شکایت مهاجران زن از شرایط در اقامتگاه‌های دولتی آلمان

گروهی از مهاجران زن طی نامه‌ای سرگشاده‌ای که به مقام‌های آلمانی در ایالت نیدرزاکسن ارسال شد، گفته‌اند: با ما طوری رفتار می‌شود که انگار در زندان زندگی می‌کنیم. 

این نامه در صفحه پناهندگان گوتینگن (Flüchtlings Café Göttingen) به زبان‌های آلمانی و انگلیسی منتشر شده است.

نویسندگان، گروهی از زنان مهاجر ساکن در مرکز پناهندگی بادزاکسا، نامه خود را خطاب به مقام‌های مهاجرت ایالتی، ارسال کردند. آنها می‌گویند که حق حریم خصوصی و آزادی جابه‌جایی آنها توسط کسانی که محل اقامت پناهندگان را اداره می‌کنند و همچنین پلیس و کارکنان امنیتی در مرکز نقض می‌شود. اما مقامات مهاجرت ایالتی این اتهام‌ها را رد می‌کنند. 

به گفته نویسندگان این نامه، افسران پلیس نیمه شب، بدون اینکه در بزنند یا به زنان مهاجر فرصت باز کردن در را بدهند، وارد اتاق آنها شده‌اند.

نویسندگان نامه می‌گویند که اگر کسی قرار باشد اخراج شود و پلیس نتواند او را پیدا کند، تمام اتاق‌های اقامتگاه را جست‌و‌جو می‌کنند. 

به گزارش روزنامه تاز TAZ، در حال حاضر ۱۹۸ مهاجر و پناهجو از ۶ کشور مختلف، از جمله ۷۶ کودک، در محل اقامت بادزاکسا اقامت دارند. 

به‌تازگی، دادگاه عالی قانون اساسی آلمان تایید کرده که پلیس برای ورود به اتاق خصوصی یک مهاجر یا پناهجو، حتی در اقامتگاهی که توسط دولت فراهم شده است، به حکم تفتیش نیاز دارد.

این تصمیم پس از آن اتخاذ شد که یک مهاجر شکایت کرد که پلیس در اتاقش را شکسته تا او را براساس مقررات دوبلین به فرانسه اخراج کند. از این پس، پلیس قبل از انجام چنین تفتیشی با هدف اخراج، به اجازه قاضی نیاز خواهد داشت. اما این موضوع در اقامتگاه مهاجران بادزاکسا نادیده گرفته شده است. 

زنان طبقه سوم این مرکز (که تنها مخصوص زنان است) می‌گویند که هر شب ساعت ۲۲:۰۰ توسط یک گروه امنیتی از خواب بیدار می‌شوند و این خواب آنها را مختل می‌کند. به گفته نویسندگان نامه، افسران امنیتی با صدای بلند به همه در‌ها می‌کوبند و اگر سریع در را باز نشود، سریع وارد اتاق‌ها می‌شوند. 

براساس گفته‌ی نویسندگان نامه، کارکنان امنیتی همگی مرد هستند. 

روزنامه تاز اضافه می‌کند که برخی از زنان ساکن در این اقامتگاه مواردی را گزارش کرده‌اند که در آنها صرفا در حال معاشرت یا ملاقات در اتاق زنان دیگر بوده‌اند و اگر در ساعت ۲۲:۰۰ شب هنگام بازرسی امنیتی در اتاق خود نبوده‌اند، به‌عنوان غایب ثبت شده‌اند.

نویسندگان نامه همچنین گفتند که غذایی که به آنها ارائه می‌شود بی‌کیفیت است و به‌طور معمول مانده است. 

آنها همچنین مقام‌ها را متهم کردند که درمورد وعده‌های غذایی که به آنها ارائه می‌شود، نیاز‌های بهداشتی آنها را نادیده می‌گیرند.

نویسندگان نامه می‌گویند: ما چندین مورد را مشاهده کرده‌ایم که تیم‌های امنیتی نسبت به زنان سیاه‌پوست نژادپرستانه رفتار کرده‌اند.

انتهای پیام/