کتاب «کاری باید کرد» با نگاهی به مفاسد اقتصادی منتشر شد
به، کتاب «کاری باید کرد: مفاسد اقتصادی، خسارت‌ها و چالش‌ها» نوشته احسان بابایی از سوی دفتر نشر معارف منتشر شد.
این کتاب از چهار بخش تشکیل شده است: «فساد، خسارت و نقص نظارت»، «چالش‌ها»، «چه می‌توان کرد؟» و «هشدارها».
در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «بعضی حرفها درباره فساد یأس‌آور است یا بهانه‌ایست برای فرار از میدان عمل. امیدوارم حرف‌هایی که درباره فساد در ادامه خواهد آمد از این سنخ نباشد. امیدوارم این حرفها آگاهی‌بخش، امیدآفرین و برای عمل راهگشا باشد. شاید اگر بخواهیم برای حُسن مطلع این نوشته آیه‌ای انتخاب کنیم، آیه 3 سوره صف مناسب باشد، که می‌فرماید: «کبر مقتا عندالله ان تقولوا ما لا تفعلون» که بسیار زشت است اینکه از آنچه عمل نمی‌کنید سخن می‌گویید.
حکایت‌گر جامعه ماست که هر چه از فساد سخن گفته می‌شود در عمل از میزان آن کم نمی‌شود. گاهی به جای مبارزه با مفاسد اقتصادی، باید به آسیب شناسی مبارزه پرداخت. یا شاید بهتر است گفته شود به جای حرف از مبارزه باید به خود مبارزه پرداخت.»
نویسنده درباره آثار شوم فساد می‌نویسد: «مروری بر فهرستی از آثار شوم فساد، کافی است تا ضرورت تحمل نکردن فساد را نشان دهد: توزیع نامشروع و ناعادلانه منابع و فرصت‌های اقتصادی، شکل‌گیری و گسترش اقتصاد زیرزمینی، غیرقانونی و غیر شفاف، ایجاد نارضایتی عمومی و احساس بی‌عدالتی، گسترش بی‌اعتمادی، تضعیف فرهنگ کار و وجدان کاری و احساس مسئولیت اجتماعی، تضعیف فرهنگ قانونگرایی.
تلاش در مسیر مبارزه با مفاسد اقتصادی علاوه بر آثار مخرب اقتصادی و اجتماعی، همچنین از این جهت ضروری است که نظامی به نام اسلام، فقه و روحانیت بنا شده است. شیوع فساد اقتصادی، ایمان مردم را تضعیف می‌کند، جایگاه روحانیت را مخدوش می‌سازد و مردم را نسبت به انقلاب و نظام دلسرد می‌کند. به همین دلیل آنها که متعهد به ارزش‌های اسلام و انقلاب هستند بیش از دیگران باید نسبت به فساد نگران باشند.»
نویسنده در بخش دیگری از کتاب، درباره «فساد زمینه نفوذ دشمن» می‌نویسد: «فسادپذیری، مقدمه نفوذپذیری است، نفوذ افرادی که به دنبال منفعت بزرگتر هستند و البته نامشروع. چه بسا اگر این روند ادامه پیدا کند، این فسادپذیری زمینه نفوذ بیگانگان را هم فراهم کند. اگر در گذشته فسادپذیری صاحبان قدرت در ایران نبود، برخی قراردادهای ننگین نیز امضا و اجرا نمی‌شد. آنهایی که دغدغه‌مند استقلال کشور هستند باید نگران فساد باشند.»
نویسنده نگاه سیاسی را راهزن مسیر مبارزه با فساد می‌داند و می‌نویسد: «نگاه سیاسی به مفاسد اقتصادی یعنی حب و بغض‌های خود نسبت به جناحهای سیاسی را معیار پیگیری با مفاسد قرار دهیم. اگر فساد متعلّق به یک جناح سیاسی را نپرداختیم یا باید در مقابل فسادهای دیگران نیز سکوت کنیم یا اگر پیگیری کردیم به تاوان سکوت گذشته اینبار متهم به سیاسی کاری خواهیم شد.»
وی برقراری عدالت و مبارزه با مفاسد اقتصادی را وظیفه اصلی حکومت و وظیفه عمومی و همگانی و همچنین مطالبه اصلی مردم عنوان می کند.
کتاب «کاری باید کرد» در 60 صفحه، تیراژ 2000 نسخه و با قیمت 2000 تومان عرضه شده است. دفتر نشر معارف در این حوزه تاکنون کتابهای «فساد مالی» و «مروری بر تجمل گرایی و اسراف» را با همکاری کانون اندیشه جوان منتشر کرده است و به زودی کتاب‌هایی درباره فقر، عدالت، نظارت همگانی و... منتشر می‌کند.
