گفت‌و‌گو|
پویش «به عشق امام حسین (ع) می‌بخشم» یک جریان فرهنگی و اجتماعی تأثیرگذار است/ نجات صد‌ها خانواده از فروپاشی با این پویش

هادی طالع خرسند، مشاور حقوقی و مدرس دانشگاه، در گفت‌و‌گو با میزان، درباره ابعاد اجتماعی و حقوقی پویش مردمی «به عشق امام حسین (ع) می‌بخشم» گفت: ما در موارد متعددی با زندانیانی رو‌به‌رو می‌شویم که ناخواسته و بر اثر اتفاقات بیرون از اراده‌شان در زندان قرار گرفته‌اند. فردی که صرفا ضامن شده، یا کارگاهی داشته که کارگرانش تخلفی انجام داده‌اند و حالا خودش قربانی شرایط شده است. وقتی پرونده‌ها را بررسی می‌کنیم، می‌بینیم اگر صاحبان حق یعنی طلبکاران کمی فرصت می‌دادند یا حاضر به گذشت می‌شدند، این افراد می‌توانستند به کانون خانواده بازگشته تا هم نیاز خانواده به سرپرست تامین شود و هم مبلغ بدهی پرداخت شود و از همه مهمتر جامعه از آسیب بیشتر در امان بماند.

وی افزود: یکی از برکات این پویش آن است که شکات، نه‌تنها از بخشی از مطالبات خود صرف‌نظر می‌کنند، بلکه بعضی از آنان تمام طلب خود را می‌بخشند؛ آن‌هم صرفا به عشق امام حسین (ع). این‌گونه بخشش، تنها یک حرکت عاطفی نیست، بلکه مصداقی عینی از پیوند باور، اخلاق و سلامت اجتماعی است.

طالع خرسند در ادامه اظهار کرد: با این پویش همسران، فرزندان و والدین این زندانیان از فشار روانی و مالی رها می‌شوند و آرامش به خانه‌هایشان بازمی‌گردد. این آرامش، یک سرمایه اجتماعی پایدار است. وقتی نام امام حسین (ع) بر چنین حرکت‌هایی مزین می‌شود، نه‌تنها اثرات معنوی آن افزون می‌شود، بلکه اعتماد و مشارکت مردم نیز عمق بیشتری پیدا می‌کند.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: در روز‌هایی که دل‌ها آماده عزاداری برای امام حسین (ع) می‌شود، چه فرصتی بهتر از این که قلب‌ها با عمل نیک و بخشش پاک شود؟ این خودش یک آماده‌سازی معنوی است؛ پاک‌سازی قلب‌ها با نیت آزاد کردن یک انسان که در نوع خود ارزشمند است.

طالع خرسند تصریح کرد: چنانچه این پویش با مشارکت گسترده نهاد‌های مردمی، ستاد دیه، خیرین و حتی رسانه‌ها، به پویشی ملی بدل شود حرکت فرهنگی بوده که صد‌ها خانواده را از فروپاشی نجات می‌دهد. پیام روشن این حرکت آن است که دین‌داری تنها در ظاهر خلاصه نمی‌شود بلکه در عمل اجتماعی، کمک به همنوع و احیای زندگی یک انسان تجلی پیدا می‌کند.

وی افزود: پویش «به عشق امام حسین (ع) می‌بخشم» صرفا یک اقدام خیریه یا دینی نیست، بلکه یک جریان فرهنگی-اجتماعی تأثیرگذار است که می‌تواند چهره عدالت را با رأفت بیامیزد، و جامعه را به سوی انسان‌محوری، همدلی و پایداری اخلاقی سوق دهد. شکات و خیرینی که در این مسیر قدم گذاشته‌اند، پیام‌آوران مکتب عاشورا در عصر حاضر هستند.  

انتهای پیام/