آیا باید نگران «هوش مصنوعی» باشیم؟
- بر اساس برخی برآوردها، پیشرفت در «هوش مصنوعی» تنها در چند دهه آینده به توسعه ماشینهای فوق هوشمند و حساس، منجر خواهد شد.
به گزارش «گاردین»، برخی سردرگمیها ناشی از ۲ مفهوم بسیار متفاوت از عبارت «هوش مصنوعی» است.
مفهوم اول اساساً یک مفهوم بازاریابی است؛ گفته میشود هر کاری که نرمافزار رایانهای انجام میدهد که هوشمندانه یا پاسخگوی مفید، به نظر میرسد، مانند تلفنهای شرکت اپل، از هوش مصنوعی یا به عبارتی دیگر «AI» استفاده میکند.
مفهوم دوم، که مفهوم اول، زرق و برق خود را از آن وام میگیرد، به آیندهای اشاره دارد که هنوز وجود ندارد؛ ماشینهایی با هوش مافوق بشری، که گاهی «AGI» یا هوش مصنوعی عمومی نامیده میشود.
حال این سوال پیش میآید که چگونه به این نقطه خواهیم رسید؟
هوش مصنوعی مدرن از یادگیری ماشینی (یا یادگیری عمیق) استفاده میکند؛ به جای برنامهنویسی قوانین، مستقیماً در ماشین، به آن اجازه میدهیم خودش یاد بگیرد؛ به این ترتیب، برنامه «آلفازیرو»، موجودیت شطرنجبازی که اکنون بخشی از گوگل است، ایجاد شد، میلیونها مسابقه تمرینی را علیه خود انجام داد و سپس رقیب اصلی خود را شکست داد.
اخیراً، «آلفافولد ۲» شرکت «دیپ مایند» به عنوان یک نقطه عطف مهم در زمینه بیولوژیکی یا پیشبینی اشکال دقیق ساختارهای مولکولی مورد استقبال قرار گرفت، که ممکن است به طراحی داروهای بهتر کمک کند.
یادگیری ماشینی با آموزش ماشین بر روی مقادیر زیادی از دادهها کار میکند.
سیستمهای رایانهای (مانند خلبانهای خودکار هواپیما) میتوانند برای انسانها موهبت باشند، بنابراین نقصهای «AI» موجود به خودی خود استدلالی بر خلاف اصل طراحی سیستمهای هوشمند برای کمک به ما در زمینههایی مانند تشخیص پزشکی نیستند.
اتخاذ اقدامات الگوریتم محور وسیلهای وسوسهانگیز برای رد کردن هزینههاست، به طوری که هیچ سرزنشی متوجه انسانها نمیشود؛ چه پزشک یا کارآفرین فناوری.
این گزارش در پایان مینویسد اما سوال اصلی که پیش میآید این است که آیا رباتها در آینده همه مشاغل را بر عهده خواهند گرفت یا خیر؟