تصمیم برای انتقال بقایای اجساد صدها برده سیاهپوست از یک مزرعه تنباکوی سابق در ایالت ویرجینیای آمریکا به محل دفن اختصاصی احساسات متناقضی را نه تنها در میان بازماندگان این افراد بلکه در جامعه سیاهپوستان سراسر این کشور برانگیخته است.
به گزارش آسوشیتدپرس، بقایای ناشناس این کارگران سیاهپوست در حالی از یکی از بزرگترین مزرعههای بردهداری آمریکا به مکان دیگری منتقل میشود که قرار است از محل این مزرعه سابق برای ایجاد یک پارک صنعتی استفاده شود.
باستانشناسان در حال حاضر نبش قبر ۲۷۵ قطعه را آغاز کردهاند؛ بازماندگان برخی از این افراد در این مراسم حضور دارند.
برخی از آنها میگویند: این افراد زمانی که دفن شدند، بهعنوان یک انسان کامل در نظر گرفته نمیشدند.
همه این افراد با جابجایی بقایای اجساد اجداد خود موافق نیستند؛ آنها میگویند که اجدادشان در دوره زندگی بهعنوان برده قربانی خشونت شدند و پس از ۱۰۰ سال مجددا از گورهای خود بیرون آورده میشوند؛ آنها هیچ زمانی آرامش نداشتهاند.
برخی نیز میگویند: با وجود همه اینها داشتن گورهای مشخص و نشاندار حرفهای زیادی برای ما دارد و برای آنها احترامی دریغ شده را به ارمغاون میآورد.
یکی از بازماندگان این کارگران سیاهپوست گفت: از آنجا که نامی برای شناسایی وجود نداشت، برخی نام صاحب ملک را بهعنوان نام خانوادگی برگزیدند؛ بسیاری از زنان برده در این مزرعه فرزندانی از صاحب آن به دنیا آوردند و هیچگاه این موضوع بهعنوان تجاوز جنسی مطرح و رسیدگی نشد.
تلاشها برای شناسایی این گورهای بینشان در جریان است.
گورستانهای آمریکایی آفریقاییتبارها در طول قرنها مورد بیتوجهی، رها شدن و تخریب قرار گرفتهاند.
ملکی که گورهای یادشده در آن واقع شدهاند، بخشی از یک امپراتوری استثماری خانوادگی بود که هزاران نفر را در ۴۵ مزرعه در چهار ایالت به بردگی گرفته بود.
این ملک بزرگ از زمان پایان کارش در قرن گذشته عمدتا خالی و بدون استفاده مانده است؛ خانه مزرعه متعلق به دهه ۱۸۲۰ در سال ۱۹۸۸ بر اثر آتشسوزی ویران شد.
براساس کتابی که درباره تاریخ این بردهداری خانوادگی نوشته شده است، برخی از کارگران سیاهپوست پس از لغو بردهداری این مزرعهها را ترک نکردند و بهعنوان مستاجر در آنها باقی مانند؛ تصمیمی که آنها را با فقر شدید و در برخی مواقع خشونتهای جدی مواجه میکرد.
- بیشتر بخوانید:
- تداوم بردهداری در زندانهای دستکم ۱۲ ایالت آمریکا
- ۵۰۰ گور بینشان سیاهپوستان در «گالاتین»؛ میراث بردهداری در آمریکا
انتهای پیام/