نماینده عفو بینالملل کانادا گفت که اُتاوا به اندازه کافی برای جلوگیری از استثمار کارگران موقت خارجی تلاش نمیکند. این کارگران با ویزاهایی که آنها را به یک کارفرما وابسته نگه میدارد، وارد کانادا میشوند.
کتی نیویاباندی، دبیرکل بخش انگلیسی این سازمان حقوق بشری در مراسمی که به میزبانی کمیسر حقوق بشر بریتیش کلمبیا برگزار شد، گفت که وابسته بودن به یک کارفرما، اجازه میدهد تا کارگران مهاجر در شرایط مسکن شلوغ و غیربهداشتی زندگی کنند، در محیطهای ناامن کار کنند و با سوءاستفاده روبهرو شوند.
او گفت: اینها استثنا نیستند؛ این یک مسئله ذاتاً نظاممند است که واقعا به سیستم ویزا گره خورده است.
عفو بینالملل در ژانویه (دی/بهمن ۱۴۰۳) گزارشی منتشر کرد که در آن گفته شده بود مقامهای کانادایی دهههاست از سوءاستفادهها در این سیستم آگاه بودهاند، اما در ایجاد تغییرهای نظاممند در سیاستها یا لغو مجوزهای کار کوتاهی کردهاند.
این سازمان اعلام کرد که این ویزاها آشکارترین علت ریشهای استثمار و تبعیض علیه کارگران مهاجر هستند و از دولت کانادا خواست تا مجوزهای کار باز اعطا کند تا مهاجران بتوانند کارفرمایان و مشاغل خود را تغییر دهند.
نیویاباندی گفت که اجازه دادن به مهاجران برای تغییر شغل، نظارت بیشتری بر کارفرمایان ایجاد میکند تا اطمینان حاصل شود که آنها به استانداردهای اساسی حقوق بشر پایبند هستند.
کانادا از دهه ۱۹۷۰ نوعی برنامه کارگران موقت خارجی را اجرا کرده که به کارفرمایان اجازه میدهد در مواقعی که دولت ارزیابی کرده که کاناداییهای واجد شرایط در دسترس نیستند، کارگران خارجی را برای پر کردن مشاغل موقت استخدام کنند. این وضعیت بیشتر در صنایعی مانند کشاورزی و خدمات غذایی رایج است.
نتایج تحقیقات یک گزارشگر ویژه سازمان ملل در ماه آگوست ۲۰۲۴ (مرداد/شهریور ۱۴۰۳) نشان میدهد که این برنامه بهعنوان بستری برای اشکال معاصر بردهداری عمل میکند.
نیویابندی گفت تغییرهایی که کانادا درطول سالها در این برنامه ایجاد کرده، جزئی، محدود و به اندازه کافی نظاممند نبوده است.
او گفت: ما هیچ گام کافی ندیدهایم که واقعا منعکسکننده بزرگی آنچه ما گزارش کردهایم، بزرگی آنچه گزارشگر ویژه گزارش داده است و بزرگی آنچه خود کارگران مهاجر سالهاست گزارش کردهاند، باشد.
انتهای پیام/