وی با بیان اینکه این تپه در بررسی و شناسایی شهرستان سنقر در سال ۱۳۸۳ بهدست محمود حیدریان شناسایی و ثبت شد تصریح کرد: در پی ایجاد سد جامیشان روی رودخانه جامیشان این تپه با خطر تخریب مواجه بود.
این باستانشناس ادامه داد: از این رو اولین فصل برنامه پژوهشی این محوطه در قالب گمانهزنی بهمنظور شناخت لایههای باستانی و توالی فرهنگی منطقه در سال ۱۳۹۵ انجام شد که نتایج آن متعلق به دوره مس و سنگ میانی و دو فاز سه گابی و دالما هزاره پنجم پیش از میلاد بود.
وی خاطرنشان کرد: دومین فصل کاوش در این محوطه بهمنظور شناخت معماری انجام و طی این فصل کاوش یک ترانشه به ابعاد ۱۰×۸ متر در بخش جنوب غربی تپه مورد کاوش قرار گرفت.
بحرانیپور بیان کرد: یافتههای کاوش تاکنون شامل شناسایی چندین مرحله ساختوساز، بقایای واحدهای مسکونی مرتبط به فعالیت روزمره و تعداد قابل توجهی قطعات سفالی مربوط به دوره مس و سنگ میانی هزاره پنجم پیش از میلاد است. تنوع سفالهای محوطه شامل سفال تگرنگ، پلیکروم، مونوکروم دالمای، دالما عبید، فشاری و BOB سه گابی است.
سرپرست این هیئت کاوش افزود: معماری شناساییشده شامل فضای مختلف ساختهشده از مصالح خشت به ابعاد ۶۵×۳۵ سانتیمتر با پلان راستگوشه در جهت شرقیغربی ساخته شده است.با توجه به بقایای معماری و مقایسه سفالهای بهدست آمده بهنظر میرسد این فاز معماری مربوط به هزاره پنجم پیش از میلاد است.
دومین فصل کاوشهای باستانشناسی در تپه نادعلی بیگ با مجوز ریاست پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری در حال انجام است.