غزه؛ قربان‌گاه خبرنگاران و مسلخ قطعنامه‌های مربوط به رسانه‌ها
افزایش شمار خبرنگاران شهید در غزه به رقم ۱۱۵ نفر یک واقعیت مهم را به ذهن می‌آورد؛ خبرنگار بودن در غزه با هر جای دیگری در جهان متفاوت است.
خبرگزاری میزان – جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه در سه ماه گذشته براساس برنامه جنایت‌کارانه از پیش تعیین شده‌ای پیش رفت؛ برنامه‌ای که بیش از ۲۳ هزار قربانی برجای گذاشت.
رژیم صهیونیستی برای پنهان کردن واقعیت جنایت‌های خود در غزه، نه تنها دروغ‌پراکنی با کمک رسانه‌های کشور‌های مدعی حقوق بشر را در دستور کار قرار داد، بلکه به‌صورت هدفمند به ترور خبرنگاران در غزه پرداخت.
افزایش شمار شهدای خبرنگار غزه
براساس آخرین آمار، شمار شهدای خبرنگار در غزه به ۱۱۵ نفر رسید.
دفتر اطلاع‌رسانی فلسطین در نوار غزه اعلام کرد با شهادت سه خبرنگار دیگر در غزه، شمار خبرنگاران شهید این منطقه تحت بمباران افزایش یافت.
اسامی این سه خبرنگار شهید عبارت است از: هبه العبادله، شریف عکاشه و احمد بدیر.
خبرنگاری در غزه با هر جای دیگری از جهان فرق دارد
وقایع غزه نشان داد که خبرنگاری در این باریکه تحت محاصره و زیر بمباران رژیم صهیونیستی با خبرنگاری در جای دیگری از جهان فرق دارد.
خبرنگاران در غزه در سه ماه گذشته بدون چشم‌داشت مالی با هدف اطلاع‌رسانی بر انجام وظیفه خود اصرار کردند و می‌کنند؛ این در حالی است که سوختی برای استفاده از وسیله نقلیه جهت رسیدن به محل حادثه وجود ندارد؛ برق و اینترنت مرتبا قطع می‌شود؛ بمباران بی‌وقفه ادامه دارد؛ ...
خبرنگاران در غزه علاوه بر اینکه در معرض خطر شهادت بر اثر بمباران خانه‌هایشان قرار دارند، در هنگام پوشش اخبار همواره خطر تیراندازی تک تیراندازان صهیونیست مواجه هستند.
رژیم صهیونیستی که در سه ماه گذشته به شکل وحشیانه‌ای مردم غزه را هدف قرار داده و از ابتدایی‌ترین حقوق بشری محروم کرده، خبرنگاران را علاوه بر این حقوق از حقوق حرفه‌ای خود نیز محروم کرده است.
دروغ‌گویی رژیم صهیونیستی برای توجیه جنایت علیه خبرنگاران در غزه
در حالی که انتقاد‌ها و محکومیت‌ها درباره افزایش شمار خبرنگاران کشته شده در غزه به دست رژیم صهیونیستی بالا گرفته، مقام‌های این رژیم تلاش دارند با فریب افکار عمومی این جنایت خود را توجیه کنند.
سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی به تازگی مدعی شد که خبرنگاران فلسطینی در غزه، نظامی هستند و در همین چارچوب بدون ارائه سندی مدعی شد که دو خبرنگار شهید خبرگزاری الجزیره از اعضای حماس بوده‌اند.
الجزیره با انتشار بیانیه‌ای این ادعا را رد کرد.
این ادعایی است که رژیم صهیونیستی در واکنش به انتقاد‌ها از شمار بالای قربانیان غیرنظامی غزه نیز مطرح می‌کند.
خبرنگاران در غزه بهای افشاگری را با جان خود پرداخت می‌کنند
خبرنگاران غزه به شکلی فزاینده در سه ماه اخیر بهای افشاگری‌های خود درباره جنایت‌های رژیم صهیونیستی را با خون خود پرداخت می‌کنند.
آن‌ها که در ۷ دهه گذشته به دست ارتش رژیم صهیونیستی مجروح و زندانی شده یا حتی به شهادت رسیدند، اکنون قربانی سانسور از سوی همتایان غربی خود هستند.
خبرنگاران غزه در حالی از سوی رسانه‌های غربی به‌عنوان بازو‌های رسانه‌ای جنایت‌گری رژیم صهیونیستی نادیده گرفته شده و حذف می‌شوند که گزارش‌های دست اولی از شرایط میدانی در جریان خشونت‌های بی‌سابقه رژیم صهیونیستی ارائه کرده و می‌کنند.
تعداد انگشت‌شماری از دفاتر موجود در غزه از رسانه‌های بزرگ بین‌المللی (رویترز، آسوشیتدپرس، الجزیره، خبرگزاری فرانسه و دیگران) که عمدتا توسط ساکنان غزه کار می‌کنند، اکنون از دسترسی به دیگر خبرنگاران محروم شده‌اند.
روایت خبرنگاران از پوشش اخبار جنایت‌های رژیم صهیونیستی در غزه
یک عکاس خبری خبرگزاری آناتولی درباره شرایط کاری در غزه زیر فشار بمباران‌های رژیم صهیونیستی گفت: شما در غزه با وضعیتی مواجه می‌شوید که در آن شاهد جراحت دردناک افراد هستید؛ مجروحانی که هنوز زنده هستند و از شما کمک می‌خواهند؛ این شما را بر سر دوراهی بزرگی قرار می‌دهد؛ آیا خبرنگار باشم یا باید تا رسیدن کمک‌های امدادی به مجروحان کمک کنم؟
وی که در سه ماه گذشته در غزه با به خطر انداختن جان خود، مشغول عکس‌برداری از وضعیت غزه زیر بمباران بی‌وقفه رژیم صهیونیستی بود، تاکید دارد: وظیفه من رساندن صدا و تصویر وقایع غزه با همه تیرگی‌هایش به جهان است.
به گفته این عکاس خبری، رژیم صهیونیستی در حملات خود محدودیتی نمی‌شناسد؛ ارتش رژیم صهیونیستی همکاران من را هدف قرار داد و اکنون این حملات و ترور‌ها را افزایش داده است؛ خبرنگاری در شرایط فعلی غزه، به این معنا است که هر لحظه ممکن است هدف قرار بگیرید.
یک خبرنگار فلسطینی نیز با اشاره به ترور عمدی خبرنگاران از سوی رژیم صهیونیستی، گفت: ما در حالی برای گزارش‌های میدانی می‌رویم که نمی‌دانیم آیا زنده از آن محل باز خواهیم گشت یا خیر.
خانواده‌های خبرنگاران؛ قربانیان جانبی کارزار ترور عمدی
رژیم صهیونیستی حتی خانواده‌های خبرنگاران را به‌عنوان قربانیان جانبی و تصادفی کارزار ترور عمدی خود می‌بیند و از این طریق تلاش دارد تا خبرنگاران فلسطینی را ناچار به اولویت دادن به امنیت خانواده‌هایشان به پوشش اخبار کند.
نگاهی به فهرست خبرنگاران شهید و محل شهادت آن‌ها این واقعیت را به‌خوبی آشکار می‌کند.
آیا قوانین بین‌المللی از خبرنگاران فلسطینی حمایت می‌کند؟
طی دهه‌های گذشته، خبرنگاران زیادی قربانی حملات مکرر نیرو‌های اشغالگر رژیم صهیونیستی به نوار غزه شده‌اند.
در عین حال این موضوع نیز کاملا آشکار شده است که ارتش رژیم صهیونیستی به‌طور خاص تیم‌های رسانه‌ای را هدف قرار می‌دهند و عمدا ساختمان‌های رسانه‌ای را با کارکنان و زیرساخت‌های آن‌ها تخریب می‌کنند تا از انتشار گزارش‌های مربوط به جنایت‌های خود علیه مردم فلسطین جلوگیری کنند.
این سلسله اقدام‌ها طی سه ماه گذشته منجر به شهادت ۱۱۵ خبرنگار در غزه شده است.
براساس اعلام انجمن خبرنگاران فلسطین، این آمار پرسش‌هایی را در مورد موضع حقوق بشردوستانه بین‌المللی در مورد نقض‌های صورت گرفته از سوی رژیم صهیونیستی ایجاد می‌کنند.
قوانینی که برای خبرنگاران اعمال می‌شود شامل عدم هدف‌گیری آن‌ها جهت قتل، مثله کردن، شکنجه یا گروگان گرفتن آن‌ها می‌شود؛ در عین حال، در طول عملیات نظامی نباید با آن‌ها رفتار خشن و تحقیرآمیز صورت بگیرد.
یک استاد حقوق متخصص در مسائل حقوق بشر، در این باره معتقد است که هدف قرار دادن مستقیم خبرنگاران از سوی رژیم صهیونیستی به منزله «کشتن حقیقت» و نشان‌دهنده جنایت جنگی براساس اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی است.
او بیان می‌کند که حمله به خبرنگاران صرفا به‌عنوان جنایت در یک زمینه منحصر به فرد تلقی نمی‌شود، بلکه طبق این قوانین ارجاع‌شده تحت دسته‌ای شدیدتر از نقض قرار می‌گیرند؛ دنیای عرب امروز در حال تجربه یک بحران با مفهوم حقوق بین‌الملل است که دلیل آن مصونیت از مجازات اشغالگران اسرائیل و پاسخگو نبودن و/یا حتی مسئول شناخته نشدن جنایت‌های جنگی علیه غیرنظامیان از جمله کودکان، زنان و سالمندان است.
آیا حقوق بین‌الملل بشردوستانه از خبرنگاران حمایت می‌کند؟
حقوق بین‌الملل بشردوستانه، قابل اجرا در موقعیت‌های جنگ و درگیری‌های مسلحانه، شامل دو بند مربوط به کسانی است که در زمینه‌های خبرنگاری و رسانه‌ها کار می‌کنند.
نخست، ماده ۴ کنوانسیون سوم ژنو شامل افرادی می‌شود که نیرو‌های مسلح را بدون اینکه بخشی واقعی از آن‌ها باشند همراهی می‌کنند، مانند غیرنظامیان در هواپیما‌های نظامی، خبرنگاران جنگی و دیگر افراد مشابه؛ دو، ماده ۷۹ نخستین پروتکل الحاقی که اقدام‌هایی را برای ایجاد حفاظت و اجازه دسترسی به خبرنگار دارای کارت شناسایی تاییدکننده وضعیت دارنده به‌عنوان خبرنگار، در نظر گرفته است.
واقعیت این است که خبرنگاران از حمایت عمومی اعطا شده به غیرنظامیان براساس کنوانسیون چهارم ژنو ۱۹۴۹ و دو پروتکل الحاقی به آن از سال ۱۹۷۷ برخوردار هستند؛ در مورد خبرنگارانی که در هنگام درگیری‌های مسلحانه یا در مناطق تنش‌زا به انجام وظایف پرخطر می‌پردازند، طبق ماده ۷۹ پروتکل اول ۱۹۷۷، آن‌ها غیرنظامی محسوب می‌شوند.
در عین حال، قطعنامه ۲۲۲۲ شورای امنیت بر ضرورت حمایت از خبرنگاران، متخصصان رسانه‌ها و کارکنان مرتبط درگیر در ماموریت‌های حرفه‌ای خطرناک در مناطق درگیری مسلحانه که غیرنظامی تلقی می‌شوند، تاکید می‌کند؛ این قطعنامه همچنین یادآوری می‌کند که تجهیزات و تاسیسات رسانه‌ای، اهداف غیرنظامی هستند و در این راستا، آن‌ها نباید هدف حمله یا تلافی‌جویی قرار گیرند.
آیا حفاظت از خبرنگاران براساس قوانین بین‌المللی رخ می‌دهد؟
با وجود اینکه نقش خبرنگاران در جنگ‌ها به‌طور قابل توجهی چالش برانگیزتر و خطرناک‌تر می‌شود، زیرا آن‌ها زیر آتش عمل می‌کنند، حقوق بین‌الملل بشردوستانه از ارائه حمایت ویژه برای آن‌ها به‌عنوان افرادی که در هنگام پوشش درگیری‌های مسلحانه و جنگ‌ها وظایف مخاطره‌آمیز انجام می‌دهند، چشم‌پوشی کرده است.
کاملا آشکار است که خبرنگاران فلسطینی حتی از حداقل حمایت‌ها و حفاظت‌های مربوطه نیز برخوردار نیستند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
