صحبت‌های احساسی قهرمان آمریکایی کشتی پس از المپیکی شدن: دلم برای پدرم تنگ شده

8:30 - 03 ارديبهشت 1403
کد خبر: ۴۷۶۹۳۰۵
صحبت‌های احساسی قهرمان آمریکایی کشتی پس از المپیکی شدن: دلم برای پدرم تنگ شده
کایل دیک که به تازگی پدرش را از دست داده پس از ملی پوش شدن در تیم کشتی آزاد المپیک آمریکا، گفت: من واقعاً دلم برایش تنگ شده است.

خبرگزاری میزان - کایل دیک، دارنده ۴ مدال طلای جهان و یک برنز کشتی آزاد المپیک در ۲ دیدار پیاپی و با نتایج ۴ بر یک و ۳ بر یک مقابل جیسون نولف به برتری رسید و به عنوان نماینده وزن ۷۴ کیلوگرم آمریکا در المپیک پاریس انتخاب شد.

دیک پس از راهیابی به المپیک احساس خود را در برابر خانواده اینگونه بازتاب می‌دهد.

اولین سوال از وی درخصوص کشتی بود، در مورد اینکه آیا این پیروزی با آخرین پیروزی او تفاوت دارد یا خیر، اما کایل دیک نمی‌خواست در مورد کشتی صحبت کند، زیرا ۹ روز پیش از آن، در یک پنجشنبه معمولی، دارنده مدال برنز المپیک ۲۰۲۱ که خود را برای تمرین آماده می‌کرد، تلفنش زنگ خورد و متوجه شد که پدرش در ۶۲ سالگی فوت کرده است.

این مرد ۳۳ ساله شنبه شب در حالی که اشک می‌ریخت گفت: این اولین بار است که مجبور شدم بدون او این کار را انجام دهم. من واقعاً دلم برایش تنگ شده و‌ ای کاش اینجا بود.

دیک بلیت خود را برای المپیک ۲۰۲۴ پاریس در روز شنبه با دو پیروزی در بهترین فینال مقابل جیسون نولف، هم تیمی خود در باشگاه کشتی، رزرو کرد. این آخرین فصل در دستیابی به هدفی است که او سه سال دنبالش بود. با این حال کایل دیک تاکید کرد این فقط هدف او نبود، بلکه هدف مشترک او و پدرش بود.

کایل مکث کرد و گفت: «ما می‌خواستیم در کنار هم، به نقطه فعلی و اینجا برسیم.» او با من خواهد بود. بخاطر می‌آورم که فقط می‌پرسید: تمرین چطور پیش می‌رود؟ امروز با چه کسی کشتی گرفتی؟ او تنها بخش بزرگی از کل این سفر برای من بوده و خواهد بود.

کایل گفت که پدرش با یک بیماری مبارزه می‌کرد و ادامه داد: به سختی رنج پدرم را در این بیماری تحمل می‌کردم، سعی کردم به او کمک کنم. مبارزه با یک بیماری به شما دیدگاه زیادی در مورد اینکه چقدر شبیه مسابقه است، می‌دهد. شما فقط می‌خواهید از آن بیرون بروید، تمام تلاش خود را می‌کنید، پس باید برای این فرصت، قدردان باشید. بله، این فقط سخت است. شرایط فقط سخت است و باید بپذیرید.

کایل گفت که پدرش در آغاز سال ۲۰۲۴ بیمار شد و به یاد آورد که در اسفندماه گذشته ساعت ۳ صبح بعد از قهرمانی در مسابقات قهرمانی کشتی پان-آمریکن به خانه آمد و از مادرش شنید که حال پدرش خوب نبوده است؛ بنابراین او و همسرش به همراه فرزندان‌شان به خانه پدرش رفتند تا با او باشند.

وی با بیان اینکه دوست داشتم از او مراقبت کنم، زیرا دکتر‌ها گفته بودند که هر روز ممکن است برای زندگی آخرین روز باشد، ابراز داشت: اما همه ما زمان بیشتری می‌خواستیم. پدرم فقط می‌خواست در خانه کنار خانواده‌اش باشد. هر روز که او را می‌دیدم، فقط یکدیگر را در آغوش می‌گرفتیم، به هم می‌گفتیم که یکدیگر را دوست داریم و می‌گفت به من افتخار می‌کند.

کایل ضمن قدردانی از حمایتی که در ۱۰ روز گذشته از مربیان و هم تیمی هایش دریافت کرده است، گفت: همه آن‌ها با من تماس گرفتند تا مرا تسلی بدهند یا به هر روش کوچکی که می‌توانستند کمک کنند. یکی از این هم تیمی‌ها دیوید تیلور بود، او در یک کنفرانس خبری گفت که همه پدر کایل را می‌شناسد، او یک کشتی‌گیر آمریکایی سابق در ایالت کنت بود که بیش از دو دهه در شمال نیویورک به مربیگری کشتی پرداخت. او عاشق کایل و کشتی بود. بطوری که کشتی پیوند آن‌ها را تقویت و بسیار شاد می‌کرد.

دیک افزود: خاطرات مورد علاقه او از پدرش نه به عنوان یک مربی بلکه به عنوان آزادمردی بزرگ برای سه فرزندش خواهد بود.

وقتی از دیک پرسیده شد که فکر می‌کند پدرش اگر زنده بود، در این لحظه چه می‌گفت و دومین سکوی المپیک او را چگونه تضمین می‌کرد، گفت: بسیار ساده است، پدرم می‌گفت که مرا در همه حال دوست دارد، می‌دانم که او مرا تماشا می‌کند و در تمام طول راه با من است.

انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *