دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا در مقابل کنست رژیم صهیونیستی با جاهطلبی همیشگی خود مدعی شد: ما بهترین سلاحهای جهان را میسازیم و چیزهای زیادی به اسرائیل دادهایم.
او درباره صلح صحبت نمیکرد، بلکه درباره جنگ لاف میزد، اظهارات ترامپ تجلیل از دیپلماسی نبود، بلکه اعتراف آشکار به همدستی در یکی از ویرانگرترین جنایات بشردوستانه زمان ما بود، لحظهای بود که نقاب از چهره برداشته شد، زمانی که زبان صلح بهعنوان زبان قدرت آشکار شد.
با این حال، تشویقها در کنست طنینانداز شد، همان سالنی که شاهد دههها اشغال، آوارگی و مرگ فلسطینیان بوده است، گویی کشتن کودکان و نابودی کل شهرها پیشنیازهای ثبات بودهاند، او مرگ دستهجمعی را به بازاریابی تبدیل کرد.
به گزارش میدلایست مانیتور، این یک سخنرانی دیپلماتیک نبود بلکه تبلیغی برای امپریالیسم بود؛ ترامپ چشماندازی برای خاورمیانه ارائه نمیکرد، او در حال ارائه یک پیشنهاد فروش برای صنعت تسلیحات آمریکا بود.
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی که در کنار او ایستاده بود، مشتری راضی بود، فردی که از آن سلاحها استفاده کرد؛ او غزه را با خاک یکسان کرد و ترامپ آن را صلح نامید.
سخنرانی ترامپ غرق در تکبر و خودستایی بود؛ او به نتانیاهو گفت: «شما از سلاحها به خوبی استفاده کردید»، گویی استفاده از بمبهای ساخت آمریکا علیه غیرنظامیان در غزه، معیاری از مهارت بود نه ظلم؛ این یک لحظه خارقالعاده از فروپاشی اخلاقی بود
یک رئیسجمهور مستقر آمریکا آشکارا جلاد یک ملت محاصره شده را ستایش میکرد، منطق او بهطرز دردناکی ساده بود؛ آن تسلط نظامی قاطع که از طریق گرسنگی، محاصره و برتری تکنولوژیکی حاصل میشد، به نوعی «به صلح منجر شد»، اما چه نوع صلحی از ویرانههای غزه رشد میکند؟
- بیشتر بخوانید:
- تروریسم آمریکایی؛ مولد و حامی بدترین گروههای تروریستی جهان
- همکاری آمریکا با شرکتهای فناوری برای ردیابی مهاجران
ایده ترامپ از صلح همیشه یک معامله، موقت و کاملاً خودخواهانه بوده است؛ نسخه او از صلح، پایان جنگ نیست، بلکه ادامه جنگ تحت یک توافق سودآور است.
وقتی او از «قوی و قدرتمند شدن» رژیم صهیونیستی صحبت میکرد، از روی اعتقاد اخلاقی نبود، بلکه از روی محاسبات سیاسی و اقتصادی بود.
توافقات بهاصطلاح ابراهیم دولت او هرگز در مورد آشتی بین ملتها نبود؛ آنها در مورد عادیسازی خشونت علیه فلسطینیها، تبدیل جهان عرب به شرکای خاموش در پروژه نابودی رژیم صهیونیستی هلیه فلسطین و تضمین منافع تجاری آمریکا در بازارهای دفاعی و انرژی خاورمیانه بودند.
در پشت هر عبارت از سخنرانی ترامپ در کنست، یک دستورکار پنهان نهفته است، تلاش ناامیدانه برای تثبیت مجدد سلطه آمریکا در منطقهای که از چنگ آن در حال خارج شدن است.
سخنان او نه تنها برای گوشهای اسرائیلیها، بلکه برای صنعت جهانی سلاح، بزرگان نفت و لابیهایی بود که هر انفجاری را بهعنوان یک فرصت و هر قتلعام را بهعنوان یک بازار میبینند.
ترامپ در پوشش صلح، جنگ را تبلیغ میکرد، ستایش او از نتانیاهو کمتر در مورد دوستی و بیشتر در مورد سرمایهگذاری، در مورد حفظ مجتمع نظامی-صنعتی بود که امپریالیسم آمریکا را تغذیه میکند و نفوذ واشنگتن را از طریق ترس، نه اخلاق، زنده نگه میدارد.
نتانیاهو، به نوبه خود این اجرا را به خوبی میشناخت؛ او لبخند زد و سر تکان داد، زیرا میدانست که کلمات صلح و امنیت صرفاً واژگان تبلیغاتی هستند.
برای دههها، سیاستهای او بر پایه جنگ دائمی، نگه داشتن فلسطین در یک وضعیت محاصره دائمی و در عین حال انکار حتی حق وجود فلسطینیها، بوده است.
انتهای پیام/