حادثه سیدنی و جنگ غزه؛ نگاهی به استاندارد دوگانه رسانه‎های غربی

رسانه‌های غربی به‌طور معمول در پوشش جنایت‌های رژیم صهیونیستی در غزه از زبانی خنثی و توجیه‌کننده استفاده می‌کنند که خشونت نظام‌مند علیه فلسطینی‌ها را به‌عنوان عملیات دفاعی یا درگیری توصیف می‌کند.

این درحالی است که این رسانه‌های مدعی بی‌طرفی، رنج انسانی فلسطینی‌ها را کم‌رنگ جلوه داده و بر روایت رژیم صهیونیستی تمرکز دارند. 

کارشناسان همواره گفته‌اند که این رویکرد، که ریشه در تعصب ساختاری دارد، به همدستی رسانه‌ها در نسل‌کشی در غزه منجر شده و اعتماد عمومی را تضعیف کرده است. 

اما در طرف دیگر، همین رسانه‌ها حوادثی را که برای صهیونیست‌ها در مناطق مختلف جهان رخ می‌دهد به‌طور گسترده پوشش داده و به یهودی‌ستیزی ارتباط می‌دهند.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که رسانه‌های غربی مانند سی‌ان‌ان و نیویورک‌تایمز، در پوشش نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در غزه، صدای فلسطینی‌ها را ساکت کرده و استاندارد‌های اخلاقی را نقض می‌کنند. 

به‌عنوان نمونه، این رسانه‌ها کشتار بیش از ۷۰ هزار فلسطینی را توسط نظامیان صهیونیست کم‌اهمیت جلوه می‌دهند، درحالی که از طرف دیگر هرگونه حادثه برای صهیونیست‌ها را با تعصب و خشم گسترده پوشش می‌دهند. این استاندارد دوگانه رسانه‌های غربی را به ابزاری برای سفیدشویی جنایت‌های اشغالگران تبدیل کرده است.

در موضوع حادثه سیدنی نیز همین دوگانگی به‌طور کامل به چشم می‌خورد. رسانه‌های غربی این حادثه را به‌طور گسترده پوشش داده و ادعا‌های مقام‌های صهیونیست را تکرار کردند و در همین حال این حادثه را در رویکردی نظام‌مند به یهودی‌ستیزی مرتبط ساختند.

پایگاه نیوهیومَنیتِرین نوشت که رسانه‌های غربی مانند واشنگتن‌پست در پوشش جنگ غزه از اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲)، بمباران‌های رژیم صهیونیستی را با عبارت‌هایی مانند حمله‌های هدفمند توجیه کرده‌اند. این ریاکاری در مقایسه با پوشش سایر درگیری‌ها آشکار است.

گزارش‌های تحلیلی مانند گزارش Centre for Media Monitoring در سال ۲۰۲۵، نشان می‌دهد که برخی رسانه‌های غربی پوشش مرگ صهیونیست‌ها را ۳۳ برابر بیشتر از شهادت فلسطینی‌ها برجسته کرده‌اند. این درحالی است که تعداد قربانیان فلسطینی ۳۴ برابر بیشتر است. 

همچنین گزارش‌های تحلیلی مانند گزارش Media Bias Meter نشان می‌دهد که رسانه‌های غربی مانند نیویورک‌تایمز در ۹۹.۵ درصد تیتر‌های مرتبط، نام رژیم صهیونیستی را ذکر کرده‌اند، اما واژه فلسطین تنها در ۰.۵ درصد، و اصطلاح‌های مانند اشغال یا نسل‌کشی را به ندرت استفاده می‌کنند. تحلیلگران می‌گویند که این موضوع استاندارد دوگانه را برجسته می‌سازد.

این تعصب نظام‌مند، روایت صهیونیستی را تقویت و صدای فلسطینیان را سرکوب می‌کند.

پایگاه arxiv می‌گوید که این استاندارد دوگانه نه تنها به تدام‌بخشی خشونت کمک می‌کند، بلکه رسانه را به ابزاری برای حمایت از قدرت‌های غربی و رژیم صهیونیستی تبدیل کرده، و زمینه‌های تاریخی مانند اشغالگری را نادیده می‌گیرد؛ بنابراین این موضوع حسابرسی و پاسخگویی را تضعیف می‌کند.

انتهای پیام/