تأثیر قدرت نظامی ایران بر راه حل بحران سوریه

به گزارش گروه فضای مجازی به نقل از اتاق خبر 24، بحرانی که در سوریه شکل گرفت، هدفش تنها این کشور نبود، بلکه از بین بردن جبهه مقاومت اسلامی با محوریت جمهوری اسلامی ایران، هدف نهایی دشمن است.

سوریه زمانی که با بحران روبرو شد، شکست های سنگینی را متحمل گشت و بخش های زیادی از خاک این کشور به دست گروه های تروریستی وهابی افتاد و آنها در آن مناطق برای خود دولت تشکیل دادند.

اما وضعیت وفق مراد دشمنان و بحران آفرینان سوریه پیش نرفت و شرایط با مقاومت دولت و ملت این کشور و حمایت های جمهوری اسلامی ایران تغییر یافت.

حمایت ها و کمک های مستشاری جمهوری اسلامی ایران از دولت و ملت سوریه از همان آغاز بحران باعث شد تا فرهنگ مقاومت در میان مردم و ارتش سوریه نیز رشد کند.

به اذعان مقامات ارشد سوریه اگر کمک های جمهوری اسلامی ایران نبود، دمشق هم سقوط کرده بود و این یک واقعیت است.

جمهوری اسلامی ایران با آغاز بحران در سوریه ابتدا کمک های مستشاری خود را به دولت و ملت این کشور ارائه داد، اما فشار دشمنان سوریه هم افزایش یافت، تشکیل گردان های مدافع حرم از سوی جمهوری اسلامی باعث شد تا صحنه جنگ تغییر کند.

ایران علاوه بر کمک های مستشاری و انسان دوستانه، کمک های نظامی هم به دولت و ملت سوریه ارائه داد، تا آنها بتوانند از سرزمین خود مقابل تروریست های تکفیری که با حمایت های گسترده از سوی آمریکا، عربستان، ترکیه و دیگر کشورهای منطقه همراه هستند، دفاع کنند.

در کنار اقدام نظامی گسترده در سوریه علیه دولت و ملت این کشور،اقدامات سیاسی هم در دستور کار دشمنان سوریه قرار داشت.

اساس راه حل سیاسی آمریکا و دیگر کشورهای حامی تروریسم کناره گیری یا سرنگونی اسد از ریاست جمهوری سوریه استوار است.

آنها اصرار دارند که اگر اسد از قدرت کنار برود اوضاع سوریه آرام خواهد شد و این خواسته تا زمانی ادامه یافت که شکست های کشورهای محور دشمن سوریه آغاز شد.

اگر تا پیش از آن از ایران برای شرکت در نشست های حل بحران سوریه دعوت نمی شد، پیروزی در سوریه باعث شد تا جمهوری اسلامی ایران در صحنه سیاسی سوریه نقش تعیین کننده ای را بازی کند.

بازپس گیری استان حلب و حتی عملیات آزادسازی موصل در عراق، قدرت چانه زنی سیاسی ایران را در سوریه و عراق بسیار افزایش داد.

پیروزی در سوریه و عراق زیر سایه حمایت های دفاعی و نظامی جمهوری اسلامی ایران به دست آمد تا قدرت نظامی و اقتدار دفاعی ایران در عرصه سیاسی زمینه را برای دستگاه دیپلماسی هموار سازد.

کم لطفی و بی انصافی است که از زبان یکی از مسئولین دستگاه دیپلماسی بخوانیم و بشنویم که گفته است؛«زمانی که ما وارد این دولت شدیم، دولت جمهوری اسلامی ایران را به مذاکرات سوریه راه نمی دادند. در مذاکرات ژنو یک، ایران را راه ندادند، در مذاکرات ژنو ۲ که روزهای ابتدایی کار من در وزارت خارجه بود، ابتدا جمهوری اسلامی ایران را دعوت کردند و سپس دعوت را پس گرفتند. اما امروز ما به شرایطی رسیده ایم که از ما تقاضا می کنند در مذاکرات شرکت کنیم. از خاطر نبریم که در مذاکرات صلح سوریه در لوزان از ما خواستند که شرکت کنیم و ما برای حضورمان شرط تعیین کردیم، یعنی به برگزار کنندگان مذاکرات گفتیم که اگر می خواهید ایران در این مذاکرات حاضر باشد باید دولت های عراق و مصر هم به این مذاکرات دعوت شود و این شرط ما اجابت شد و آنها از عراق و مصر هم دعوت کردند تا جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات لوزان حاضر باشد. من در مذاکرات لوزان وارد جلسه نشدم تا زمانی که وزیر خارجه مصر و عراق همراه من وارد اتاق مذاکرات شدند. گام بعدی در مذاکرات آستانه بود که این ما بودیم که تعیین کردیم چه کسی شرکت کند.

این نشان دهنده این است که ما در حوزه دیپلماسی توانستیم به پیشرفت های زیادی دست پیدا کنیم. البته این فقط نتیجه تلاش من یا وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران نبود، به سادگی نباید از فداکاری هایی که مردم سوریه و مردم عراق در هر دو کشور برای مبارزه با تروریسم داشتند، گذشت. این فداکاری ها به اجرای نقش سیاسی جمهوری اسلامی ایران کمک زیادی کرده است. اما واقعیت این است که این فداکاری ها و تلاش های مردم همیشه وجود داشت، آن چیزی که تغییر کرده است این است که جامعه بین الملل به جای اینکه جمهوری اسلامی ایران را بخشی از مشکل بداند، بخشی از راه حل دانست و در نتیجه ایران با طرح ها و پیشنهادهای خود موضوع را هدایت کرد.»

پس در این میان جایگاه تعیین کننده جمهوری اسلامی ایران در حوزه نظامی و دفاعی کجاست؟ نیروهایی از ارتش و سپاه داوطلبانه به سوریه رفتند و به نام مدافعان حرم به شهادت هم رسیدند، اگر چنین کمک هایی نبود، ایران حتی در اجلاس آستانه هم نمی توانست حضور داشته باشد و وضعی بدتر از نشست های قبلی برای کشورمان شکل می گرفت.

دشمنان سوریه تا زمانی که بر روی زمین با پیروزی همراه بودند، هیچگاه تن به مذاکره منطقی ندادند و به همین خاطر به جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات حل و فصل بحران سوریه نقشی داده نشد.

اما اکنون شکست دشمن در سوریه و پیروزی های بزرگی که به دست آمده است، شرایطی را برای ایران آماده کرده که حتی می تواند با حضور نماینده آمریکا در نشست آستانه مخالفت کند.

چنین اقتداری ثمره خون شهدایی است که در خاک سوریه و عراق ریخته شده است. شهدایی که با نام مدافعان حرم راهی این دو کشور می شوند تا هم از ایران دفاع کنند و هم از اعتقادات دینی و قلبی همه شیعیان و مسلمانانی که به خاندان و اهل بیت رسول الله(ص)اعتقاد دارند.

انتهای پیام/