رأی کمیته انضباطی فدراسیون ووشو درباره سهیلا منصوریان، یکی از مهمترین و در عین حال کمتوجهشدهترین تبعات خود را در دل دارد؛ محرومیت ۱۰ ماههای که در صورت تسری به تیم ملی، عملاً حضور این قهرمان جهان و بازیهای آسیایی را در ناگویا غیرممکن میکند. بازیهایی که دقیقا ۹ ماه دیگر در ژاپن برگزار میشود و با این حساب، سهیلا حتی با خوشبینانهترین سناریو هم به آن نخواهد رسید.
سهیلا منصوریان، دارنده مدال طلای جهان و از مهرههای کلیدی ووشوی ایران در میادین آسیایی با این رأی فعلی، شانس دفاع از اعتبار خود در بزرگترین رویداد قارهای را از دست میدهد. نکته مهم اینجاست که در متن رای، محرومیت بهصورت کلی از «فعالیت در رشته ووشو» عنوان شده و اگر شامل اردوها و اعزام تیم ملی هم شود، غیبت او در ناگویا قطعی خواهد بود.
البته حق اعتراض به این رای در کمیته استیناف وجود دارد و همین موضوع، معادلات را کمی پیچیدهتر میکند. کاهش مدت محرومیت در استیناف میتواند روزنهای هرچند باریک برای رسیدن سهیلا به بازیهای آسیایی باز کند، اما با شرایط فعلی، زمان بهوضوح به ضرر این ووشوکار حرکت میکند.
در این میان، پرونده اختلاف خواهران منصوریان با فدراسیون ووشو وارد فاز تازهای شده است، فازی که از منظر حقوقی، ایراد مشخصی به رای کمیته انضباطی وارد نیست، اما از منظر فنی و ملی، پرسشهای مهمی را ایجاد میکند. آیا در زمان صدور رای، تبعات آن برای تیم ملی و ناگویا بهدرستی دیده شده است؟
در تحلیل این رای، دو دیدگاه جدی وجود دارد. دیدگاه اول معتقد است هنگام اعلام محرومیت، توجه کافی به نیاز تیم ملی در بازیهای آسیایی نشده و این رای ناخواسته یکی از شانسهای اصلی مدالآوری را حذف میکند. دیدگاه دوم، اما میگوید فدراسیون با آگاهی از همین نیاز، مسیر اعتراض و استیناف را باز گذاشته تا در صورت تعدیل محرومیت، سهیلا بتواند حداقل به ناگویا برسد.
البته که حفظ آرامش و نظم در فدراسیون و تیم ملی ووشوی بانوان میتواند مهمترین نکته برای امیر صدیقی باشد و از این بابت نمیتوان ایرادی به رئیس فدراسیون ووشو وارد کرد.
آنچه کمتر به آن پرداخته شده، همین نکته کلیدی است! با رای فعلی، سهیلا منصوریان به بازیهای آسیایی ناگویا نمیرسد. حال باید دید استیناف، این واقعیت تلخ را تغییر میدهد یا ووشوی ایران باید خود را برای حضور در ناگویا بدون یکی از مهمترین ستارههایش آماده کند.
انتهای پیام/