تحلیلگر آلبانیایی: کشور‌های اروپایی با ادامه میزبانی از منافقین با معضل قانونی رو‌به‌رو می‌شوند

دادگاه رسیدگی به جنایت‌های گروهک تروریستی منافقین از آذر ۱۴۰۲ در ایران آغاز شده و همچنان ادامه دارد؛ درپی برگزاری ۴۸ جلسه از دادگاه رسیدگی به پرونده یادشده، تحلیلگران و کارشناسان داخلی و خارجی متعددی ابعاد مختلف این روند را بررسی کرده‌اند.

اولسی یازیچی، مورخ آلبانیایی و عضو هیئت علمی دانشگاه بین‌المللی اسلامی مالزی در کوالالامپور در گفت‌و‌گو با گزتا ایمپکت، درباره تناقض اقدام کشور‌های اروپایی به‌ویژه فرانسه و انگلیس در پناه دادن به اعضای گروهک تروریستی منافقین با تعهد‌های آن‌ها به اسناد و کنوانسیون‌های بین‌المللی در زمینه مبارزه با تروریسم، گفت: کشور‌های اروپایی براساس قانون باید از پذیرش و میزبانی اعضای منافقین خودداری کنند.

وی ضمن اشاره به پیامد‌های امنیتی میزبانی از اعضای منافقین به‌عنوان افراد دارای سابقه اقدام‌های خشونت آمیز و تروریستی در سطح بین‌المللی، گفت: اگر دادگاه ایران اعضای مجاهدین خلق را محکوم کنند، دولت‌های اروپایی با یک معضل قانونی اضافی رو‌به‌رو خواهند شد؛ ایران عضو اینترپل است و نام افراد محکوم در پایگاه داده بین‌المللی افراد تحت تعقیب اینترپل ظاهر می‌شود.

یازیچی ادامه داد: از نظر قانونی، ارائه پناهندگی به افرادی با سابقه نظامی و تروریستی که تحت تعقیب بین‌المللی هستند، برای کشور‌های اروپایی بسیار مشکل‌ساز - اگر نگوییم غیرممکن - خواهد بود؛ رسیدگی به چنین پرونده‌هایی یک کابوس بزرگ حقوقی و دیپلماتیک برای هر کشور میزبان ایجاد می‌کند.

مورخ آلبانیایی در ادامه با بیان اینکه منافقین سابقه طولانی در قاچاق اعضای خود به اروپای غربی دارد، گفت: در بسیاری از موارد، شبکه سرکرده سازمان، به اعضای خود گذرنامه‌های جعلی، خانه‌های امن و پول می‌دهد تا به آن‌ها در فرار به اروپای غربی کمک کند؛ اعضایی که توانایی پرداخت هزینه این قاچاق غیرقانونی را ندارند، اغلب مجبور می‌شوند داستان‌های ساختگی اعضای جداشده، نهاد‌های ایرانی و مخالفان مختلف سازمان بسازند.

وی همچنین اظهار کرد: اعضای سازمان زندگی فلاکت‌باری در اردوگاه اشرف ۳ در مانزا آلبانی دارند؛ آن‌ها در سایه گذشته تروریستی خود بدون هیچ آینده‌ای زندگی می‌کنند.

به گفته یازیچی، زندگی تحت نظارت گروهک تحت نظارت رجوی‌ها، یک کابوس است، زیرا آن‌ها زندگی اعضای خود را نابود کرده و آن‌ها را در بدبختی، بدون آینده و بدون خانواده رها کرده‌اند.

انتهای پیام/