وقتی احسان حدادی، رئیس فدراسیون را به رسمیت نمی‌شناسد/ ناراضی‌ها در کمیته ملی المپیک به صف می‌شوند!
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، با توجه به مصاحبه اخیر احسان حدادی، به نظر می‌رسد رابطه وی با فدراسیون دوومیدانی به بدترین حالت ممکن رسیده است. داستان از جایی شروع شد که حدادی درخواست‌هایی را برای موفقیت در المپیک ۲۰۲۰ مطرح کرد، درخواست‌هایی که گفته می‌شود برای محقق شدن آنها باید ماهیانه ۱۰۰ میلیون تومان هزینه شود. این مبلغ در سال به یک میلیارد و دویست میلیون تومان هم می‌رسد. حتی فدراسیون دوومیدانی هم با این مبلغ موافقت کرده است، اما حدادی به هزینه ماهیانه ۱۰۰ میلیونی که برایش می‌شود راضی نیست. این اتفاقات تا جایی پیش رفت که رضا صالحی امیری، رئیس کمیته ملی المپیک به عنوان میانجی به این موضوع ورود کرد تا شاید اختلافات ریز و درشت حدادی و کیهانی به پایان برسد، اما نه تنها اینگونه نشد که حدادی علنا در مصاحبه اخیر خود فدراسیون دوومیدانی و کیهانی را به بدترین شکل ممکن مورد انتقاد قرار داد.
ملی‌پوش پرتاب دیسک ایران عنوان کرد که طرف حساب او صالحی امیری است و با حضور کیهانی کار‌ها پیش نمی‌رود. شاید اگر صالحی امیری به این موضوع ورود نمی‌کرد رئیس فدراسیون دوومیدانی به این شکل مورد تخریب یک ورزشکار قرار نمی‌گرفت. هر چند مشخص است که صالحی امیری با این نیت جلساتی را با کیهانی و حدادی برگزار کرد که بتواند اختلاف این دو را حل کند، اما این اختلاف‌ها شکل بدتری به خود گرفت.
طبق نظر کارشناسان دوومیدانی حدادی حتی برای کسب مدال برنز المپیک ۲۰۲۰ هم با چند پرتابگر دیگر شانس یکسانی دارد. آیا واجب و ضروری است که چنین مبلغی برای مدال برنزی که کسب آن هم قطعی نیست هزینه شود؟ آیا بهتر نبود صالحی امیری به این موضوع ورود نمی‌کرد و اجازه نمی‌داد جایگاه رئیس فدراسیون تا این حد متزلزل شود؟
مشکلات جدی که ورزش ایران با آن روبروست نیازمند تصمیمات کلانی است که باید توسط تصمیم‌سازانی همچون سلطانی‌فر و صالحی امیری گرفته شود. پرداختن به موضوعاتی همچون درخواست‌های نامعقول حدادی تنها باعث خواهد شد که وقت و منابع مالی زیادی مصرف شود. رفت‌وآمد مداوم برخی از وزنه‌برداران به کمیته ملی المپیک را هم باید به این معضل اضافه کرد. وزنه‌بردارانی که هر کدام از آنها درخواست‌های نامعقولی دارند و کمیته ملی المپیک به محلی برای برآورده شدن درخواست‌های این وزنه‌برداران تبدیل شده است.
صالحی امیری از زمانی که ریاست کمیته ملی المپیک را بر عهده گرفته به دنبال ایجاد یک وفاق ملی در ورزش کشور بوده، اما آیا صحبت‌های احسان حدادی چنین وفاقی را به دنبال دارد؟ آن چیزی که مسلم است حمایت رئیس کمیته ملی المپیک از برخی ورزشکاران، باعث تضعیف جایگاه روسای فدراسیون‌ها می‌شود، ضمن این که این مسئله به یک اپیدمی در ورزش کشور تبدیل خواهد شد و هر ورزشکاری که منافعش توسط فدراسیون‌ها فراهم نشود راه کمیته ملی المپیک را در پیش خواهد گرفت.
نوشته از آرش عبدی
