به گزارش گروه فضای مجازی ،حمایت حکومت صفوی از کارگاه‏‏‌های نساجی در آن دوران موجب رونق نساجی و ظهور طراح برجسته‌ای به نام «غیاث الدین نقشبند یزدی» در تاریخ نساجی ایران شد.

خواجه غیاث ‎‎ الدین در اوایل قرن یازدهم هجری قمری در شهر یزد دیده به جهان گشود. وی نقاش، طراح پارچه و بافنده مشهور و صاحب سبک عصر صفوی و معاصر با شاه عباس بود که با عزیمت به اصفهان و بر عهده گرفتن ریاست کارگاه‏‏‌های سلطنتی عنوان برجسته‌ترین طراح پارچه در تاریخ نساجی ایران را به خود اختصاص داد.

شیوه طراحی پارچه ‎‎‌های او از طرح ‎‎‌های دوره اول صفویان اقتباس شده و در تصاویر پارچه ‎‎‌های بافت او، سبک رضا عباسی را می ‎‎ توان مشاهده کرد.

وی هنرمندی شایسته بود که با تمام جان به هنر خویش عشق می‏‏ورزید و چنان در نقاشی روی مقوا برای تهیه نقوش پارچه مهارت داشت که او را غیاث نقش ‎‎ بند می ‎‎ نامیدند.

در عصر صفوی دو ابتکار فنی در طراحی و بافت پارچه چندتایی و مخمل رخ داد که غیاث الدین، برجسته ‎‎‌ترین استاد هر دوی آن‌ها بود و یزد را در تولید انواع منسوجات مثل زری و ترمه شهره خاص و عام کرد.

وی پس از مدتی از اصفهان به یزد بازگشت که در آن زمان یزد به واسطه هنر بافندگی فرزندان و نوادگانش به مرکز شعربافی ایران بدل شده بود و عمده محصولات نساجی آن به هند صادر می ‎ شد.

خواجه غیاث الدین نقشبند یزدی در اواخر عمر انزوا گزید و به شاعری و سخن ‎‎ وری پرداخت که به تازگی نیز دیوان اشعار این طراح برجسته‎ی یزدی به کوشش «حسین مسرت» پؤوهشگر صاحب‎‎نام یزدی به چاپ رسیده است.

 

 

 

منبع: ایسنا