[video src='https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/01/01']

وَإِذَا مَسَّکُمُ ٱلضُّرُّ فِی ٱلۡبَحۡرِ ضَلَّ مَن تَدۡعُونَ إِلَّآ إِیَّاهُۖ فَلَمَّا نَجَّىٰکُمۡ إِلَى ٱلۡبَرِّ أَعۡرَضۡتُمۡۚ وَکَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ کَفُورًا ۶۷
و، چون در دریا به شما خوف و خطرى رسد در آن حال به جز خدا همۀ آنهایى که به خدایى مى خوانید از یاد شما بروند، و آن گاه که خدا شما را به ساحل سلامت رسانید باز از خدا روى مى گردانید، و انسان بسیار کفر کیش و ناسپاس است

أَفَأَمِنتُمۡ أَن یَخۡسِفَ بِکُمۡ جَانِبَ ٱلۡبَرِّ أَوۡ یُرۡسِلَ عَلَیۡکُمۡ حَاصِبٗا ثُمَّ لَا تَجِدُواْ لَکُمۡ وَکِیلًا ۶۸
آیا مگر ایمنید از این که شما را در خشکى زمین فرو برد یا (تندباد غضبش) بر سرتان سنگ بارد، آن گاه بر خود پناه و نگهبانى نیابید؟!

أَمۡ أَمِنتُمۡ أَن یُعِیدَکُمۡ فِیهِ تَارَةً أُخۡرَىٰ فَیُرۡسِلَ عَلَیۡکُمۡ قَاصِفٗا مِّنَ ٱلرِّیحِ فَیُغۡرِقَکُم بِمَا کَفَرۡتُمۡۙ ثُمَّ لَا تَجِدُواْ لَکُمۡ عَلَیۡنَا بِهِۦ تَبِیعٗا ۶۹
یا مگر از آن ایمنید که بار دیگر خدا شما را به ارادۀ خود به دریا برگرداند و تندبادى بفرستد تا همه را به کیفر کفر به دریا غرق سازد؟ آن گاه کسى را از (قهر) ما بدان غرقه کردن دادخواه و فریادرس خود نیابید؟!

وَلَقَدۡ کَرَّمۡنَا بَنِیٓ ءَادَمَ وَحَمَلۡنَٰهُمۡ فِی ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ وَرَزَقۡنَٰهُم مِّنَ ٱلطَّیِّبَٰتِ وَفَضَّلۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ کَثِیرٖ مِّمَّنۡ خَلَقۡنَا تَفۡضِیلٗا ۷۰
و محققا ما فرزندان آدم را بسیار گرامى داشتیم و آن‌ها را (بر مرکب) در برّ و بحر سوار کردیم و از هر غذاى لذیذ و پاکیزه آن‌ها را روزى دادیم و آن‌ها را بر بسیارى از مخلوقات خود برترى و فضیلت کامل بخشیدیم

یَوۡمَ نَدۡعُواْ کُلَّ أُنَاسِۭ بِإِمَٰمِهِمۡۖ فَمَنۡ أُوتِیَ کِتَٰبَهُۥ بِیَمِینِهِۦ فَأُوْلَـٰٓئِکَ یَقۡرَءُونَ کِتَٰبَهُمۡ وَلَا یُظۡلَمُونَ فَتِیلٗا ۷۱
(به یاد آر) روزى که ما هر گروهى از مردم را با پیشوایشان (به پیشگاه حقیقت) مى خوانیم، پس هر کس نامۀ عملش را به دست راست دهند آن‌ها نامۀ خود را قرائت کنند و کمترین ستمى به آن‌ها نخواهد شد

وَمَن کَانَ فِی هَٰذِهِۦٓ أَعۡمَىٰ فَهُوَ فِی ٱلۡأٓخِرَةِ أَعۡمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِیلٗا ۷۲
هر کس در این جهان نابینا (ى کفر و جهل و ضلالت) است در عالم آخرت نیز (از مشاهدۀ بهشتیان و شهود و جمال حق) نابینا و گمراه‌تر خواهد بود

وَإِن کَادُواْ لَیَفۡتِنُونَکَ عَنِ ٱلَّذِیٓ أَوۡحَیۡنَآ إِلَیۡکَ لِتَفۡتَرِیَ عَلَیۡنَا غَیۡرَهُۥۖ وَإِذٗا لَّٱتَّخَذُوکَ خَلِیلٗا ۷۳
و نزدیک بود که کافران تو را فریب داده و از آنچه به تو وحى کردیم (که به بتان هیچ اعتنا مکن) غافل شوى و چیز دیگر بر ما فرابندى، آن گاه یقینا مشرکان تو را دوست خود مى گرفتند

وَلَوۡلَآ أَن ثَبَّتۡنَٰکَ لَقَدۡ کِدتَّ تَرۡکَنُ إِلَیۡهِمۡ شَیۡـٔٗا قَلِیلًا ۷۴
و اگر ما تو را ثابت قدم نمى گردانیدیم نزدیک بود که به آن مشرکان اندک تمایل و اعتمادى پیدا کنى

إِذٗا لَّأَذَقۡنَٰکَ ضِعۡفَ ٱلۡحَیَوٰةِ وَضِعۡفَ ٱلۡمَمَاتِ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَکَ عَلَیۡنَا نَصِیرٗا ۷۵
و در آن صورت به تو جزاء این عمل را مى چشاندیم و عذاب تو را در حیات دنیا و پس از مرگ مضاعف مى گردانیدیم و آن گاه از (قهر و خشم) ما بر خود هیچ یاورى نمى یافتى