تروئیکای اروپایی در اقدامی خلاف قانون با فعالسازی اسنپبک، تحریمهای سازمان ملل را درباره ایران پس از یک وقفه ۱۰ ساله بازگرداندند.
سازوکار ماشه بخشی از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) است که در سال ۲۰۱۵ از طرف ایران و ۶ کشور شامل روسیه، چین، انگلیس، فرانسه، آلمان و آمریکا تصویب شد.
به گزارش ایزوستیا، روند استفاده از مکانیسم ماشه دقیقا برعکس شد؛ ابتکار عمل ضدایرانی از طرف کشورهای غربی، در واقع، بهصورت یکجانبه آغاز شد.
شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه مشترک مسکو و پکن را برای تمدید ۶ ماهه اعتبار توافق هستهای ایران رد کرد.
تروئیکای اروپایی از «بازگشت سریع» ابتدا بهعنوان ابزاری برای ارعاب استفاده و تهدید کرد که اگر تهران شرایط فعلی غرب را نپذیرد، آن را از اواسط تابستان ۲۰۲۵ فعال خواهد کرد و سپس بهعنوان وسیلهای برای فشار مستقیم آن را به کار برد.
بازگشت تحریمها، زمینه مذاکرات ناپایدار را درباره موضوع هستهای ایران پیچیده کرده است.
مواضع آمریکا و تروئیکای اروپایی بهطور قابلتوجهی هماهنگ شده است؛ در واقع، آلمان، فرانسه و انگلیس از موضع آمریکا در مورد ایران حمایت کردند و آن را ادامه دادند.
روسیه و چین اعلام کردهاند که اقدامهای شورای امنیت در این مورد را مشروع نمیدانند؛ وزارت خارجه روسیه هنگام فعالسازی اسنپبک به تخلفات فاحش و سادهسازیها اشاره کرد.
بهویژه، اروپا در تلاش برای افزایش فشار بر تهران، چندین مرحله از روند فعالسازی سازوکار ماشه را حذف کرده است.
براساس روند قانونی مورد توافق، طرفین باید ادعاها را در مکانیسم حل اختلاف، حل و فصل کنند و تنها در صورتی که همه چیز به بنبست رسیده باشد موضوع را به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع دهند؛ این مکانیسم (حل اختلاف) برخلاف ادعاهای تروئیکای اروپایی مورد استفاده قرار نگرفت.
- بیشتر بخوانید:
- دیپلماسی چندجانبه در برابر سیاست فشار؛ پیام روشن ایران از نیویورک تا تهران
- مکانیسم ماشه؛ یادآور بدعهدی غرب و نظم جهانی رو به زوال آمریکا
ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه گفت: لندن، پاریس و برلین از این مراحل صرف نظر کردند و بلافاصله این سند را به شورای امنیت ارائه دادند.
ضربه دیگری که به مشروعیت نسخه فعلی اسنپبک وارد میشود این است که خود ضامنهای غربی برجام، علاوه بر خروج یکجانبه آمریکا از این توافق در سال ۲۰۱۸ در دوره اول ریاستجمهوری دونالد ترامپ، بارها استانداردهای دوگانهای را در تفسیر مفاد برجام نشان دادهاند.
بهعنوان مثال، تروئیکای اروپایی این واقعیت را که یکی از طرفین از این توافق خارج شده است (که بهطور خودکار تهران را از اکثر تعهداتش آزاد میکرد) نادیده گرفت و از این لحظه بهعنوان نقطه شروعی برای اعمال تحریمهای جدید در سال ۲۰۲۳ استفاده کرد.
در واقع کشورهای غربی اجازه ندادند روند احیای توافق هستهای با تهران بهطور کامل اجرا شود.
انتهای پیام/