ابلاغ شیوه‌نامه اجرایی "محل دفن پسماندهای عادی شهری" به استانداری‌ها

به گزارش گروه اجتماعی میزان، این شیوه‌نامه در جهت اجرای مفاد قانون مدیریت پسماندها به ویژه مواد 5 و 6 آیین نامه اجرایی آن و نیز به منظور حفظ محیط زیست کشور از آثار زیانبار تجمع پسماندهای جامد عادی و عدم مدیریت صحیح و بهداشتی دفع آنها تدوین شده است.

این شیوه‌نامه پس از بررسی در کارگروه های تخصصی و اخذ نظرات سازمان های مدیریت پسماند در کشور از سوی سازمان شهرداری ها و دهیاری‌های کشورو با همکاری سازمان حفاظت محیط زیست تدوین شده است.

محدوده اجرایی این شیوه نامه، محل های دفن جدید و توسعه یافته در تمامی شهرهای کشور می باشد و تمامی اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از شهرداری ها، مؤسسات و نهادهای دولتی ونهاد های عمومی غیردولتی که قصد مکانیابی، احداث و راهبری محل‌های دفن پسماندهای عادی را دارند، موظفند مقررات و سیاست های مقرر در این شیوه نامه را رعایت کنند.

اهدف تهیه این شیوه نامه عبارت است از: حفظ سلامت انسان ها و محیط زیست از خطرات ناشی از شیوه های نادرست مدیریت پسماند در مراحل مکانیابی، احداث و راهبری محل های دفن پسماند عادی و اجرای روش های مهندسی مکان یابی، احداث و راهبری محل های دفن پسماند عادی.

حفظ منابع طبیعی و وضعیت زیباشناختی محیط زیست و جلوگیری از انتشار آلودگی های ناشی از دفن غیراصولی پسماندها و انتشار بیماری ها دیگر اهدف تهیه این شیوه نامه است.

بر اساس این شیوه نامه، شرایط فیزیکی منطقه محل دفن در کشور به سه نوع تقسیم می شود:

-محل دفن درجه یک، مکان هایی هستند که روی سفره های آب و در مجرای آب زیرزمینی غیر قابل مصرف که از رواناب های سطحی تغذیه می شوند، قرار ندارند و در این مناطق زهکشی های سطحی وجود ندارد یا به سادگی داخل مسیرهای آب تخلیه می شوند و هیچ گونه محدودیتی برای دفن پسماندشهری نخواهند داشت. این مناطق عمدتاً شامل مناطق کویری مرکزی،شرقی و جنوب شرقی کشور می شوند.

-محل دفن درجه 2، مکان هایی هستند که روی سفره های آب زیرزمینی قابل مصرف محصور یا آزاد قرار دارند و در این مناطق می توان پسماند را با رعایت حداقل فاصله مورد نیاز تا بالاترین سطح پیش بینی شده آب زیرزمینی دفن کرد. در مکان هایی که خطر رواناب های سطحی وجود دارد و یا زهکشی های سطحی از داخل آنها عبور می کند یا اینکه به سادگی به آبراهه های مناسب تخلیه نمی شوند، فقط پسماندهای عادی را می توان در فاصله ای معین از بالای حداکثر سطح آب زیرزمینی اطراف جایگاه، دفن کرد. این مناطق عمدتاً شامل مناطق کوهستانی و دشت های واقع در غرب، شمال غرب و دامنه های البرز می شوند.

براساس گزارش روابط عمومی سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور، محل دفن درجه 3، مکان‌هایی هستند که در آنها امکان حفاظت از آب قابل مصرف در کشاورزی، صنعت یا قابل شرب کم است یا وجود ندارد و این مناطق عمدتاً شامل استان‌ های ساحلی شمالی حاشیه دریای خزر، استان های ساحلی جنوبی، شهرهایی که در حاشیه ساحلی خلیج فارس واقع شده اند و شهرهای حاشیه تالاب ها و رودخانه های کشور است.