بی‌بی‌سی پس از حذف مستند «غزه: چگونه در یک منطقه جنگی زنده بمانیم» که بر تجربه‌های کودکان فلسطینی در نوار غزه متمرکز بود، با واکنش‌های شدیدی مواجه شد.

تصمیم بی‌بی‌سی برای حذف این مستند به‌دنبال فشار عوامل رژیم صهیونیستی است. ازجمله این عوامل می‌توان به سفیر این رژیم در انگلیس و همچنین مقام‌های انگلیسی مانند لیزا نندی، وزیر فرهنگ این کشور اشاره کرد. 

درحالی که بی‌بی‌سی اعلام کرد درحال انجام تحقیقات بیشتر درمورد مستند یادشده است، این تصمیم بحث‌های گسترده‌ای را درمورد بی‌طرفی رسانه‌ها و تصویر ساخته شده از فلسطینی‌ها در رسانه‌های انگلیس به‌راه انداخته است. این شبکه می‌گوید که مستند غزه داستان‌های مهمی درمورد تجربه‌های کودکان غزه دارد، اما تا زمانی که بازبینی ادامه داشته باشد در دسترس نخواهد بود. 

همچنین گروهی متشکل از ۴۵ روزنامه‌نگار صهیونیست ازجمله روث دیچ، رئیس سابق بی‌بی‌سی نامه‌ای برای حذف فیلم ارسال کردند. 

با این حال، بسیاری از این مستند دفاع کردند. کریس دویل، مدیر شورای تفاهم عرب‌ها و انگلیس (CAABU) نسبت به این تصمیم ابراز ناامیدی کرد و آن را شرم‌آور خواند؛ او گفت که این مستند تحت فشار فعالان ضدفلسطینی که نسبت به رنج غزه همدلی ندارند حذف شد. او از بی‌بی‌سی درخواست کرد که مستند را دوباره در دسترس قرار دهد. 

این جنجال همچنین انتقاد‌هایی را درمورد استقلال بی‌بی‌سی به‌همراه داشت. ریچارد سندرز، فیلمساز و روزنامه‌نگار این تصمیم (حذف مستند) را بزدلانه توصیف کرد و هشدار داد که تسلیم شدن در برابر فشار لابی‌های حامی رژیم صهیونیستی سابقه خطرناکی برای پوشش رسانه‌ها از داستان‌های مربوط به فلسطین ایجاد می‌کند. 

این فیلم که چالش‌های پیش روی کودکان فلسطینی را به تصویر می‌کشد که تحت تهدید دائمی بمباران‌های رژیم صهیونیستی زندگی می‌کنند، ازنظر بسیاری به‌عنوان ابزاری حیاتی در توصیف وضعیت اسفناک کم‌سن‌ترین قربانیان غزه تلقی می‌شود.

این مناقشه در بحبوحه بحران انسانی جاری در غزه رخ می‌دهد که با نقض مداوم توافقنامه‌های آتش‌بس و محاصره تحمیلی رژیم صهیونیستی بدتر شده است. 

هزاران غیرنظامی فلسطینی ازجمله کودکان از آغاز جنگ به شهادت رسیده‌اند و کمبود غذا، آب و تجهیزات پزشکی همچنان وضعیت را تشدید می‌کند. سازمان‌های حقوق بشری این وضعیت را به‌عنوان یکی از بدترین بحران‌های بشردوستانه در جهان معرفی کرده‌اند. 

چهره‌های حامی رژیم صهیونیستی مدت‌هاست که تصویر رسانه‌ای از فلسطینی‌ها را به‌عنوان بخشی از تلاش برای محافظت از این رژیم در برابر نظارت بر اقدام‌هایش در سرزمین‌های فلسطینی هدف قرار داده‌اند. بسیاری این را بخشی از یک استراتژی گسترده‌تر برای خاموش کردن صدای فلسطینیان و محدود کردن همدردی بین‌المللی برای مصیبت آنها می‌دانند.

انتهای پیام/