سیبیسی: "افغانستان" در لبه پرتگاه قرار گرفته است
سیبیسی کانادا گزارش داد: اکنون ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که افغانستان در لبه پرتگاه قرار گرفته و وضعیت امنیتی رو به وخامت است زیرا گروه طالبان حملات خود را گسترش داده، و اقتصاد کشور با رکود مواجه شده، ثبات سیاسی شکننده و مشروعیت حکومت مرکزی زیر سوال رفته است.
به گزارش سرویس بین الملل بعد از 15 سال جنگ و مصرف میلیاردها دلار افغانستان هنوز هم هیچ تغییر بنیادینی در افغانستان دیده نمی‌شود. "دان موری" یک تحلیلگر غربی در سفری به کابل به روزنامه سیبیسی نوشته که بعد از سال‌ها جنگ و خشونت و سرازیر شدن میلیاردها دلار در این کشور هنوز هم افغانستان مانند گذشته است.
در این گزارش آمده که با سفر به کابل و گفت‌وگو با مردم هنوز یک آینده نامعلومی را در افغانستان مشاهده می‌کنی.
پایگاه اینترنتی شبکه سیبیسی کانادا گزارش داد: امروز وضعیت در افغانستان چندان خوشایند به نظر نمی‌رسد و شما شاهد تغییرات بنیادی در این کشور نیستند.
سفری که من به کابل داشتم من را به یاد سفری به بغداد درسال 2003 میلادی انداخت که این کشور پس از تهاجم آمریکا و بریتانیا بدترین روزهایش را تجربه می‌کرد.
صدای انفجار و حملات انتحاری در کابل
امروز به کابل هم که سفر کنی، صدای انفجار، خبرهای حملات انتحاری، و با دیواری حفاظتی که اکثر نهادهای خارجی و دولتی این کشور احاطه کرده‌اند به چشم می‌خورد.
من با هیئت نمایندگان کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان به افغانستان سفر کردم. ساعت 5:50 صبح به وقت محلی به این کشور رسیدیم.
زمانیکه ما به کابل رسیدم، شاهد یک انفجار قوی انتحاری در این کشور بودیم، انفجاری که گاردهای محافظتی نپالی سفارت کانادا در این کشور را هدف قرار داد که در نتیجه 14 تن کشته و شماری هم زخمی شدند.
در اواخر همین روز صحنه انفجار شسته شد و هیچ نشانه‌ای از خون و بطری‌های شیشه در منطقه باقی نماند اما این خود نمایانگر افزایش خشونت‌ها در این کشور است،
بعد از چند روز یک بمب دیگری در این کشور منفجر و هدف عامل انتحاری کاروان آکادمی پلیس این کشور بود که حدود 30 پلیس و 4 غیرنظامی کشته شدند.
از سوی دیگر هم تنها در ماه آوریل 64 نفر کشته و حدود 350 نفر دیگر دراثر انفجارها زخمی شده‌اند.
وضعیت خونین جنگی
با فصل بهار و آغاز دوباره حملات طالبان تلفات در این کشور افزایش یافته و یک وضعیت خونین جنگی دراین کشور برپا شده است،
با این همه بحران آوارگان داخلی و فرار شهروندان افغانستانی از این کشور یکی دیگر از مشکلات جدی برای افغانستان است.
این گزارش می‌افزاید: چندین دهه جنگ و خشونت در افغانستان میلیون‌ها افغانستانی را مجبور به ترک از این کشور کرده و امروز میلیون‌ها افغانستانی در کشورهای همسایه اروپایی و غربی آواره هستند.
هر چند با سقوط طالبان و حضور جامعه جهانی در افغانستان امیدها در این کشور بازگشت و شماری از افغانستانی‌ها به کشورشان بازگشتند اما اکنون با افزایش خشونت‌ها و شدت گرفتن نبردها شماری زیادی از مردم افغانستان دوباره به کشورهای غربی و اروپایی رو آوردند و دست به مهاجرت‌های گسترده زدند.
گزارش‌های سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که پس از سال 2001 میلادی و سرنگونی شبکه القاعده و طالبان آمریکا 650 میلیارد دلار و دیگر کشور 150 میلیاردها دلار در افغانستان به مصرف رسانده اما اکثر این کمک‌ها ناپدید شده و هیچ تغییری بنیادی در زندگی روزمره مردم افغانستان دیده نمی‌شود.
اکنون ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که افغانستان در لبه پرتگاه قرار گرفته و وضعیت امنیتی رو به وخامت است زیرا گروه طالبان حملات خود را گسترش داده و اقتصاد این کشور با رکود مواجه شده، ثبات سیاسی شکننده و مشروعیت حکومت مرکزی زیر سوال رفته است.
در چنین وضعیتی کمک‌های خارجی تنها مایه امید برای مردم افغانستان و حکومت مرکزی است. حرکت به شکل کنونی ما را به کجا خواهد رساند. از آنجایی که کمک‌های جامعه جهانی طولانی مدت نیست این سوال جدی و بنیادی است؟
افغانستان پس از سقوط طالبان در محراق توجه جهانی
سیبیسی نوشت: از آغاز حملات ایالات متحده آمریکا و کشورهای عضو ناتو به افغانستان و سقوط طالبان افغانستان همواره در معرض توجه جامعه جهانی بوده است.
کشورهای عضو ناتو میلیاردها دلار به افغانستان کمک کردند؛ با وجود کمک‌های جامعه جهانی اما، افغانستان تقریباً دست نخورده باقی مانده است.
اگر چه دستاوردهای یک و نیم دهه گذشته را نمی‌توان انکار کرد با این حال در وضعیت کنونی همه چیز شکننده است.
وضعیت به گونه‌ای است که دستاوردهای یک و نیم دهه گذشته در خطر جدی قرار دارد. اگر کمک‌های بین المللی به افغانستان ادامه یابد، بعید به نظر می‌رسد که در افغانستان تغییر بنیادی و جدی اتفاق بیافتد.
زیرا ما با چند مشکل جدی مواجه هستیم که کمک‌های جامعه جهانی یا هدر می‌رود و یا وجود گروه‌های شورشی باعث می‌شود که کمک‌ها تغییری در وضعیت به وجود نیاورد.
خصوصاً در مناطق دوردست افغانستان مردم با مشکلات گوناگونی مواجه هستند و زندگی دراین مناطق خیلی دشوار است و همه این دشواری‌ها نشان دهنده نیامدن تغییر بنیادین در زندگی افغانستانی‌ها و ایجاد تغییرات در این کشور است.
با این حال مهاجرین افغانستانی در ایران و پاکستان یکی از مشکلات کنونی افغانستان است؛ حدود 1.5 میلیون نفر به صورت قانونی در پاکستان زندگی می‌کنند و بیش از یک میلیون به صورت غیرقانونی.
در انتهای این گزارش آمده است: حکومت پاکستان در این اواخر از این مهاجرین غیرقانونی خواسته که تا 6ماه دیگر به کشورشان بازگردند که این خود یک مشکل دیگری برای حکومت «اشرف غنی» به شمار می‌رود.
پس اکنون دیده می‌شود که با بیش از یک دهه جنگ و به مصرف رسیدن میلیاردها دلار هیچ یک از مشکلات افغانستان حل نشده و این کشور هنوز هم درگیر مشکلات فراوانی است.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
