عاقبت کسانی که بيشترين همتشان اطفاى شهوات است!
طعم و شيرينى ناشى از ايمان براى هر كسى قابل ادراك نيست. اين لذت از آن كسانى است كه هم به لحاظ درونى و نفسانى و هم به لحاظ اعمال بيرونى شرايط خاصى دارند.
کد خبر: ۱۸۷۸۱۵
تاریخ: ۳۰ خرداد ۱۳۹۵ - ۲۳:۵۰
به گزارش گروه فرهنگی ، مرحوم آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی در بخشی از سخنان خود درباره "آثار فردى و اجتماعى ايمان" اظهار کرده است: " ايمان آثار فردى و درونى، و اجتماعى و برونى بسيارى دارد كه در اينجا به برخى از آنها اشاره مىكنيم:آثار فردى ايمان
1. لذت معنوى و انبساط روحى: ايمان در وجود انسان، لذتى وصف ناپذير ايجاد مىكند البته هر مرتبه از ايمان با چنين لذتى همراه نيست. لذات انسان در عالم دنيا دو دسته است:
الف: لذاتى كه اعضا و جوارح ظاهرى از ارتباط با عالم ماده كسب مىكنند. چشم از ديدن زيباييها، گوش از شنيدن صداى خوش و شامه از رايحه دل انگيز لذت مىبرد.
ب: لذاتى كه مادى نيستند و ابزار و آلاتشان نيز اعضاى محسوس نيست. مانند لذت شهرت و مقام، احساس موفقيت و در بعد انسانى خدمت به همنوع. گاه دلبستگى به خدا و رسول (ص) و اولياى الهى به مرتبهاى مىرسد كه در انسان لذت شعف انگيز و ويژهاى پديد مىآورد. اين لذت با لذتهاى بالا متفاوت است. ميان لذتهاى مادى و معنوى از دو جهت اختلاف است:
1. لذات معنوى قوىتر و ژرفتر از لذايذ مادى هستند.
2. لذتهاى معنوى پايدارترند.
در روايات از اين لذات گاهى به «طعم ايمان يا حلاوت ايمان» تعبير كردهاند و اين البته از باب تشبيه معقول به محسوس است و الا حقيقت آن، فوق اين معانى است.
طعم و شيرينى ناشى از ايمان براى هر كسى قابل ادراك نيست. اين لذت از آن كسانى است كه هم به لحاظ درونى و نفسانى و هم به لحاظ اعمال بيرونى شرايط خاصى دارند.
امام صادق (ع) فرمودهاند:
حرام على قلوبكم ان تعرف حلاوة الايمان حتى تزهد فى الدنيا [1]
بر دلهاى شما درك حلاوت ايمان حرام شده است مگر آنكه نسبت به دنيا زهد بورزيد.
زهد امرى درونى است. در روايتى ديگر، نمونهاى از اعمال بيرونى ذكر شده است:
قال على عليه السلام: لا يجد عبد طعم الايمان حتى يترك الكذب، هزله و جده. [2] بنده طعم ايمان را نمىچشد مگر آنكه از دروغ، به صورت شوخى و جديش احتراز كند.
اما ما چرا طعم ايمان را نمىچشيم؟ پاسخ، يك كلمه است: «دلبستگى به دنيا!» و كسى كه حلاوت ايمان را درك كرد، با گرايش به دنيا به تدريج طعم ايمان در ذائقهاش محو مىشود . نمونه اين افراد مؤمنانى هستند كه با پوشش شرعى، به نحو گستردهاى به خواستههاى نفسانى پاسخ مىدهند. رسول الله (ص) فرمودند:
من كان اكثر همه ميل الشهوات نزع من قلبه حلاوة الايمان
كسى كه بيشترين همتش اطفاى شهوات است، حلاوت ايمان از دلش كنده مىشود."