نوغانداری یا پرورش کرم ابریشم و تولید فرآورده‌های ابریشمی ازجمله فعالیت‌هایی جانبی است که درکنار فعالیت‌های اصلی کشاورزان هرمنطقه می‌تواند طی یک دوره کوتاه مدت ضمن ایجاد انگیزه اقتصادی و بکارگیری بخشی از نیروی کار روستا، درآمد نسبتاً مناسبی را برای روستانشینان فراهم نماید. اما با توسعه تکنولوژی وصنعتی کردن این فعالیت، امکان بهره برداری بیشتراز آن به صورت شغلی دائمی وجود دارد به طوری که درشرایط نسبتا” مطلوب اقلیمی به دلیل سرعت رشد درخت توت وامکان پرورش کرم ابریشم ۲ تا ۳ بار (درمناطق معتدله) و ۴ تا ۵ بار (درمناطق نیمه گرمسیری وگرمسیری) درسال می‌تواند به عنوان یک شغل کامل تامین کننده درآمد خانوار روستایی باشد