حقوق بشر آمریکایی؛ از ادعا تا واقعیت...
واژه‌های «حقوق بشر»، «دفاع از حقوق اقلیتها»، «رفع تبعیض»، و «احترام به کرامت انسان‌ها» واژه‌هایی هستند که در دهه‌های اخیر در خدمت سیاستهای سلطه‌گرانه آمریکا و دیگر کشورهای غربی قرار گرفته است به طوری که تنها آمریکا با ادعای دفاع از حقوق بشر و پیشبرد دموکراسی در منطقه خاورمیانه زندگی هزاران انسان را نابود کرده‌است.
به گزارش گروه بین‌الملل ، واژه‌های «حقوق بشر»، «دفاع از حقوق اقلیتها»، «رفع تبعیض»، و احترام به کرامت انسان‌ها واژه‌هایی هستند که در دهه‌های اخیر در خدمت سیاستهای سلطه‌گرانه آمریکا و دیگر کشورهای غربی قرار گرفته است به طوری که تنها آمریکا با ادعای دفاع از حقوق بشر و پیشبرد دموکراسی در منطقه خاورمیانه زندگی هزاران انسان را نابود کرده‌است، ادعاهایی که حتی در چار چوب حاکمیتی خود آمریکا نیز صادق نیست؛ وضعیت و شرایط زندگی رنگین‌پوستان و اقلیتها تنها نمونه کوچکی از وجود تبعیض و نژادپرستی و ظلم و ستم در این کشور مدعی رعایت حقوق‌بشر و احترام به کرامت انسانی است.
نگاهی گذرا به شرایط زندگی رنگین‌پوستان در آمریکا
از زمان مهاجرت گسترده سیاه پوستان آفریقایی به آمریکا در دوران استعمار تا زمان کنونی تبعیض نژادی به اشکال مختلف در این کشور علیه سیاهپوستان وجود داشته است و این قشر از جامعه آمریکا در زمان کنونی به اشکال مختلف همچنان شاهد نقض حقوق و تداوم برخی تبعیض های نژادی علیه خود از سوی سفید پوستان حاکم بوده اند.
ساده‌ترین راه برای آگاهی از شرایط عمومی زندگی اقلیتهای رنگین پوست در آمریکا مراجعه به آمارهای مراکز رسمی خود آمریکاست؛ طبق اعلام مرکز ملی آمار آمریکا، %14.2 از جمعیت 313.9 میلیون نفری آمریکا را، سیاه پوستان تشکیل می دهند. این تعداد شامل44456900 نفری می شود که یا سیاه پوست هستند یا دورگه ی سیاه، از این تعداد جمعیت سیاه پوست، بیشترین تعداد آنها در ایالت های نیویورک (3690417)، تگزاس(3409917) و فلوریدا (3408787) زندگی می کنند و ایالت هایی که درصد قابل توجهی سیاه پوست را در خود جای داده اند، عبارتند از :منطقه ی کلمبیا (%52 )، می سی سی پی (%38) و لویزیانا (%33).
براساس همین مراکز آماری آمریکا، %11.8 مردم این کشور زیر خط فقر هستند که این آمار برای سیاه پوستان %28.1 است. این در حالی است که در آمریکا و برای هر خانواده ی 4 نفره، درآمد سالیانه 21756 دلار به عنوان آستانه فقر محسوب می شود. طبق این آمار 2.9 میلیون نفر از سیاهان آمریکا جزو جمعیت بیکاران این کشور هستند.
یکی دیگر از ابعادی که تبعیض علیه سیاه پوستان آمریکا را به وضوح نمایان می سازد، برخورد امنیتی و پلیسی با آنهاست. آمارها حاکی از آن است که از هر پانزده مرد سیاهپوست یک نفر زندانی می‌شود که این رقم برای سفید پوستان 1 به 106 است. بر اساس آمار قضائی آمریکا از هر سه سیاهپوست 1 نفر احتمال دارد که در طول عمرش به زندان برود. همچنین خشونت پلیس نسبت به سیاهان چهار برابر بیشتر از سفید پوستان است. تعداد زنان سیاه پوست نیز که روانه زندان می شوند سه برابر سفید پوستان است. این تبعیض ها حتی نوجوانان سیاه پوست را نیز شامل می شود. هر چند سیاهپوستان 16% از جمعیت نوجوان آمریکا را تشکیل می‌دهند، 37% از پرونده‌های آنها وارد روند قضایی می‌شود و 58% از آنها به زندان بزرگسالان انتقال داده می‌شوند.
اوباما فرشته نجات؟
سال 2008 سال امیدواری سیاهپوستان آمریکا بود، در دوران رقابت های انتخاباتی ریاست جمهوری خیابان‌های آمریکا مملو از سیاهپوستانی بود که یکصدا نام اوباما را فریاد می‌زدند چرا که شعار «تغییر» اوباما را ساده‌دلانه باور کرده بودند از این رو برای آنها «اوباما فرشته نجات سیاهپوستان» بود؛ اوبامای رنگین پوست نیز از این فرصت به دست آمده استفاده کرد و در سخنرانی‌های خود نهایت تلاشش را به کار برد تا رأی سیاهپوستان آمریکا را جلب کند؛ اوباما در یکی از سخنرانی‌های خود در دوران تبلیغات انتخاباتی خود اظهار کرد: «وضعیت نژادپرستی در آمریکا مناسب نیست، سیاهپوستان آمریکا در وضعیت نامناسبی به سر می‌برند، باید این وضعیت تغییر کند. بیاید باهم این وضعیت را تغییر دهیم پیش از اینکه فاجعه ما را در بربگیرد» سیاهپوستان حاضر که برای نخستین بار به رئیس‌جمهور شدن یکی از هم‌جنسان خود امیدوار شدند بودند یکصدا فریاد می‌زدند: «اوباما فرشته نجات ما».
اما ورود اوباما به کاخ سفید و 8 سال رئیس‌جمهوری او توهم «تغییر» را بر باد داد چرا که که ساختار سیاسی نژادپرستانه آمریکا نه تنها هیچ تغییری نکرد بلکه شرایط رنگین‌پوستان بدتر هم شد؛ هر روز خبری جدید از برخورد خشونت آمیز با سیاهپوستان آمریکایی گزارش می‌شد، برخوردهایی که سیاهان توقع داشتند اوباما جلوی آنها را بگیرد اما هیچ اتفاقی نمی‌افتاد، «جان کرافورد» جوان 21 ساله سیاهپوست بدون هیچ دلیلی با گلوله پلیس کشته شد اما دادگاه او را تبرئه کرد، ریچارد هیست، پلیس نیویورک، رامارلی گراهام نوجوان 18 ساله سیاهپوست را کشت اما او نیز تبرئه شد، تیموتی استنبوری، آمادو دیالو، سین بل و خیلی از سیاهان دیگر نیز به سرنوشتی مشابه دچار شدند داشتند.
اوباما هم دردی دوا نکرد
باراک اوباما به عنوان اولین رئیس جمهور سیاه پوست در تاریخ آمریکا وعده‌های زیادی را به سیاه پوستان داد، وعده‌هایی همانند پایان تبعیض‌های اجتماعی علیه سیاهان، عدالت در جایگاه و مناصب اجتماعی، افزایش درآمد و چندین مورد دیگر اما مطابق با آمارها و تحقیقات انجام شده وضعیت سیاهان آمریکا در طول دو دوره ریاست جمهوری اوبام وخیم تر شده بود؛ شرایط وخیمی که این‌بار طمع دونالد ترامپ را برانگیخت تا آن را سکویی برای پرتاپ خود به کاخ سفید قرار دهد؛ بنا بر اعتقاد شمار زیادی از کارشناسان پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری 2016 حاصل روی‌گردانی رنگین‌پوستان و اقلیتها از اوباما و حزب دموکرات به سمت شعارهای فریبنده دونالد ترامپ می‌دانند.
دونالد ترامپ در دوران رقابت های انتخابات ریاست‌جمهوری درباره عملکرد اوباما در خصوص بهبود شرایط سیاهپوستان گفت «او هیچ کاری برای سیاهان و آفریقایی تبارهای آمریکا انجام نداده است. به سطح درآمد آنها نگاه کنید، ببنید آیا تغییری داشته است؟ ببینید که آیا اوباما برای جوانان کاری کرده است یا خیر. به نظر من اوباما هوچی و حاشیه‌پرداز خوبی است. فکر می‌کنم که او برای شهروندان آفریقایی‌تبار آمریکا کار بزرگی انجام داده و آن اینکه اصلاً هیچ کار خاصی برای سیاهان نکرده است، سیاهان مشکل اشتغال دارند، به تعداد سیاهان بیکار نگاه کنید. اما چه کسی رئیس جمهور کشورمان است؟ یک سیاه پوست، که برای هم‌نژادهای خود هم حتی کاری نکرده است».
براساس آمارهای وزارت کار آمریکا، سال 2008 و هنگام ورود اوباما به کاخ سفید، نرخ بیکاری سیاهان برابر با 12.7 درصد بوده است. اما پایین‌ترین نرخ بیکاری سیاهان در آمریکا به سال 2015 برمی‌گردد که این رقم به 9.5 درصد رسیده است. نرخ بیکاری در دولت جرج بوش برابر با 7.7 درصد، در ماه آگوست سال 2007 بوده است. بالاترین نرخ بیکاری در دولت بوش برابر با 12.1 در ماه دسامبر 2..8 بوده است و بالاترین نرخ بیکاری آنها در دولت اوباما در ماه مارس 2011 برابر با 16.8 درصد بوده است.
میزان بیکاری سیاهان آمریکا در سال های اخیر، به ویژه در دوره اوباما افزایش یافته زمانی که بوش کاخ سفید را ترک می‌کرد این رقم برابر با 25 درصد بوده اما این میزان در دوره اول اوباما تا 28 درصد، و در دوره دوم او تا 28 درصد نیز رسید.
برنامه جامع بهداشت و سلامت اوباما که یکی از موفق‌ترین برنامه های خود برای بهبود شرایط بهداشتی و درمانی طبقات پایین جامعه معرفی می‌کرد نیز یکی از بخش‌هایی بوده که چندان برای سیاهپوستان مفید نبود، چرا که بسیاری از سیاه پوستان از این برنامه جامانده‌اند و از مزایای آن برخوردار نشده‌اند.
مطابق با تحقیقی که سال 2014 انجام شده ، میانگین سرانه درآمد خانوار سفیدپوستان آمریکا برابر 141 هزار و نهصد دلار است، این در حالی است که میانگین در آمد سرانه خانوار سیاه پوست برابر با 11 هزار دلار است. حتی در دریافت حقوق، وام و سایر خدمات پولی در آمریکا، جایگاه سیاهپوستان مناسب نبوده و دوره اوباما این وضعیت بدتر نیز شده است.
نگاهی گذرا به همین آمارهای تلطیف شده رسمی گویای این است که تبعیض و نژادپرستی در آمریکاعلیه رنگین‌پوستان و دیگر اقلیتها از چنان سنت پایداری برخوردار است که قرار گرفتن یک رنگین پوست نیز در رأس این ساختار تنها به توهم تغییر شرایط کنونی در راستای ماندگاری بیشتر آن دامن می‌زند.
بهرام مظاهری/
ادامه دارد...
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
