به گزارش گروه فضای مجازی ، افراد بسیاری چه در میان آقایان و چه در میان بانوان هستند که به کچلی مبتلا می شوند، اما مطلبی که در این میان خودنمایی می کند انواع کچلی و عوامل ایجاد کننده آن است که امروز قصد دارد به معرفی و بررسی آن بپردازد.

کچلی به نوعی از عفونت پوستی و یا ریزش مویی که ناشی از بیماریهای قارچی باشد، گفته میشود.
در کچلی سر این ضایعات با حدود کاملاً مشخص و پوسته دهنده سبب ریزش مو به صورت لکه و پوسته ریزی سر، تغییر رنگ، شکنندگی و سست شدن موها در محل زخم، ریزش و طاسی موقتی میشود و جالب است بدانید که، خود طاسی با کچلی متفاوت است.
میتوان از انواع کچلی که ناشی از قارچها هستند به کچلی سر، کچلی ریش، کچلی بدن، کچلی ناخن و... نام برد که از انواع این قارچها مانند میکروسپورومها، تریکوفیتونها، اپیدرموفیتونها به وجود میآیند.
روش انتقال کچلی تماس مستقیم فرد به فرد، از محیط (قارچهای خاک دوست) یا وسایل آلوده مشترک مانند شانه، روسری، حوله و دمپایی است.
اما در رابطه با طاسی میتوان گفت، شکل شایعی از اختلالات خود ایمنی است که اغلب سبب ریزش مو میشود.
طاسی مشکل رایجی است که در مردان بروز پیدا میکند پس افرادی که پدر و مادرشان به طاسی مبتلا هستند در معرض خطر بالاتری قرار دارند.
شایعترین فرم کچلی سر است که ضایعات آن قبل از دوران بلوغ دیده شده و به صورت اپیدمی در مدارس شایع است.
ضایعات منفرد یا متعدد به صورت لکههای گرد یا بیضی با حاشیه کاملاً مشخص دیده میشوند.
موها در محل ضایعه خاکستری رنگ شده و چند میلیمتر بالاتر از سطح پوست شکننده میشوند.
عفونت اکتوتریکس به سه صورت لکههای بدون مو و یا لکههای خاکستری ویا به فرم کریون (آبسههای ملتهب چرکی با ترشحات زرد رنگ) همراه با آدنوپاتی (تورم غدد لنفاوی) دیده میشود که عامل قارچی از حیواناتی نظیر گاو و گوسفند به انسان منتقل میشود.
در عفونت اکتوتریکس (خارج موئی) عوامل قارچی پس ازورود در ساقه مو رشد کرده و سپس از مو خارج شده و در اطراف ساقه مو رشد کرده و سپس از مو خارج شده و در اطراف ساقه مو به شکل آرتروکونیدی وکونیدی دیده میشوند.
میکروسپوروم کنیس (حیوان دوست) میکروسپوروم جیپسئوم (خاک دوست) ترایکوفیتون منتاگروفیتس (انسان دوست) و ترایکوفیتون وروکوزوم (حیوان دوست) است.
عوامل قارچی در داخل مو رشد و تکثیر مییابند.
این بیماری بصورت پلاکهای گرد یا بیضی بروز میکند و معمولا آثار التهاب به همراه ندارد.
موها کدر و در ۳-۱ میلیمتری سطح پوست شکسته میشوند و پس از بهبودی موها به حالت اولیه باز میگردند و از خود ردپائی بر جائ نخواهند گذاشت.
این کچلی بیشتر بصورت پلاکهای کوچک گرد با پوسته مختصر وبدون التهاب میباشد که بر روی آنها نقاط سیاهی دیده میشود.
این نقاط سیاه همان موهای مبتلا میباشند که در سطح پوست شکسته شده اند.
چنانچه بیمار درمان شود موها به وضع اولیه باز خواهند گشت و بیمار هیچگاه مبتلا به ریزش مو نخواهد شد.
فاووس شکل شدید و مزمنی از کچلی پوست و موی سر میباشد.
این کچلی با پلاکهای قرمز پوسته دار شناخته میشود.
پوستهها به صورت دلمههای خمیری شکل زرد رنگ یا متمایل به قهوهای بر روی پوست سر و موها میچسبند.
چنانچه دلمهها برداشته شوند بر روی سر فرورفتگی فنجانی شکل قرمز با قاعده مرطوب دیده میشود که گوده فاویک یا اسکوچولا نام دارد.

این کچلی در ابتدا به صورت یک توده آماسی با حدود دردناک تظاهر میکند و در مدت کوتاهی ضایعه بزرگتر و ملتهبتر شده و به صورتیک توده آماسی با حدود دردناک بروز میکند و در مدت کوتاهی ضایعه بزرگتر و ملتهبتر شده و به صورت یک توده متورم سفت به قطرچند سانتی متر در میآید و بر روی آن پوسچولهای چرکی و سینوس هائی که از آن ماده چرکی ترشح میشود قابل مشاهده اند و بتدریج مو کاملا میریزند.
این التهاب مربوط به کیفیت آلرزیک و ایجاد نکروز در نسج میباشد. گاه آدنوپاتی و تب نیز به همراه ضایعه دیده میشود.
پس از فروکش کردن ضایعه یک سطح صاف تقریبا بدون مو و قرمز رنگ بر جای میماند. چنانچه درمان صحیح انجام شود.
در این نوع کچلی، موها مجددا رشد خواهند کرد، اما اگر درمان به موقع و درست صورت نگیرد.