_ آنا نوشت: کهکشان‌ها متولد می‌شوند و تکامل می‌یابند، اما چرخه زندگی مشخصی مانند ستارگان ندارند. در جهان اولیه، تغییرات کوچک چگالی مواد در فضا منجر به ایجاد نیاکهکشان یا کهکشان‌های اولیه می‌شد. با فروپاشی کهکشان‌های اولیه، سرعت چرخش مواد سازنده آن‌ها افزایش یافت، بدین ترتیب کهکشان‌های اولیه تخت شدند و به شکل قرص یا دیسک درآمدند. در داخل این قرص‌ها، چگالی به قدری بالا بود که باعث شکل‌گیری ستارگان شود؛ بنابراین نخسین کهکشان‌های مارپیچی متولد شدند.

پس از این اتفاق، کهکشان‌ها بیشتر به دلیل فعل و انفعالات گرانشی بین‌کهکشانی تغییر و تکامل پیدا کردند. برای مثال ادغام دو کهکشان مارپیچی چنان پدیده قدرتمندی است که باعث پراکنده شدن ستارگان موجود در قرص‌های این دو کهکشان می‌شود. آنچه باقی می‌ماند کهکشانی لکه مانند است که با نام کهکشان بیضوی نیز شناخته می‌شود. درواقع کهکشان‌های مارپیچی تکامل یافته و به کهکشان‌های بیضوی تبدیل می‌شوند، بنابراین کهکشان‌های نامنظم در حال تبدیل به کهکشان مارپیچی یا بیضوی هستند. برخی از کهکشان‌ها رشد می‌کنند و برخی دیگر توسط کهکشان‌های بزرگ‌تر بلعیده می‌شوند، اما در اکثر آن‌ها جمعیت ستاره‌ای بازسازی می‌شود، بنابراین یک کهکشان هرگز نمی‌میرد.