آفاق مسعود (باکو، 1957) از بزرگ‌ترین نویسندگان معاصر آذربایجان است که با نوشتن «شلوغی» گام بلندی را در ادبیات جمهوری آذربایجان برداشت، به‌طوری‌که منتقدان ادبی، او و داستان‌هایش را با فرانتس کافکا، آلبر کامو، ایزاک بشویس سینگر و ارنست هوفمان مقایسه می‌کنند.

داستان‌ها و رمان‌های این بانوی نویسنده، تاکنون به زبان‌های انگلیسی،‌ فرانسوی،‌ آلمانی، روسی، ژاپنی، اُزبک و دیگر زبان‌های زنده‌‌ دنیا ترجمه شده است. مرز واقعیت و تخیل در آثار آفاق مسعود که به خاطر ترجمه‌ آثار کافکا، گی دو موپوسان و گابریل گارسیا مارکز نیز چهره‌ای شناخته‌شده در آذرباریجان است، همانند فیلم‌های لوییس بونوئل کارگردان بزرگ اسپانیایی بسیار روشن و شفاف است؛ طوری‌که فرد می‌تواند ادامه‌ خواب دیروز را امشب ببیند و مخاطب هم اصلا از این مساله تعجب نکند.

آفاق مسعود با «شلوغی» که اثری کاملا آوانگارد است، و در آن اتفاقات دم‌به‌دم تعویض می‌شود و از پی هم می‌آید، و روند ماجراها نیز یادآور کارتون‌های کودکان است، مرحله‌ خاصی را در ادبیات آذربایجان به پایان می‌رساند. بعد از این کتاب، او از مرزهای زمان و مکان می‌گذرد، از خانه‌های تنگ به کوچه‌ها و میادین بزرگ می‌رود، نه‌تنها به‌ دنبال یافتن راهی برای رفع مشکلات یک خانواده است، بلکه در پیِ راهی‌ برای کم‌کردن فشارهای یک کشور و حتا حل مسایل دشوار دنیا نیز می‌گردد.

«شلوغی» نخستین کتابی است که از آفاق مسعود با ترجمه محمود مهدوی به فارسی ترجمه و از سوی نشر «شورآفرین» منتشر شده است.

این کتاب مجموعه‌ چهار داستان بلند و کوتاه است که با نثر و زبان شاعرانه سعی در ایجاد و خلق فضای سوررئال دارد. آفاق مسعود در «شلوغی» نیز چون دیگر آثارش، از روان‌شناسی برای اهمیت‌دادن به تجربه‌ قهرمانانش استفاده می‌کند؛ قهرمان‌هایی که تقریبا همه‌ زن هستند و مشکلاتی که با آن روبه‌رو می‌شوند نیز مخصوص جنس زن است.

انتهای پیام/و