه کسی در این خصوص پاسخگو خواهد بود؟
در مجموعه بوکس ایران همه برای موفقیت تلاش میکنند و هیچکسی کم فروشی نمیکند، اما برخی دوستان هنوز جایگاه خود را درک نکرده و نمیتوانند به سرپرست فدراسیون کمک کنند و گاها با نظرات و کارهای عجیب خود شرایط را بدتر میکنند.
اگر قرار است تیم ملی با مربی ایرانی به کارش ادامه دهد پس بهتر است به کادر فعلی اعتماد شود و بجای مصاحبه و عکس انداختن، هدف برخی دوستان برگزاری اردوهای و مسابقات تدارکاتی باشد تا کادرفنی تیم ملی هم دستش برای نتیجه گیری باز باشد.
شاید تنها تصمیم درست تیم مدیریتی فعلی فدراسیون بوکس حفظ کادرفنی نوجوانان و جوانان بود، اما امیدواریم برخیها باز هم سیگنال غلط به روح الله حسینی ندهند و اجازه بدهند رضا مهدی پور و کادرش بدون حاشیه کارشان را پیش ببرند.
در روزهایی که بوکس ایران با حواشی گوناگون خودساخته دست و پنجه نرم میکند، روح الله حسینی تنهاتر از همیشه است و دوستان کاذب و حامیان نقاب بر چهره، نمیتوانند نقشه راه به او نشان دهند.
بدون شک حسینی مطمئنترین گزینه در میان جامعه بوکس برای رسیدن به ریاست فدراسیون است، اما شاید خودش هم نمیداند برخی مشاورههایی که افراد به ظاهر دلسوز به او میشود میتواند چه صدمات جبران ناپذیری به اعتبارش داشته باشد.
سِت کردن مدل مو و محاسن جو گندمی دردی از فدراسیون بوکس دوا نمیکند و از سوی دیگر بودن در تمام عکسها و جلسات دال بر تاثیرگذار بودن یک فرد نیست. پس بهتر است بجای رسیدگی به ظاهر به فکر کار کردن و تصمیمات تاثیرگذار بود.
مخلص کلام اینکه امید میرود بوکس ایران مسیر خود را تحت مدیریت روحالله حسینی پیدا کند، چون موفقیت بوکس باعث خوشحالی و نشاط دوستداران این رشته خواهد شد و بهتر است مسئولان هم نقدهای دلسوزانه را بپذیرند و در راستای اصلاح امور گام بردارند.
انتهای پیام/