"بندر گوادر" پاكستان تا پايان امسال با تمام ظرفيت شروع به فعاليت می كند
به گزارش سرویس بین الملل "ژانگ بوژونگ" در گفت و گو با خبرنگاران اعلام كرد كه این بندر با
ظرفیت جابجایی حدود یك میلیون تن كالا، پیش از فرا رسیدن سال 2017 با تمام ظرفیت فعالیت
خواهد كرد.
او گفته است كه حجم تجارتی كه هم اكنون از طریق بندر گوادر انجام می
شود بسیار ناچیز و تقریبا صفر است . امیدواریم یك جهش بزرگ اتفاق بیفتد. آرزوی ما
ساختن بندر گوادر به عنوان یك مركز و قطب تجارت منطقه ای است.
ژانگ بوژونك كه به خوبی از ماجرای مخالفت بومی های ایالت بلوچستان با
این طرح خبر دارد، برای متقاعد كردن بلوچ ها به ویژه ساكنان گوادر و مناطق اطراف
آن كه از شرایط اقتصادی چندان مساعدی برخوردار نیستند، وعده داده است كه راه
اندازی طرح توسعه بندر گوارد، منافع بلوچ ها و بومی های منطقه را تامین خواهد كرد.
بندر گوادر به عنوان قلب طرح كلان ایجاد راهروی اقتصادی چین-پاكستان
محسوب می شود؛ طرحی كه چینی ها طبق قراردادهایی كه با پاكستان امضا كرده اند، قرار
است دهها میلیارد دلار برای اجرای این طرح حیاتی در پاكستان سرمایه گذاری كنند.
چین كه سرمایه گذاری عظیمی برای توسعه بندر گوادر در جنوب پاكستان برای
تبدیل كردن آن به یكی از اصلی ترین قطب های اقتصادی-تجاری منطقه انجام داده و فعالیت
های عمرانی و تاسیساتی برای توسعه این بندر از سوی شركت های چینی ادامه دارد، این
بندر راهبردی را به مدت 43 سال و با هدف بهره برداری حداكثری از سرمایه گذاری خود،
به اجاره خود درآورده است و به عبارتی می توان گفت بندر گوارد، تقریبا برای مدت
نزدیك به نیم قرن به بخشی از قلمروی چین تبدیل می شود.
طبیعی است تامین امنیت این بندر راهبردی برای چین از اهمیت فراوانی
برخوردار باشد و پكن برای محافظت از این منطقه و دیگر مناطق پاكستان كه در مسیر احداث
راهروی اقتصادی مشترك قرار دارد، از هیچ اقدامی دریغ نخواهد كرد.
بندر گوارد به عنوان نقطه شروع طرح عظیم راهروی اقتصادی چین-پاكستان و
به عنوان یكی از اصلی ترین بخش های این طرح، در جنوب ایالت بلوچستان پاكستان به عنوان
یكی از ناامن ترین مناطق این كشور واقع شده است.
با وجود اینكه پاكستان متعهد شده است كه یك گروه امنیتی ویژه متشكل از
10 تا 25 هزار نیروی حفاظتی را برای محافظت از اتباع چینی كه برای كار بر روی طرح عظیم
راهروی مشترك اقتصادی چین – پاكستان، وارد این كشور شده اند و در آینده تعداد آنان
افزایش خواهد یافت، فراهم آورد، اما به نظر می رسد چینی ها اعتماد چندانی به توانایی
و عملكرد نیروهای پاكستانی در برابر تروریست ها و شبه نظامیانی كه تهدید جدی برای
طرح یاد شده محسوب می شوند، ندارد.
ارتش پاكستان به تازگی دولت این كشور را متهم به عدم همكاری و هماهنگی
لازم با نیروهای مسلح در زمنیه فعالیت های مربوط به مبارزه با تروریسم كرده است.
در چینی شرایطی، چینی ها نمی توانند دست روی دست بگذارند و امنیت طرح های كلان
اقتصادی، تجاری و صنعتی خود در پاكستان را به دست این كشور بسپارند.
از سوی دیگر، چین علاوه بر حضور و نفوذ قدرتمند اقتصادی و سیاسی در
پاكستان، به این كشور به عنوان صحنه ای مناسب برای پیشی گرفتن از رقبایی چون هند و
آمریكا نگاه می كند. هند اگرچه نمی تواند رقیب جدی چین در منطقه آسیا باشد، اما یكی
از قدرت های اقتصادی و حتی نظامی صاحب نام جهان به شمار می رود و آمریكا هم در
نقاط مختلف جهان، در عرصه های گوناگون اقتصادی، نظامی و سیاسی، جدی ترین رقیب چین
محسوب می شود.
پاكستان، اصلی ترین متحد چین در میان كشورهای جنوب آسیا است. چین نیز
بزرگ ترین شریك اقتصادی و تجاری پاكستان به شمار می رود.
دو كشور در ماه های اخیر قراردادهای همكاری در حوزه های اقتصادی،
تجاری، دفاعی و امنیتی، صنعتی، راهسازی و انرژی در مجموع به ارزش 46 میلیارد دلار امضا
كرده اند كه تقریبا تمام این قراردادها، زیر چتر بزرگ ترین طرح مشترك اقتصادی تاریخ
روابط دو كشور، یعنی طرح احداث راهروی اقتصادی مشترك چین-پاكستان قرار دارد.
هر دو كشور اراده بالایی برای اجرا و تكمیل این طرح كلان اقتصادی
دارند و تكمیل این طرح ممكن است 10 تا 15 سال طول بكشد.
با احداث و تكمیل نهایی این راهروی اقتصادی كه متشكل از خطوط حمل و
نقل جاده ای، ریلی و خطوط لوله انتقال انرژی خواهد بود، كشتی های غول پیكر نفتكش و
باری چین برای دسترسی به كشورهای نفت خیز حوزه خیلج فارس و حتی برای دسترسی به
بازارهای مصرف كالاهای متنوع چینی در حاشیه خلیج فارس و خاورمیانه، اروپا و آفریقا،
دیگر مجبور نخواهند بود مسیر 13 هزار كیلومتری آب های اقیانوس هند را تا بندر
شانگهای طی كنند و با اجرای طرح یاد شده، این مسیر با كاهش 10 هزار كیلومتری، تنها
به حدود 3 هزار كیلومتر خواهد رسید.
انتهای پیام/
