از روز گذشته که خبر فوت استاد محمود فرشچیان در رسانهها منتشر شد، مصاحبهای با این هنرمند فقید در حال بازپخش است که میگوید؛ یک روز عاشورایی در خانه بوده و پس از قرائت زیارت عاشورا مادرش رو به او کرده و گفته است که، نمیخواهی به هیئت بروی و برای امام حسین عزاداری کنی.
شاید مادر استاد فرشچیان ندای «هَل مِن ناصر یَنصُرُنی» امام را شنیده و به دلش افتاده که پسرش برای امام مظلوم کاری کند و او را یاری رساند.
مرحوم فرشچیان از خلق تابلوی «عصر عاشورا» به گفته خودش چیزی نمیداند و به یاد ندارد که چگونه این اثر را خلق کرده است، او اظهار میکند که انگار او نبوده که این اثر را خلق کرده است و دست غیبی او را هدایت کرده تا این اثر را به ورطه تصویر بکشد.
اگر در این روزها حال و هوای عاشقان ابا عبدالله را که پای پیاده به سمت کربلای معلی در حرکت هستند را ببینیم، خواهیم فهمید که استاد درست میگفته و در مسیر رسیدن به حقانیت و به تصویر کشیدن مظلومیت حسین ابن علی (ع) هر آنچه رخ میدهد به لطف، کرم و معجزه خود ایشان است.
اگر تابلویی خلق شده، شعری سرائیده شده و نوحهای خوانده شده و اگر هنری در این مسیر پویا و ماندگار شده است، به لطف خود حضرتشان است.
این خود اهل بیت (ع) هستند که عنایت میکنند و یک اثر تا این حد محبوب و دوست داشتنی میشود که هر محبی که گذری به در خانه اباعبدالله (ع) داشته است، این اثر را میشناسد و نام خالق آن را میداند.
به حق میتوان گفت که چشم نافذ حضرت اباعبدالله حسین (ع) استاد فرشچیان را دیده و هنر او را خریده است.
استاد محمود فرشچیان یک تابلوی نقاشی با دلی شکسته برای امام حسین (ع) کشید و اینگونه محبوب محبان او شد.
در دستگاه امام حسین (ع) اگر با خلوص نیت کاری کنیم، قطعا خریدارتان خود حضرتشان خواهند بود.
نیات و نذورات خود را جایی جز در خانه حسین بردن ضرر است. حسینی که محبوب خداست و هر آنچه ناممکن است، او به انجامش میرساند. باید اذعان داشت که امام حسین (ع) به هنرِ هنرمندانی که خالصانه کاری برای او و در راه او انجام میدهند جلوه میدهد.
اهل بیت خریدار خدمتی هستند که از روی دل باشد و تا دنیا دنیاست هنر امثال فرشچیانها، مقبلها، شهریارها و موذنزادهها را جلوه داده و برای خود میخرند.
باشد که هر قدمی که در راه آل الله و اهل بیت او برمیداریم، مقبول درگاهشان واقع شده و ایشان خریدار تمامی محبانشان باشند.
انتهای پیام/