مهمانان جزایر اپستین از سراسر جهان و از بالاترین سطوح جامعه میآمدند؛ یعنی سلبریتیها، دانشمندان و اعضای خانوادههای سلطنتی، که با جت خصوصی در آمریکا فرود میآمدند و سپس سوار بالگرد شده به سمت جزیره میرفتند.
جفری اپستین، صاحب این جزیره دوست داشت آن را سَنت جِف کوچک (برگرفته از نام جفری اپستین) بنامد، درحالی که محلیها آن را «جزیره پدوفیل» مینامیدند.
اما حقیقت درباره جزیره سنت جیمز، جزیره خصوصی در جزایر ویرجین آمریکا که مجرم جنسی معروف زمانی آن را خانهاش مینامید، چیست؟
یک شکایت کیفری توسط دادستان کل جزایر ویرجین آمریکا، این جزیره را بهعنوان مخفیگاه و پناهگاه کامل برای قاچاق زنان جوان و دختران زیر سن قانونی برای بردگی جنسی، سوءاستفاده از کودکان و حمله جنسی توصیف کرده است.

براساس این شکایت، اپستین و همدستانش در این جزیره میتوانستند از تشخیص فعالیتهای غیرقانونیشان توسط نیروهای انتظامی جزایر ویرجین و نیروهای فدرال جلوگیری کنند و مانع از آن شوند که این زنان جوان و دختران زیر سن قانونی بهطور آزادانه خارج شوند و از سوءاستفاده فرار کنند.
این جزیره در محاکمه گیسلاین مکسول، همدست اپستین به جرم قاچاق جنسی نقش داشت. او به ۵ فقره اتهام قاچاق جنسی محکوم شده و به ۲۰ سال زندان به علاوه جریمه ۷۵۰ هزار دلاری محکوم شد.
در نهایت، این جزیره در ماه می ۲۰۲۳ (اردیبهشا/خرداد ۱۴۰۲) به یک سرمایهگذار ثروتمند با کمتر از نیمی از قیمت اولیه درخواستشده فروخته شد.
جزیره سنت جیمز کوچک یک جزیره کوچک است که توسط صخرههای مرجانی در آبهای آبی روشن جزایر ویرجین آمریکا احاطه شده، با خلیجهای محافظتشده و جنگلهای سرسبز که به سمت تپههای بادگیر و صخرههای ناهموار بالا میروند.
این جزیره درست در نوک جنوب شرقی سنت توماس، یکی از ۳ جزیره اصلی مجمعالجزایر کارائیب، قرار دارد.

جزایر ویرجین در اوج جنگ جهانی اول توسط دولت آمریکا از دانمارک خریداری شدند تا از استفاده آلمان از آنها بهعنوان پایگاه زیردریایی جلوگیری شود.
اپستین در سال ۲۰۱۰، پس از اولین محکومیت خود به جرم فحشای کودکان، در جزایر ویرجین بهعنوان مجرم جنسی ثبت شد. او همچنین شرکتهای پوستهای خود را در یک دفتر کوچک بدون علامت در یک مرکز خرید ساحلی در سنت توماس ثبت کرده بود، در کنار یک فروشگاه و یک سالن به نام هپی نیلز.
او جزیره سنت جیمز کوچک را در سال ۱۹۹۸ از فردی به نام آرچ کامین، از طریق یک شرکت پوستهای خریداری کرد و ظاهرا کمی کمتر از ۸ میلیون دلار برای آن پرداخت کرد. مالک جدید به سرعت تمام پوشش گیاهی بومی را پاک کرد و آن را با درختان نخل ۴۰ فوتی جایگزین کرد.
از سال ۲۰۰۷، اپستین برنامه عظیمی از ساخت و بازسازی را آغاز کرد که توجه مقامهای محلی را جلب کرد. مجموعه اصلی او حدود ۲ برابر شد و به یک عمارت مجلل با تراس خارجی که اتاق خواب اصلی و استخر شنا را به هم متصل میکرد، همراه با سیستم نمکزدایی تبدیل شد.
عکسهای ماهوارهای شبکه گستردهای از تراسها، کلبهها، خانههای ساحلی، استخرهای شنا، اسکلهها، ساختمانهای خدماتی، هلیپد (باند فرود بالگرد)، زمین تنیس، رمپها، نوعی دریاچه یا تالاب محصور، و کلبههای مختلف با هدف نامعلوم را نشان میدهد که همه توسط جادههای نخلدار به هم متصل هستند و گلفکارتها (خودروهای مخصوص بازی گلف) مهمانان را از جایی به جایی میبردند. سفر در سراسر جزیره حدود ۵ دقیقه طول میکشید.
فیلمهای هوایی خیرهکننده که در یوتیوب منتشر شده، نگاه نزدیکتری ارائه میدهد. یک ساعت آفتابی عظیم در مرکز جزیره وجود دارد که به اندازهای بزرگ است که بتوان روی آن راه رفت و ۲ پرچم بزرگ آمریکا هم در ۲ سمت جزیره نصب شده است.

در سمت دیگر یک سازه چهارگوش آبی و سفید راهراه قرار دارد که بهطور معمول به عنوان «معبد» شناخته میشود. این ساختمان قبلا گنبدی طلایی و ۲ مجسمه طلایی روی سقف داشت که ظاهرا در طوفان ماریا کنده شدند.
در سال ۲۰۱۶، اپستین همچنین جزیره همسایه، یعنی جزیره گریت سنت جیمز را خریداری کرد که حدود ۲ برابر بزرگتر بود و ظاهرا وانمود کرد که خریدار واقعی یک تاجر اهل امارات است.
در روزهای قبل از محکومیت سال ۲۰۰۸، اپستین ۲ یا ۳ بار در ماه به جزیره سنت جیمز کوچک میرفت و چندین روز در آنجا میماند. به گفته یکی از کارکنان سابق اپستین، همیشه تعدادی زن در این جزیره حضور داشتند. در موارد برخی دختران مشکوک به زیر سن قانونی بودن در این جزیره دیده شده بودند.
جزیره حدود ۷۰ کارمند داشت، از باغبانان گرفته تا کارکنان بخش لباسشویی و کاپیتانهای قایق در دسترس. آنها تیشرتهای مشکی یا سفید میپوشیدند و به رازداری شدید سوگند خورده بودند. همچنین ورود به هر ۲ دفتر اپستین در عمارت اصلی ممنوع بود، که یکی از آنها یک گاوصندوق فولادی به شدت محافظتشده داشت.

براساس گزارش لسآنجلس تایمز، اپستین علاقهای به «گنج دزدان دریایی» داشت، نامی که به بطریهای قدیمی رومی و ظروف سفالی پیداشده در جزیره میداد. او بین ۱۰۰ تا هزار دلار به خدمتکاران برای یافتههای جالب در شرایط خوب پرداخت میکرد.
البته همیشه مهمانانی در جزیره حضور داشتند. در میان نامهای مشهوری که ظاهرا توسط اپستین میزبانی شدند، استیون هاوکینگ، فیزیکدان نظری؛ لارنس کراوس، برنده نوبل؛ کریس تاکر، کمدین؛ پیتر ماندلسون، دستیار سابق تونی بلر (نخستوزیر پیشین انگلیس) و اندرو از خاندان سلطنتی انگلیس بودند.
گفته شده که بیل کلینتون (رئیسجمهور پیشین آمریکا) نیز مهمان این جزیره بود، هرچند او انکار میکند که هرگز آنجا بوده باشد.
ظاهرا دونالد ترامپ هم با یکی از جتهای خصوصی اپستین پرواز کرده، اما مشخص نیست که به جزیره رفته باشد. حتی گفته میشود دیوید کاپرفیلد، شعبدهباز معروف در آنجا رفت و آمد داشته است.
مهمانان با یکی از جتهای اپستین در فرودگاه سیریل ئی کینگ در سنت توماس، در یک منطقه خصوصی جدا از باند اصلی، فرود میآمدند. سپس با یکی از بالگردهای سیاه اپستین به جزیره سنت جیمز کوچک منتقل میشدند.
الکساندر به یاد میآورد که او ۳۵۰ دلار انعام داد که «غیرمنتظره بود، چون مهمانان دیگر این کار را نمیکردند.»

چندین شخصیت مشهور در سالهای اخیر نامشان به طور عمومی با اپستین مرتبط شده که برخی از آنها ممکن است بازدیدکنندگان جزیره باشند.
اندرو و بیل کلینتون در میان بیش از ۱۰۰ نفری بودند که در اسناد قانونی مرتبط با اپستین که در ژانویه ۲۰۲۴ (دی/بهمن ۱۴۰۳) افشا شد، نام برده شدند.
این اسناد شامل نام قربانیان، دوستان و همکاران مجرم جنسی و مکسول بود. حال، وزارت دادگستری آمریکا میگوید که آماده انتشار فایلهای بیشتری مرتبط با اپستین است.
ایندیپندنت نوشت: قطعاً متوجه شدند. از ابتدا، محلیهای سنت توماس درباره فعالیتهای اپستین صحبتهایی میکردند و جتهای خصوصی او را دیده بودند. وقتی غواصان نزدیک جزیره شنا میکردند، ظاهراً نگهبانان امنیتی ظاهر میشدند تا لبه آب را امن نگه دارند.
انتهای پیام/