آمریکا یکی از کشورهای غربی است که طی دهههای گذشته همواره خود را بهعنوان مدافع حقوق بشر معرفی کرده است. اما در واقعیت، مسئله حقوق بشر تنها بهعنوان یک ابزار در جهت اجرای سیاستهای استعماری واشنگتن عمل کرده است.
با نگاهی به دهههای گذشته میتوان دید که دولت آمریکا بارها و بارها مدعی نگرانی از وضعیت مردم دیگر کشورها شده، اما در واقع خود یکی از اصلیترین ناقضان حقوق همان مردم است.
مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا نیز بهتازگی همان روش قدیمی را مورد استفاده قرار داده و طی ادعاهایی گفته که واشنگتن نگران مردم ایران است.
حال این پرسش به وجود میآید که اگر آمریکا نگران مردم ایران بود، چرا خود همواره طی دهههای گذشته به شکلهای مختلف حقوق مردم ایران را نقض کرده است.
کارشناسان معتقدند که این ادعاها بخشی از سیاست کلی آمریکا برای فشار بر ایران و مردم آن از زمان پیروزی انقلاب اسلامی بوده و همچنان ادامه دارد.
یکی از ابزارهای آمریکا برای نقض حقوق مردم ایران، تحریمها بودهاند.
منتقدان، از جمله سازمانهای حقوق بشری و کارشناسان سازمان ملل، استدلال میکنند که تحریمهای آمریکا، با وجود معافیتهای ادعایی برای موارد انسانی، درواقع حقوق مردم را نقض میکند.
هدف واقعی تحریمهای آمریکا ایجاد بحران انسانی، مانند کمبود تجهیزات پزشکی و دارو است که به رنج غیرضروری شهروندان، به ویژه بیماران مبتلا به بیماریهای مزمن، منجر شده است.
در گزارش آلنا دوهان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در موضوع تاثیر اقدامهای قهری یکجانبه بر بهرهمندی از حقوق بشر، اقدامهای قهری یکجانبه همچنین بهطور خاص حق غذا و امنیت غذایی را نقض میکنند؛ این اقدامها زنجیرههای تامین غذا، نهادههای کشاورزی، حملونقل و زیرساختها را مختل میکنند، قیمتها را افزایش میدهند و امنیت غذایی را بهویژه برای زنان، کودکان، سالمندان و افراد معلول تهدید میکنند.
در همین حال، ولکر تورک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل در پنل دوسالانه سازمان ملل، تاکید کرد که اقدامهای قهری یکجانبه ناسازگار با قوانین بینالمللی بوده و دسترسی به ضروریات و کمکهای بشردوستانه را محدود میکنند؛ وی خواستار ارزیابی تاثیرهای حقوق بشری، نظارت، استثناهای بشردوستانه برای واردات غذا، لغو تحریمهای بخشی و حفاظت ویژه از گروههای آسیبپذیر شد.
این تناقض، یعنی نگرانی ادعایی برای وضعیت مردم ایران در حالی که تحریمها ممکن است به مردم آسیب بزنند، همیشه بخشی از سیاست اصلی آمریکا بوده و این درحالی است که کارشناسان این سیاست را ناکارآمد و غیرانسانی میدانند.
آمریکا همچنین در طول جنگ تحمیلی ۱۲ روزه علیه ایران، با وجود شناخت از خوی وحشیگری رژیم صهیونیستی و کارنامه ضدحقوق بشری آن، حمایتهای خود را از این رژیم تشدید کرده و خود در روزهای پایانی به کارزار نظامی علیه ایران پیوست.
یا وجود انتشار گزارشهای متعدد بینالمللی از اقدامهای ناقض حقوق بشر رژیم صهیونیستی علیه مردم در طول این تجاوز ۱۲ روزه، آمریکا همپنان از این رژیم حمایت کرده و هیچ ارزشی برای حقوق از دست رفته مردم ایران قائل نشده است.
این دوگانگی همواره یکی از رویکردهای ضدحقوق بشری واشنگتن بوده که مورد انتقاد کارشناسان و تحلیلگران قرار گرفته است.
انتهای پیام/