مهاجرت بازگشتی؛ ایده نژادپرستانه غرب برای اخراج مهاجران

از آمریکا تا اروپا، ایده اخراج اجباری مهاجران غیرسفیدپوست یا مهاجرت بازگشتی (remigration) در حال قوت گرفتن است؛ این ایده از آمریکا منشأ پیدا می‌کند.

به گزارش الجزیره، ویوک راماسوامی، سیاستمدار و کارآفرین آمریکایی که از والدین مهاجر هندی متولد شده است، در کنفرانس سالانه Turning Point USA گفت: این ایده که یک آمریکایی اصیل از یک آمریکایی دیگر آمریکایی‌تر است، در اصل غیرآمریکایی است.

مهاجرت بازگشتی که زمانی یک مفهوم حاشیه‌ای راست افراطی بود که از اخراج اقلیت‌های قومی حمایت می‌کرد، اکنون با ورود به هفته‌های پایانی سال اول ریاست جمهوری دونالد ترامپ، در محافل جمهوری‌خواه آمریکا مورد توجه قرار گرفته است.

در اوایل سال جاری، گزارش‌ها حاکی از آن بود که وزارت خارجه آمریکا در حال بررسی ایجاد یک اداره مهاجرت بازگشتی است؛ چند ماه بعد، وزارت امنیت داخلی به‌صورت آنلاین از مهاجرت بازگشتی حمایت کرد.

اما فقط چهره‌های راست افراطی آمریکایی نیستند که ایده مهاجرت بازگشتی را مطرح می‌کنند؛ سران راست افراطی اروپا نیز به این جریان پیوسته‌اند.

مهاجرت بازگشتی چیست؟

به‌طور کلی، مهاجرت بازگشتی به زمانی اشاره دارد که یک مهاجر داوطلبانه به کشور مبدا خود بازمی‌گردد؛ با وجود این، در چارچوب جنبش‌های راست افراطی، مهاجرت بازگشتی روشی برای پاکسازی قومی است.

برای ملی‌گرایان قومی سفیدپوست، مهاجرت بازگشتی فرآیندی است که از طریق آن همه افراد غیر سفیدپوست به زور از کشور‌های سنتی سفیدپوست اخراج می‌شوند.

ریشه‌های مهاجرت بازگشتی چیست؟

ایده‌های مهاجرت بازگشتی به آلمان نازی در اواخر دهه ۱۹۳۰ برمی‌گردد، اما این مفهوم از طریق آثار رنو کامو، رمان‌نویس فرانسوی که نظریه توطئه جایگزینی بزرگ را در کتاب خود در سال ۲۰۱۱ با عنوان «جایگزینی بزرگ» مطرح کرد، رواج یافت.

نظریه‌های افراطی سفیدبرترپندار که به‌طور گسترده رد شده‌اند، تاکید دارند که نخبگان از طریق مهاجرت گسترده و تغییر‌های جمعیتی، مسیحیان سفیدپوست، عمدتا مسلمان را در غرب با افراد غیرسفیدپوست جایگزین می‌کنند.

کامو این را «نسل‌کشی از طریق جایگزینی» می‌نامد.

راست افراطی در اروپا و فراتر از آن، ایده‌هایی را از این نظریه وام گرفته‌اند.

هایدی بیریچ، متخصص جنبش‌های راست افراطی آمریکایی و اروپایی، گفت که اصطلاح مهاجرت بازگشتی در محافل راست افراطی نسبتا جدید است.

بیریچ گفت که این مفهوم توسط مارتین سلنر رواج یافته است؛ سلنر، ۳۶ ساله، سرکرده جنبش هویت‌گرای فوق ملی‌گرای اتریش است، یک گروه راست افراطی که به خاطر فعالیت‌های ضد مهاجرتی و ترویج رویکرد‌های قومی شناخته می‌شود.

بیریچ توضیح داد: مهاجرت بازگشتی، حذف اجباری افراد غیرسفیدپوست از کشور‌هایی را که سلنر و دیگران با باور‌های وی به‌عنوان کشور‌های سفیدپوست تاریخی، اساسا اروپا، کانادا، آمریکا، استرالیا و نیوزیلند، می‌بینند، ترویج می‌دهد.

وی گفت: مهاجرت بازگشتی در اصل، راه حلی سیاسی برای نظریه توطئه «جایگزینی بزرگ» برتری‌طلبان سفیدپوست است.

جنبش مهاجرت بازگشتی در کجا در حال افزایش است؟

ایده مهاجرت بازگشتی توسط سران راست افراطی در اروپا نیز احیا شده است؛ این شامل رئیس حزب آزادی (FPO) اتریش، حزب راست افراطی ضد مهاجرت می‌شود.

وی در بیانیه حزب آزادی پیش از انتخابات سپتامبر ۲۰۲۴ گفت: به‌عنوان صدراعظم مردم، من مهاجرت بازگشتی را آغاز خواهم کرد.

در آن سوی مرز در آلمان، آلیس وایدل، رئیس حزب AfD، در یک کنفرانس حزبی در ژانویه، ضمن حمایت از بستن مرز‌های کشور به روی مهاجران جدید، به مهاجرت بازگشتی اشاره کرد.

در ماه مه ۲۰۲۵ (اردیبهشت ۱۴۰۴)، کنفرانسی به نام اجلاس مهاجرت بازگشتی در ایتالیا برگزار شد و فعالان راست افراطی از سراسر اروپا در آن شرکت کردند.

اینفومیگرنتس، وب‌سایت پوشش‌دهنده مسائل مهاجرت در اروپا، تخمین زد که ۴۰۰ فعال راست‌گرا در این اجلاس شرکت کردند.

بیریچ گفت که اگر مهاجرت بازگشتی به‌عنوان یک سیاست اجرا شود، در واقع تلاشی برای ایجاد کشور‌های کاملا سفیدپوست از طریق پاکسازی قومی خواهد بود.

انتهای پیام/