به گزارش ، به نقل از جوان و تاریخ، وی در صف اتوبوس ایستاده بود که راننده خوشمزگی می کند و می خواهد صف را تا لب جوی آب عقب ببرد. ولی پشت سر مسافرین جوی عمیقی بوده و رشدیه که به علت سن زیاد نمی توانسته خودش را نگاه دارد، در جوی می افتد و پایش از ران می شکند و قلم پایش خرد می شود. و بالاخره در اثر همین بیماری پس از مدتی بستری بودن در منزل جهان را بدرود می گوید.

مردی که عمری خدمتگزار جامعه و فدایی صدیق فرهنگ بوده بر اثر ندانم کاری و بی توجهی راننده ای می میرد. روانش شاد باد.

مقاله از اقبال یغمایی؛ به نقل از " با پیشگامان آزادی " از محمود حکیمی؛ صفحه 113

/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.