سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه در جریان سفر اخیر به مسکو در ۲۶ آذر ۱۴۰۴ در دانشگاه میگیمو روسیه سخنرانی کرد؛ متن این سخنرانی به شرح زیر است:
بسمالله الرحمن الرحیم
من سلام میکنم به همه دانشجویان محترم و همچنین به جناب آقای ترکانوف، رئیس محترم این دانشگاه. بسیار خوشحال هستم که امروز این امکان را پیدا کردم که در یک محیط علمی قرار بگیرم و با دانشجویان عزیز امکان گفتوگو داشته باشم.
من به رئیس محترم دانشگاه که قبل از این جلسه گفتوگویی با هم داشتیم، عرض کردم که برای من همیشه جالب بوده است که دیپلماتهای سفارت روسیه در تهران چقدر زیبا به فارسی صحبت میکنند و همه آنها به زبان فارسی تسلط دارند؛ همیشه دوست داشتم از نزدیک جایی که آنها این آموزش را دیدهاند، ببینم و امروز خوشحالم که این فرصت برای من فراهم شد.
ما با جناب آقای ترکانوف گفتوگوی بسیار خوبی داشتیم و قرار همکاری در حوزه دانشگاهی را گذاشتیم؛ وزارت امور خارجه ایران یک دانشکده دارد به نام دانشکده روابط بینالملل که ما در آن به تربیت دانشجویان در حوزه روابط بینالملل میپردازیم و آنها بعدا امکان ورود به وزارت امور خارجه را خواهند داشت.
این دانشکده همکاریهای زیادی با دانشگاهها و دانشکدههای مشابه در خارج از کشور دارد و امروز قرار گذاشتیم که هم دورههای مشترک کارشناسی ارشد و هم دورههای آموزشی کوتاهمدت برای دانشجویان یکدیگر برگزار کنیم؛ من خوشحالم که این امکان اکنون فراهم شده و شما خواهید توانست برای دورههای کوتاهمدت یا بلندمدت به ایران تشریف بیاورید، بهویژه دانشجویان زبان فارسی و با مردم و جامعه ایران از نزدیک آشنا شوید و زبان فارسی خود را تقویت کنید.
همانطور که آقای رئیس هم فرمودند، روابط ایران و روسیه روابطی بسیار عمیق و همهجانبه است که حوزههای سیاسی، اقتصادی، علمی، فرهنگی و حتی دفاعی و امنیتی را در بر میگیرد؛ ارتباطات بین ۲ کشور اکنون بسیار گسترده است و ما درباره مسائل بینالمللی اشتراک نظرهای فراوانی داریم؛ در برابر سیاستهای سلطهطلبانه آمریکا نیز مواضع ما یکسان است.
از آنجا که اینجا یک محیط علمی است و شما دانشجویان حوزه روابط بینالملل هستید، میخواهم نکتهای را عرض کنم و سپس در بخش پرسش و پاسخ بیشتر گفتوگو خواهیم کرد؛ متاسفانه نظام بینالملل در حال حرکت به سمت بینظمی است؛ کشورها پس از تشکیل سازمان ملل تلاش کردند نظمی مبتنی بر حقوق و قوانین بینالمللی ایجاد کنند، اما آنچه امروز شاهد آن هستیم، بهویژه در سیاستهای جدید دولت آمریکا، کنار گذاشته شدن قوانین و جایگزین شدن زور و قدرت است.
نظریه سیاست خارجی رئیسجمهور آمریکا مبتنی بر «صلح از طریق زور» است، در حالی که بشریت سالها تلاش کرده است صلح از طریق دیپلماسی و قانون محقق شود؛ صلح از طریق زور یعنی هر کسی که قدرت بیشتری دارد، خواستههای خود را به دیگران تحمیل کند؛ این همان «قانون جنگل» است.
- بیشتر بخوانید:
- عراقچی: روایتهای ساختهشده درباره اسنپبک بسیار بدتر از واقعیت بود
- عراقچی: آمریکا آمادگی توافق عادلانه را ندارد
امروز شاهد هستیم که آمریکا به خود حق میدهد در هر جای دنیا مداخله کند، حمله انجام دهد، ترور کند و تحریم اعمال کند؛ همچنین به متحد خود در منطقه غرب آسیا آزادی عمل کامل میدهد تا برخلاف همه قوانین بینالمللی هر اقدامی انجام دهد. در سالهای اخیر، اسرائیل به چندین کشور منطقه حمله کرده و دهها هزار نفر از مردم فلسطین در غزه کشته شدهاند و نسلکشی در جریان است، اما متاسفانه آمریکا و برخی کشورهای اروپایی سکوت کردهاند.
حمله به تاسیسات هستهای صلحآمیز ایران که تحت نظارت آژانس بینالمللی انرژی اتمی قرار دارند، یکی از بزرگترین نقضهای قوانین بینالمللی است؛ اینها نمونههایی از بیقانونی در نظام بینالملل است که جهان را به سمت ناامنی بیشتر سوق میدهد.
در گذشته دستکم تلاش میشد ظاهری حقوقی برای این اقدامها ایجاد شود، اما امروز حتی آن ظاهر نیز کنار گذاشته شده است و آشکارا از استفاده از زور سخن گفته میشود؛ ما این واقعیت را در جنگ اخیر علیه ایران بهوضوح مشاهده کردیم؛ در حالی که در حال مذاکره بودیم، به ما حمله شد و سپس از ما خواسته شد که مذاکرهای مبتنی بر تسلیم انجام دهیم. حتی رئیسجمهور آمریکا صراحتا خواستار «تسلیم بدون قید و شرط» شد.
ما تصمیم گرفتیم مقاومت کنیم و از توانمندیهای خود، ازجمله توان دفاعی و موشکی، استفاده کردیم؛ نیروهای مسلح ما پاسخ قاطع دادند؛ اگرچه گفته میشود آسمان ایران در اختیار دشمن بود، اما گفته نمیشود که آسمان سرزمینهای اشغالی نیز در اختیار موشکهای ایران قرار داشت.
در نهایت، در نتیجه مقاومت ملت ایران، طرف مقابل از درخواست تسلیم به آتشبس بدون قید و شرط رسید؛ این تجربه نشان میدهد که در نظام بینالملل کنونی، کشورها چارهای جز قدرتمند بودن ندارند؛ این یکی از محورهای اصلی همکاری ایران و روسیه است؛ حمایت متقابل در برابر سلطهطلبی و زورگویی.
ما از روسیه، چین و بسیاری از کشورهای دیگر که در طول این جنگ از ایران حمایت کردند و تجاوزها را محکوم کردند، قدردانی میکنیم.
این حمایتها نقطهای تاریخی در روابط ایران و روسیه است که هرگز فراموش نخواهد شد.
روابط ما با روسیه و چین و بسیاری دیگر از کشورها در حال توسعه است؛ ما با روسیه مشورتهای سیاسی نزدیک، دیدارهای مستمر در سطوح مختلف و پروژههای اقتصادی بزرگ داریم؛ یکی از مهمترین آنها کریدور شمال–جنوب است که نقش مهمی در اتصال روسیه به خلیج فارس و اقیانوس هند خواهد داشت و انتقال کالا را سریعتر و ارزانتر میکند.
روسیه نخستین نیروگاه هستهای ایران را در بوشهر احداث کرده و این نیروگاه به نمادی از روابط ۲ کشور تبدیل شده است؛ درباره فازهای بعدی آن نیز در حال مذاکره هستیم.
در اینجا صحبتهای خود را متوقف میکنم و مشتاقم نظرات شما را بشنوم و به پرسشها پاسخ دهم.
انتهای پیام/