جنگ ۲ ساله رژیم صهیونیستی علیه غزه با فهرستی بلند از جنایت‌های بی‌سابقه و کم‌سابقه در تاریخ جهان در نهایت به ایستگاه برقراری آتش‌بس رسید؛ این جنگ که با هدف آشکار نسل‌کشی و پاکسازی قومی از طریق نقض همه قوانین و حقوق بین‌الملل، کنوانسیون‌های حقوق بشری و بشردوستانه و منشور ملل متحد در نهایت ۷۰ هزار قربانی برجای گذاشت.

اجلاس موسوم به نشست صلح شرم‌الشیخ در روز دوشنبه، ۲۱ مهر ۱۴۰۴ با هدف اعلامی بحث درباره پیشنهاد پایان دادن به جنگ غزه در مصر برگزار شد تا ورای هدف اعلامی به عرصه‌ای برای ارائه و تقویت روایت واژگونه رژیم صهیونیستی و آمریکا، متحد و همدست این رژیم در جنایت علیه غزه تبدیل شود.

رژیم صهیونیستی که با وجود دست زدن به جنایت‌های مختلف ازجمله سلاح‌سازی گرسنگی، قتل‌عام خبرنگاران، نسل‌کشی، ... در جنگ ۲ ساله علیه غزه، در نهایت با کارنامه‌ای مردودی در زمینه‌های نظامی، سیاسی و اقتصادی ناچار به پذیرش آتش‌بس شد، فرصت ایجادشده توسط متحدان و حامیانش ازجمله آمریکا در شرم‌الشیخ را برای سفیدشویی جنایت‌ها دید.

این رژیم درپی بالا گرفتن اعتراض‌های جهانی به‌ویژه در کشور‌های غربی در منزوی‌ترین وضعیت در ۸ دهه تاریخ مجعول خود قرار دارد؛ افکار عمومی جهانی خشم خود را از نسل‌کشی در غزه در خیابان‌های سراسر جهان فریاد می‌زنند، موج به رسمیت شناخته شدن کشور فلسطین سراسر دنیا را درنوردیده است، کشور‌های مختلف در حال تجدیدنظر در تعامل‌های خود با رژیم صهیونیستی هستند، پیگیری‌های حقوقی علیه مقام‌های صهیونیست و نظامیان رژیم صهیونیستی هر روز با جدیت و تعداد بیشتری دنبال می‌شوند، ...

رژیم صهیونیستی علاوه بر مواجهه با واقعیت شکست در برابر مقاومت فلسطین، با پیامد‌های ارتکاب جنایت‌های گسترده ازجمله جنایت علیه بشریت، نسل‌کشی و جنایت جنگی رویرو شده است که چهره‌ای مخدوش‌تر از همیشه در عرصه بین‌المللی و در جامعه جهانی را برای آن رقم زد.

• بیشتر بخوانید:
• برگزاری اجلاس شرم الشیخ درباره غزه؛ توافقنامه آتش‌بس در غزه امضا شد
• بی‌کیفرمانی رژیم صهیونیستی باید پایان یابد

نشست شرم‌الشیخ در شرایطی که سابقه بدعهدی‌ها و نقض عهد‌های رژیم صهیونیستی پایه‌های آتش‌بس جاری در غزه را متزلزل می‌کند، بیشتر به نمایشی سیاسی شباهت دارد؛ دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا نیز که همواره نشان داده است، ابر ستاره چنین نمایش‌هایی است، براساس سیاست دائمی واشنگتن برای حمایت از رژیم صهیونیستی وارد صحنه شده است.

در این نمایش سیاسی جایی برای موضوع مهم شناسایی متجاوز، مجازات و غرامت به قربانیان غزه به دلیل جنگ ۲ ساله‌ای که وقوع نسل‌کشی در آن ثابت شده است، وجود ندارد؛ جای خالی این موضوع‌ها در کنار آمار ۷۰ هزار نفری شهدا و ۱۷۰ هزار نفری مجروحان به هیچ وجه قابل پنهان کردن و نادیده گرفتن نیست.

حق مردم فلسطین برای تعیین سرنوشت (right of external self-determination) به‌عنوان یک حق شناخته‌شده بین‌المللی، موضوع مهمی است که نشست شرم‌الشیخ به آن توجهی ندارد؛ این در حالی است که نقض این حق از مهم‌ترین دلایل تداوم جنایت‌های رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها در غزه و کرانه باختری است.

تردیدی وجود ندارد که شرم‌الشیخ گام برنامه‌ریزی‌شده و هدفمند دیگری برای تداوم بی‌کیفرمانی و مصونیت رژیم صهیونیستی از مجازات است، آن هم در شرایطی که نهاد‌های حقوقی و بین المللی متعددی رژیم صهیونیستی را به ارتکاب نسل‌کشی و جنایت‌های جنگی متهم کرده‌اند و دیوان بین‌المللی کیفری ICC حکم بازداشت نتانیاهو و یوآف گالانت، وزیر جنگ سابق رژیم صهیونیستی را صادر کرده است.

این حقیقت نیز غیر قابل کتمان است که سازمان‌دهندگان و شرکت‌کنندگان شرم‌الشیخ تلاش دارند با بزرگ جلوه دادن توافق آتش‌بس میان مقاومت فلسطین و رژیم صهیونیستی و مفاد به‌اصطلاح ابتکاری آن، موضوع مهم پاسخگویی و پاسخگوسازی این رژیم به دلیل ارتکاب جنایت‌ها را به حاشیه ببرند.

نمایش سیاسی شرم‌الشیخ نقطه شرم دیگری در کارنامه کشور‌های مدعی حقوق بشر در موضوع جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه است؛ کشور‌هایی که در میانه ادعا‌های کرکننده حقوق بشری خود همچنان از رژیم ناقض حقوق بشر صهیونیستی حمایت و سیل تسلیحات و حمایت‌های سیاسی خود را به سمت اشغالگران جنایت‌کار روان کردند و تنها پس از خیزش و خشم افکار عمومی ناچار به اندکی عقب‌نشینی در چارچوب اتخاذ سیاست‌های تعدیل‌کننده روابط و تعامل با این رژیم شدند.

اظهارات ادعایی ترامپ درباره اجتناب از جنگ دیگر در نشست شرم‌الشیخ در حالی مطرح شد که سیل تسلیحات غربی به اراضی اشغالی همچنان جریان دارد و رژیم صهیونیستی بی‌توجه به درخواست‌های مکرر کشور‌های غرب آسیا برای داشتن منطقه‌ای عاری از تسلیحات کشتار جمعی در چارچوب سیاست ابهام، برنامه و زرادخانه هسته‌ای خود را گسترش می‌دهد.

نشست شرم‌الشیخ بیش از آن که گردهم آیی برای حل‌وفصل موضوع فلسطین باشد، به صحنه نمایش سیاسی تبدیل شده است که تلاش می‌کند همه نقض‌های حقوق بشری و حقوق بین‌المللی رژیم صهیونیستی در ۸ دهه گذشته را زیر فرش تبلیغات پر سروصدای به‌اصطلاح صلحی بی تضمین بروبد و فضای تداوم جنایت‌کاری را برای رژیم صهیونیستی فراهم کند.

انتهای پیام/