پس‌لرزه‌های جنایت نسل‌کشی غزه؛ سونامی اختلال‌های روانی در سرزمین‌های اشغالی

افسردگی، اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه و اعتیاد در میان ساکنان اراضی اشغالی افزایش یافته است و کارشناسان در مورد تاثیر بلندمدت اجتماعی بدون اقدام فوری کابینه بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر این رژیم هشدار می‌دهند.

به گزارش یدیعوت آحارونوت، رژیم صهیونیستی با «سونامی سلامت روان» رو‌به‌رو است و ۲ میلیون نفر از ساکنان اراضی اشغالی به دلیل افزایش نرخ اعتیاد و فروپاشی خانواده‌ها و جوامع، به حمایت نیاز دارند.

در گزارش اخیر مربوط به سلامت روان ساکنان اراضی اشغالی، متخصصان سلامت روان هشدار دادند که تعداد افراد نیازمند به حمایت‌های سلامت روان از زمان آغاز جنگ نسل کشانه این رژیم علیه غزه در اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴-۲) افزایش شدیدی یافته است.

در عین حال، کمبود شدید درمانگران و خدمات پشتیبانی وجود دارد که کارشناسان هشدار می‌دهند می‌تواند پیامد‌های فاجعه‌باری داشته باشد.

هفته گذشته، ائتلافی از هشت سازمان بزرگ سلامت روان، هشدار فوری برای کابینه نتانیاهو صادر کردند و وضعیت اراضی اشغالی را «شیوع بی‌سابقه بیماری روانی از نظر عمق و دامنه» توصیف کردند.

این گروه‌ها این بحران را «فاجعه‌بار» خواندند و خواستار مداخله فوری کابینه شدند.

طبق گفته این ائتلاف، جامعه صهیونیستی نشانه‌های واضحی از پریشانی روانی گسترده را نشان می‌دهد.

دوره طولانی درگیری و آسیب‌های روحی، بسیاری از ساکنان اراضی اشغالی را با افسردگی، اضطراب، افکار مزاحم و خستگی دست و پنجه نرم کرده است.

خانواده‌ها و جوامع به‌شدت تحت تاثیر قرار گرفته‌اند و این گروه‌ها هشدار می‌دهند که بحران هنوز به اوج خود نرسیده است.

آن‌ها نسبت به «آسیب‌های روحی عمیق و طولانی‌مدت جمعی» و فروپاشی فزاینده در حس امنیت و اعتماد عمومی هشدار می‌دهند که احتمالا نسل‌های آینده را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

این ائتلاف گفت: وضعیت روانی جامعه اسرائیل در نقطه پایینی است که قبلا هرگز ندیده‌ایم.

آمار تکان‌دهنده از بحران سلامت روان در اراضی اشغالی

داده‌های گزارش‌شده توسط یدیعوت آحارانوت افزایش شدید مشکلات سلامت روان در سراسر اراضی اشغالی را نشان می‌دهد.

تشخیص افسردگی و اضطراب در سال ۲۰۲۴ حدود ۲ برابر موارد ثبت شده در سال ۲۰۱۳ بود؛ تشخیص اختلال استرس پس از سانحه از اکتبر ۲۰۲۳ تا پایان ۲۰۲۴ هر ماه ۷۰ درصد افزایش یافت و ۲۳ هزار و ۶۰۰ بیمار جدید به این تعداد اضافه شد.

تقریبا نیمی از ساکنان اراضی اشغالی اکنون علائم غم و اندوه مداوم را گزارش می‌دهند؛ تماس‌ها با خطوط تلفن سلامت روان ۶ برابر شده است، در حالی که استفاده از دارو‌های روانپزشکی ۲ برابر شده است؛ ضمن اینکه اختلال‌های خواب در طول جنگ ۱۹ درصد افزایش یافته است.

مطالعه خدمات بهداشتی کلالیت و موسسه مایرز-جی‌دی‌سی-بروکدیل نشان داد از هر ۵ نفر در جمعیت عمومی ساکنان اراضی اشغالی، یک نفر به دلیل مشکلات سلامت روان دچار اختلال شدید عملکردی است.

داده‌های وزارت بهداشت رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد که از زمان آغاز جنگ علیه غزه، ۲۵ درصد افزایش در جلسه‌های درمانی وجود داشته است.

موارد روان‌درمانی کوتاه‌مدت ۴۷۱ درصد افزایش یافته و در سال ۲۰۲۴ به ۲۰ هزار مورد رسیده، در حالی که این تعداد در سال ۲۰۲۲ حدود ۳ هزار و ۵۰۰ مورد بوده است.

با وجود این، اعداد یادشده فقط درمان‌های ارائه‌شده را نشان می‌دهند؛ سازمان‌های تشکیل‌دهنده ائتلاف سلامت روان می‌گویند وضعیت واقعی بسیار وخیم‌تر است.

یک استاد دانشگاه حیفا گفت که کلینیک‌ها افزایش شدید افسردگی، اضطراب، اعتیاد، مشکلات زناشویی و رفتار‌های واپس‌گرایانه در میان کودکان را گزارش می‌دهند.

او اظهار کرد که اکنون از هر ۴ نفر، یک نفر در معرض خطر اعتیاد است؛ در سال ۲۰۱۸، این رقم یک نفر از هر ۱۰ نفر بود.

واکنش کابینه نتانیاهو به بحران اختلال‌های روانی

رئیس انجمن روانپزشکی رژیم صهیونیستی، هشدار داد که سرمایه‌گذاری فوری در توانبخشی مورد نیاز است.

به گفته او، اگر در توانبخشی روانی سرمایه‌گذاری نشود، رژیم صهیونیستی در ۲ یا ۳ سال آینده هزینه بیشتری در روز‌های کاری از دست رفته، در ثبات خانواده و جامعه و در عملکرد شغلی خواهد پرداخت.

وزارت بهداشت رژیم صهیونیستی یک طرح نجات سراسری را اعلام کرده که شامل ۲ برابر کردن تعداد روانشناسان، بهبود حقوق، ارتقاء بخش‌های روانپزشکی و گسترش خدمات خانگی و اجتماعی است.

تخمین زده می‌شود که این طرح ۱.۷ میلیارد شِکِل (۵۱۷ میلیون دلار) هزینه داشته باشد.

پزشکان ارشد بالینی تاکید می‌کنند که تغییر‌ها باید گسترده باشد.

روانشناس تربیتی و رئیس انجمن روانشناسان رژیم صهیونیستی، از اتکا به «دستیاران سلامت روان» کارآموز که تنها ۳ ماه آموزش دیده‌اند، در مقایسه با ۸ سال آموزش برای پزشکان کاملا واجد شرایط، انتقاد کرد.

او گفت که این سیستم بیش از حد تحت فشار است؛ شما نمی‌توانید روی زخمی که خونریزی دارد، پانسمان بگذارید؛ سیستم سلامت روان باید از پایه بازسازی شود.

انتهای پیام/