نماز استسقاء یکی از عبادات ویژهای است که ریشه آن در سنت پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله قرار دارد و در تاریخ اسلام همواره هنگام خشکسالی و نیاز به رحمت الهی اقامه میشده است. از نگاه علامه جعفری و فقیهان شیعه، روایات متعدد، بر استحباب مؤکد این نماز دلالت دارند و کیفیت و آداب دقیق آن در منابع معتبر فقهی ذکر شده است.
آیتالله علامه محمدتقی جعفری در شرح خطبه ۱۱۵ امیرالمؤمنین علیهالسلام تأکید میکند که نماز استسقاء در زمان خشکسالی مستحب است و این حکم نزد تمام علمای شیعه پذیرفته شده است. صاحب مدارک و علامه حلی نیز بر این اجماع اشاره دارند. تنها ابوحنیفه معتقد بوده که برای استسقاء نماز خاصی تشریع نشده و دعا کافی است؛ دیدگاهی که بهسبب روایات متواتر شیعه و سنی درباره خواندن نماز باران توسط پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله، مردود دانسته شده است.
نماز باران دو رکعت است و کیفیت آن مشابه نماز عید فطر است.
در رکعت اول هفت تکبیر و در رکعت دوم پنج تکبیر گفته میشود و نماز باید با صدای بلند خوانده شود.
در قنوت این نماز، دعاهایی خوانده میشود که نشانه تضرع و درخواست رحمت از خداوند است؛ دعاهایی که در منابع متعدد ذکر شده و هدف آن جلب لطف الهی است.
صاحب جواهر قدس سره میگوید که برای نماز باران زمان مشخصی مقرر نشده، اما بهتر است پس از عبور خورشید از نصفالنهار (بعد از ظهر) اقامه شود تا از برکت زمان شریف بهرهمند باشد.
در فقه اسلامی، مستحبات فراوانی برای اقامه بهتر این نماز بیان شده است:
سه روز روزه گرفتن پیش از نماز
برگزاری نماز در بیابان نه در مسجد و خانه
استعانت از افراد باتقوا، صالحان، پیرمردان، پیرزنان و کودکان
جدا کردن کودکان از مادران برای ایجاد تضرع بیشتر
رو به آسمان بودن هنگام خروج به صحرا
استثنای «مسجدالحرام» در مکه که خواندن نماز در آن ترجیح دارد
پس از اتمام نماز، امام جماعت عبای خود را وارونه میپوشد؛ سنتی که نماد تغییر وضعیت و امید به تبدیل خشکسالی به بارش رحمت الهی است.
سپس امام جماعت:
بالای منبر میرود
رو به قبله صد بار تکبیر میگوید
از سمت راست رو به مردم صد بار سبحانالله میگوید
از سمت چپ صد بار لا اله الا الله میگوید
رو به مردم صد بار الحمدلله میگوید
برخی فقها معتقدند مأمومین نیز میتوانند همصدا با امام این اذکار را تکرار کنند.
پس از اذکار، خطبه خوانده میشود و امام با تضرع و تواضع، از خداوند طلب رحمت و باران میکند.
از دیدگاه علامه جعفری، نماز استسقاء تنها یک درخواست مادی برای باریدن نیست، بلکه نوعی بازگشت جمعی به خداوند، تقویت توکل، و همبستگی معنوی جامعه است. این نماز یادآور میشود که نعمتها به اراده خداوند نازل میشود و انسانها باید با توبه، اصلاح و تضرع، خود را لایق این نعمتها کنند.
نماز باران یک عبادت ریشهدار در سنت اسلامی و فقه شیعه است که با روایات متعدد تأیید شده و کیفیت دقیق آن توسط فقیهان بزرگ تشریح شده است. این نماز نهتنها پاسخی به خشکسالی، بلکه نمود بارز تضرع و همدلی جامعه در برابر نیازهای مشترک است. احکام، مستحبات و جزئیات اقامه آن، این عبادت را به یکی از موضوعات همیشهسبز و قابل استفاده در هر زمان تبدیل کرده است.
انتهای پیام/