رخت عزامو ، پیرهن سیامو ، از بقچه بیرون می‌کشم دلتنگیامو
از غربت تو ، با من بخونه ، حرفی به سینه می‌ز‌نه زنگ صدامو
دل بود خون شد ، جونم فدای ، مشکی که مثل لاله های واژگون شد
عیبی نداره ، بذار بگن که، آوازه خون بود و واسه تو روضه خون شد
داغ جوونو، داغ خزونو ، گریه کنم کوچه به کوچه آسمونو
بازم قراره، هر شب دوباره ، پیدا کنم با پرچم تو خونمونو
این غم زیاده، این غم زیاده ، که اشک میریزم واسه تو بی اراده
پیر و جون اشک، خرد و کلون اشک، مثل یه ایلی که جوون از دست داده
با تو چه کردن، ای غرق خون تن ، لعنت به هر کس که تورو رنجوند لعنت
شرح غم تو ، شرح یه بغضه ، بغضی که با من هست تا روز قیامت
این غم زیاده، این غم زیاده ، که اشک میریزم واسه تو بی اراده
پیر و جون اشک، خرد و کلون اشک، مثل یه ایلی که جوون از دست داده