تاکید ائمه معصومین(ع) بر اهمیت عزاداری برای «سیدالشهداء(ع)»/قیام «امام حسین(ع)» بیانگر حقانیت دین اسلام است

12:00 - 18 شهريور 1398
کد خبر: ۵۴۵۵۶۹
یک کارشناس علوم قرآنی گفت: «ائمه معصومین(ع)» همیشه با شروع ماه محرم که هم‌زمان با حضور «امام حسین (ع)» در کربلا بود محزون می‌شدند و این حزن با نزدیک شدن به تاسوعا و عاشورا اوج پیدا می‌کرد در ابتدای مفاتیح‌الجنان نیز بر عزاداری برای «امام حسین (ع)» تأکید شده است.

رضا حیدری کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی پیرامون علت ترک مدینه توسط «امام حسین (ع)» گفت: در ماه رجب سال ۶۰ حرکت انسانی «سیدالشهدا (ع)» از مدینه آغاز شد، بعد از مرگ معاویه و بر تخت نشستن یزید که در حاکمیت جدید خود برای کسب قدرت بیشتر تلاش می‌کرد تا از «امام حسین (ع)» بیعت بگیرد و ثبات برای پایه حاکمیت خود ایجاد کند فضا در آن زمان دچار تحول شد و یزید فشار‌های خود را بر خاندان «نبی اکرام (ص)» افزایش داد.

وی در همین راستا ادامه داد: معاویه قبل از مرگش پیمانی را که با «امام حسن (ع)» مبنی بر عدم تعیین جانشینی بسته بود نقض کرد، این در حالی بود که «امام حسن (ع)» پس از معاویه می‌بایست حاکم نظام اسلامی می‌‌شدند و چنانچه به هر دلیل این امام بزرگوار نبودند «امام حسین (ع)» می‌بایست جانشین ایشان می‌شدند. 

«امر به معروف و نهی از منکر» مهمترین هدف و پیام قیام «امام حسین(ع)»
حیدری در خصوص علل ترک مکه توسط «امام حسین (ع)» ابراز کرد: «سیدالشهدا (ع)» که به‌خوبی یزید را می‌شناخت و می‌دانست که این فرد صلاحیت جانشینی «پیامبر (ص)» را ندارد لذا بیعت را نپذیرفت ایشان اعلام کردند چون امت اسلامی حاکمی همچون یزید را داشته باشد من بیعت را نمی‌پذیرم، زیرا این بیعت ذلت است. بدین ترتیب در ۲۷ ماه رجب مدینه را به مقصد مکه ترک کردند و با تنگ‌تر شدن حلقه فشار حاکمیت بر حاکم مکه «امام حسین (ع)» مصلحت امت اسلامی را در ترک مکه و به‌سوی مدینه دیدند و به‌سوی کوفه عازم شدند.

حیدری با اشاره به نامه‌های کوفیان برای دعوت «امام حسین (ع)» تصریح کرد: «امام حسین (ع)» مسلم بن عقیل را کمی زودتر به کوفه می‌فرستد و خود قدم در راه کوفه می‌گذارد، اما در نیمه‌ راه خبر شهادت مسلم و بیعت شکنی کوفیان را دریافت می‌کند، با این‌ حال به راه خود ادامه می‌دهد، زیرا هدف برتر ایشان حفظ اسلام و استحکام پایه‌های دین بود. بدین ترتیب «امام حسین (ع)» و یاران ایشان روز اول ماه محرم به کربلا رسیدند. 
 
وی پیرامون ورود «امام حسین (ع)» در روز دوم ماه محرم به سرزمین نینوا بیان کرد: عبیدالله راه «امام حسین (ع)» به کوفه را سد می‌کند و «سیدالشهدا (ع)» همراه با اهل‌بیت و یاران وفادارشان در کربلا باقی می‌مانند. قیام و مبارزه «امام حسین (ع)» تنها به ۶ ماه می‌انجامد و بعد شخصیتی این امام بزرگوار را چهره‌ای ظلم‌ستیز و حقیقت‌جو معرفی می‌کند که حقانیت اصول دین اسلام را بیان می‌کند.

این کارشناس علوم قرآنی در خصوص تأثیر قیام عاشورا بر جامعه بعد از «امام حسین (ع)» تأکید کرد: تأثیرگذاری‌های معرفتی و فرهنگی قیام «امام حسین (ع)» را در دوران امامت سایر امامان به‌ وضوح می‌توان دید، زیرا ایشان سبب شده بودند تا اقبال نسبی نسبت به معصومین(ع) آرام‌ آرام ایجاد شود، به همین دلیل «امام حسین (ع)» پیروز میدان کربلا هستند. ایشان هدفشان احیای اسلام بود و اگرچه این هدف در کوتاه‌ مدت به اجرا در آمد، اما تأثیر آن درازمدت بود و اساس دین را حفظ کرد.

حیدری در خصوص برخورد ائمه برای زنده نگه‌داشتن یاد «امام حسین (ع)» تصریح کرد: «ائمه معصومین(ع)» همیشه با شروع ماه محرم که هم‌زمان با حضور «امام حسین (ع)» در کربلا بود محزون می‌شدند و این حزن با نزدیک شدن به تاسوعا و عاشورا اوج پیدا می‌کرد در ابتدای مفاتیح‌الجنان نیز بر عزاداری برای «امام حسین (ع)» تأکید شده است.
 
وی در خصوص جلوگیری از آسیب‌های موجود در برخی عزاداری‌ها اظهار کرد: «ائمه معصومین(ع)» همواره چراغ راه ما برای زندگی درست و مناسب بوده و هستند، ما در هیچ کجا از تاریخ و یا روایات خونریزی و یا شکافتن بدن، زخمی شدن و صدمه واردکردن بر بدن را از سوی «ائمه معصومین(ع)» ندیده‌ایم لذا انجام برخی اعمال در عزاداری‌های ماه محرم که سبب صدمه واردکردن بر جان و جسم انسان باشد خطا است، از سوی دیگر سوءاستفاده برخی از نا اهلان برای مخدوش کردن چهره اسلام و خشن نشان دادن این دین الهی را سبب خواهد شد، دشمنان اسلام برخی از این اعمال را دستمایه قرار می‌دهند تا به تبلیغات سوء علیه دین اسلام بپردازند که قطعاً مناسب نخواهد بود.

«امر به معروف و نهی از منکر» مهمترین هدف و پیام قیام «امام حسین(ع)»
حیدری به سنت‌های جذاب عزاداری در بسیاری از استان ها اشاره کرد و افزود: سنت‌های بسیار جذاب پشتوانه‌های اعتقادی مناسب و با تفکرات عمیق در کشور وجود دارد که بسیار ارزشمند هستند، اما آسیب‌هایی نیز وجود دارد که باید به آن‌ها خاتمه داد، آسیب‌هایی که به فرهنگ عزاداری «امام حسین (ع)» صدمه وارد می‌کند و به گفته برخی از بزرگان یک بدعت بوده و باید کنار گذاشته شود. ما عزاداری می‌کنیم برای کسی که به حقانیتش اعتقاد راسخ داریم از سوی دیگر این مراسم عزاداری نوعی تبلیغ است برای دین و اعتقادات درست حقانیت اخلاق انسانی، حال اگر عزاداری‌هایی که به‌نوعی مایه سرشکسته شدن مذهب و «ائمه معصومین(ع)» باشد رواج پیدا کند، ارزش عزاداری‌ها را زیر سؤال خواهد برد و این امر شایسته نیست.

وی به بیانات «رهبر معظم انقلاب» پیرامون برخی از آسیب‌های وارد شده بر عزاداری‌ها اشاره و خاطرنشان کرد: «مقام معظم رهبری» بار‌ها در خصوص جلوگیری از برخی آسیب‌ها در عزاداری‌ها در ماه محرم تأکید کرده‌اند و فرموده‌اند که عزاداری بر «ائمه معصومین(ع)» مستحب است، اما هرگونه آسیب‌رسانی از سوی این عزاداری‌ها معصیت محسوب می‌شود و باید در خصوص این اتفاق هوشیارانه عمل کرد.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *